Geert Wilders heeft deze week laten weten dat hij afziet van het premierschap. Dit omdat met name Pieter Omtzigt van NSC absoluut niet wil dat Wilders minister-president wordt. De vraag is: wat vinden DDS-lezers daarvan? Vinden jullie dit een verstandig besluit van Wilders of vinden jullie dit eerst en vooral een wanstaltige en antidemocratische houding van nationale huilebalk Omtzigt?
We weten allemaal wat er de afgelopen week is gebeurd. Wilders maakte op Twitter (X) bekend dat hij zich terugtrok als premierskandidaat. Hij hoeft geen premier te worden. Wat hij wél wil is een “centrumrechts” kabinet bestaande uit PVV, VVD, NSC en BBB. Als dit betekent dat er een andere premier moet komen, mogelijk uit een andere partij of een onafhankelijke premier, het zij zo.
Tegelijkertijd zei hij de houding van NSC-leider Pieter Omtzigt wanstaltig te vinden. Het is, zei hij, niet democratisch en ook nog eens in strijd met de rechtsstaat zoals wij die kennen. De leider van de grootste partij wordt premier in Nederland. Punt. Dat is al minstens honderd jaar elke keer het geval geweest. Dat dit nu niet voor hem mag gelden is belachelijk.
Maar goed, hij heeft dus wel een stap teruggedaan. Want, zei hij, als hij dat niet doet dan is de kans groot dat Omtzigt de gesprekken helemaal laat klappen. Wat je dan krijgt is of nieuwe verkiezingen of, en dit is helaas veel waarschijnlijker, een centrumlinks kabinet geleid door de walgelijke Frans Timmermans.
De vraag is nu: wat vinden ónze lezers ervan dat Geert Wilders geen premier wordt, ook niet als de PVV wél plaats neemt in de regeringscoalitie – hetzij in een meerderheidscoalitie dan wel in een minderheidssamenstelling? Heeft Pieter Omtzigt gelijk dat Wilders te controversieel is en plaats moet nemen in de Tweede Kamer als fractieleider van de PVV? Of is dit een enorme schoffering van ons systeem en moet Omtzigt zich kapotschamen?
