Donderdagavond was de laatste uitzending van de talkshow Op1. De uitzending werd afgesloten met een grap. Jort Kelder en Welmoed Sijtsma knuffelden aan het eind, waarna viroloog Ab Osterhaus opeens aanschoof met een glas wijn in zijn hand. “Zo, waar gaan we het vanavond eens over hebben?” vroeg hij.
In coronatijd werden gasten uitgenodigd die het geheel eens waren met de aanpak. Wie het daar niet mee eens was, kon rekenen op een afrekening.
Van echte journalistieke waarheidsvinding kon je niet spreken, het was een stoelendans van bekende namen en geaccepteerde meningen, merkt datawetenschapper Marc Jacobs op.
Hij heeft een selectie gemaakt van frappante uitspraken. Het meest dieptrieste moment van die tijd vindt hij het moment waarbij een ongevaccineerd iemand als paria niet mocht deelnemen aan de gesprekstafel en nog net niet werd verketterd.
[embedded content]Daarnaast vond Diederik Gommers dat ongevaccineerden geen gebruik meer mochten maken van de ic’s.
[embedded content]Philip Huff beweerde dat gevaccineerden konden bijdragen aan een verlaging van de bezetting van de ic’s. Dat kwam ten goede aan kwetsbare mensen zoals hijzelf. Ongevaccineerden irriteerden hem.
[embedded content]Erik Mouthaan vroeg zich in Op1 af of een burgemeester zijn werk wel kon doen als hij ongevaccineerd was.
Quirine ten Bosch pleitte in de talkshow voor de Chinese aanpak. “Hoe heftiger het pakket, hoe korter je het hoeft te doen.”
[embedded content]En dan Osterhaus zelf, die maar niet snapte dat mensen tegen een avondklok zijn. “Dat zijn randverschijnselen.”
“Ik kan zo eigenlijk eeuwig doorgaan. Vergeven? Ja. Vergeten? Nooit,” aldus Jacobs.
Over de auteur: Robin de Boer is economisch geograaf. Volg hem hier op Substack.
…