Het Intergovernmental Negotiating Body (‘Intergouvernementeel Onderhandelingsorgaan) heeft op 27 mei officieel toegegeven dat ze GEEN consensus hebben bereikt over de tekst van de voorgestelde “Pandemieovereenkomst”.[1] Dat is (voorlopig) goed nieuws. Maar we zijn er nog lang niet.
“Het is veel te vroeg om welke overwinning dan ook te vieren met betrekking tot de WHO-onderhandelingen. Dit is geen sprint. Dit is een marathon”, waarschuwt WHO-deskundige James Roguski[2]
Volgens advocaat en WHO-deskundige Meike ter Horst weet niemand precies waar hij of zij aan toe is – en dat is ook de bedoeling. Gesprekken worden in het geheim gevoerd en beslissingen worden achter gesloten deuren genomen. Maar juist het gebrek aan transparantie zorgt ervoor het wantrouwen over de intentie’s van de WHO groeit, en verschillende advocaten en onderzoeksjournalisten volgen het instituut op de voet.
De WHO is er niet in geslaagd de benodigde documenten te produceren en binnen de daarvoor overeengekomen tijd te versturen naar de lidstaten om wijzigingsvoorstellen in stemming te brengen. Dit betekent echter niet dat de dreiging van een wereldwijd, door de WHO aangestuurd en juridisch bindend pandemie-beleid de baan is.
“Het lijkt erop dat de nieuwste strategie is om te trachten er een soort ‘meer fasen contract’ door te drukken”, aldus ter Horst.
“Het hele proces kan nog jaren duren en geleidelijk zullen de duimschroeven worden aangedraaid. De WHO kan zich niet veroorloven om niets te doen. Des te groter de groep wordt niet zich niet meer wil conform aan het pandemiebeleid, des te meer moeite ze zullen hebben om het op te leggen. Het spel is: hoe kunnen we een maatregelen en vaccins (blijvend) invoeren in een tempo dat niet te veel weerstand oproept.”
De WHO heeft twee gereedschappen waarmee de Lockdowns en andere maatregelen en de prikken kunnen worden afgedwongen: het Pandemieverdrag en de Internationale gezondheidsregels (IHR).
Het verdrag lijkt voorlopig van de baan, maar de IHR gaan wel door en ook op basis van deze regels kunnen lockdowns en (verplichte) vaccins worden afgedwongen. Dus alles blijft hetzelfde zij het in een voorlopig iets afgezwakte vorm. Dat geeft ons meer tijd om onszelf en onze medemensen te informeren over de snode plannen van de WHO, maar is nog geen reden om te juichen.
