© Vesti-ural.ru
Twee Russische kinderen zaten 96 uur lang vast in een bos nadat ze plots spoorloos verdwenen waren tijdens een visuitje met hun grootvader. Door zich vast te klampen aan hun hond overleefden ze de barre weeromstandigheden.
Grisha en Vika Krepp, amper 12 en toen jaar oud, gingen samen met hun grootvader vissen in het Russische Slobodo-Turinsky in de bestuurlijke regio of oblast Sverdlovsk. Tijdens de uitstap verdwenen de kinderen spoorloos.
Meteen werd een grote zoekactie op poten gezet waarbij meer dan 650 vrijwilligers zochten naar de twee kinderen. Na vier dagen zoeken, werden ze uiteindelijk gevonden op zo’n 4,5 mijl (of 7,2 kilometer) van Burmakina, waar ze verdwenen en waar de familie een vakantiehuisje heeft. Toch geloven de redders dat ze heel wat meer kilometers afgelegd hebben, op zoek naar een uitweg uit het bos.
Igor Grekov, een van de mannen die betrokken was bij de reddingsactie, zei: “Vier van ons reden op twee quads toen ze ontdekt werden. Ze raakten niet in paniek. Ik was eigenlijk verrast. We stopten en kwamen langzaam dichterbij. Toen we op ongeveer 200 meter van hun vindplaats waren, hoorden ze ons. Ze konden niet terugschreeuwen, omdat ze te gespannen waren.”
Nochtans werden de reddingswerkers even daarvoor nog geconfronteerd met een heel ander tafereel. Ze stootten op een beer, die een prooi leek te bewaken en weigerde ook maar een stap te verzetten. Even werd gevreesd dat het om een van de kinderen ging maar dat was dus niet het geval.
Beagles
Ondanks de weeromstandigheden, ’s nachts nemen de temperaturen een flinke duik, en de barre omgeving, verkeerden de kinderen in goede gezondheid. “Ze waren bang en hadden het koud maar ze waren tegelijk ook blij dat over was”, klonk het bij de redders. Zo vertelden ze dat ze in het bos benaderd werden door wolven maar dat de jonge honden van de kinderen, twee beagles Rocky en Ryzhiy, erin slaagden om de wilde dieren op afstand te houden. Ook klampten ze zich vast aan de honden om het warmer te hebben.
Na een controle in het ziekenhuis werden ze herenigd met hun moeder Alfiya. “Ik was niet ongerust, ik geloofde in jullie”, zei ze tegen de kinderen. “Ik wist dat jullie oké waren.”
Hoe de kinderen precies vermist geraakten, is niet helemaal duidelijk. Een van de theorieën gaat over hun grootvader zelf. De man had onlangs een beroerte gekregen en kon niet duidelijk uitleggen wat er precies gebeurd was. Een andere theorie is dat de kinderen sneller naar huis liepen dat hun grootvader en daarbij een verkeerde afslag namen.
