Bertrand (14) zit in het asiel, maar wil vooral niét geadopteerd worden: “Hij beet zelfs in de hielen van zijn nieuwe baasjes”.

Hoe goed de vrijwilligers ook zorg dragen voor de honden en katten, het asiel blijft een stressvolle omgeving voor hen. Er is heel wat lawaai, er hangen heel veel geuren en de dieren moeten ook nog eens hun ruimte delen met elkaar.

De meesten zijn dan ook dolblij wanneer ze geadopteerd worden en ruimte en aandacht krijgen. Met uitzondering van Bertrand, een Jack Russel van 14 jaar oud die al meerdere keren in het dierenasiel van Gent verbleef.

“Gezien zijn leeftijd en zijn nors karakter was het niet altijd gemakkelijk om een geschikte thuis voor hem te vinden”, zegt Kevin Vankeirsbilck. “Toch zijn we erin geslaagd om meermaals een gezin voor hem te vinden. Maar Bertrand kon telkens niet aarden in de huiselijke omgeving.”

Altijd rustig in asiel

Bertrand blafte onophoudelijk in het midden van de nacht, begon plots binnen te plassen en beet zelfs in de hielen van zijn nieuwe baasjes. In het asiel was hij nochtans altijd rustig geweest. “Wandelen was nooit zijn ding, maar hij bracht graag tijd door op het kantoor van onze communicatieverantwoordelijke”, vertelt Vankeirsbilck. “Daar werd hij verwend met snoepjes en deed hij dutjes, vaak luid snurkend.”

Na de zoveelste poging om Bertrand te plaatsen in een adoptiegezin of een pleeggezin, werd duidelijk dat hij gelukkiger was in het asiel. De vele geluiden en geuren van andere honden en katten deren Bertrand duidelijk niet. En dus besloten de vrijwilligers om hem te houden. “Hij wordt onze mascotte, onze office dog”, zegt Vankeirsbilck.

Wil je Bertrand toch steunen, dan kan je langskomen en een korte wandeling met hem maken. Of je kan meter of peter worden van de norse oude heer. Wie weet word je ter plekke wel verliefd op een andere hond of kat die wel op zoek is naar een gouden mandje buiten het asiel.

Meer info op www.dierenasielgent.be