Mirjam Bikker probeerde Baudet te pareren met een quote die zowel komisch als tragisch bedoeld was: “…ze lopen allemaal uit de maat, behalve onze Gerrit”. Echter, de scherpzinnige interruptie van Baudet had zij waarschijnlijk niet aan zien komen. In een kamer gevuld met ja-knikkers en napraters, bracht Baudet een niveau van intellect en inzicht dat zelden wordt gezien.
De confrontatie met premier Rutte was eveneens memorabel. Toen Baudet Rutte confronteerde, had onze premier niets anders te bieden dan het afdoen van bewezen gebeurtenissen als louter complottheorieën. Het was een ontluisterend moment dat de diepe kloof tussen waarheid en politieke manipulatie blootlegde. Het meest beschamende? De Kamerleden, die in deze digitale tijden toegang hebben tot een schat aan informatie, verkozen Ruttes leugens boven het zelf opzoeken van de feiten, zoals het gelekte telefoongesprek van Nuland dat een geheel ander verhaal vertelt.
Dit moment is tekenend voor de staat van ons politieke landschap. Een landschap waarin de schapen liever een leugenaar geloven dan de moeite nemen om zelf op zoek te gaan naar de waarheid. Baudet, ondanks constante tegenwerking en karaktermoord, blijft een van de weinige stemmen in de woestijn die pleit voor een rationele, bedachtzame benadering van internationale conflicten. Een stem die roept om vrede in plaats van blindelings de oorlogstrom te volgen.
Terwijl de rest van de kamer zich verliest in zinloze retoriek en politieke spelletjes, staat Baudet op als de onmiskenbare stem van rede en vrede. Het is hoog tijd dat Nederland en Europa luisteren.
