Maar er is goed nieuws! Want volgens de economen van de bank maakt dat “voor de economie” helemaal niet zoveel uit. “De economie” is voor dat soort mensen een soort van magisch object, dat buiten jou en mij omgaat. Het is niet “de manier waarop wij collectief met elkaar leven.” Nee. Het is een optel- en aftreksom. Mensen spelen daar verder geen rol in. Het is als zuurstof. Ofzo.
“Een faillissementsgolf hoeft niet samen te gaan met oplopende werkloosheid,” zegt Rabo-mafketel Hugo Erken. “Er moet echt een forse schok zijn in het aantal faillissementen wil je dat terugzien in de werkloosheid.”
Dit is zo ongelooflijk tekenend voor dit soort mensen. Ze kijken echt alleen maar naar de grote cijfers, die grotendeels afhankelijk zijn van het Grote Bedrijfsleven (dat zij dienen). Op microniveau vinden ze wat er gebeurt totaal niet interesseert. Mensen die hun bedrijf kapot zien gaan? Boeien! Ga maar lekker in dienst van Amazon werken. En zie, voor de economie maakt het allemaal niet zo heel veel uit.
Vervolgens komt Erken met deze ‘wijsheid’ aanzetten over mogelijke hulp van het kabinet. “Het kabinet moet vooral terughoudend zijn,” roept de econoom. “Verschillende brancheorganisaties zullen zeker de noodklok gaan luiden als er meer bedrijven in hun sector omvallen. Maar daar moet je niet aan beginnen. De arbeidsmarkt is al krap. Er moet echt een normalisatie plaatsvinden. Je ziet dat er veel bedrijven met structurele problemen kampen, zoals schulden en een verouderd businessmodel. Het is beter als die plaatsmaken voor nieuwe bedrijven.”
Triester dan dit wordt het niet. Die bedrijven zitten in de problemen – veelal – doordat het kabinet Rutte de economie een tater van jewelste heeft gegeven met belachelijke coronamaatregelen. Mensen hebben het er nauwelijks meer over, maar die maatregelen hebben voor een enorme afname van de welvaart gezorgd. Ook relatief grote websites (als DDS!) leden daar toen onder, en nu nog: van het ene op het andere moment 80% van de advertentie-inkomsten weg. Dat is nog lang niet hersteld. Het wegvallen ging razendsnel, het opkrabbelen gaat heel langzaam. Dat komt niet door de “natuurlijke gang van zaken,” maar door wanstaltig economisch beleid van het kabinet Rutte, verergd door allerlei lastenverzwaringen.
De Rabobank merkt op dat één van de problemen is dat bedrijven die de belastingregeling van de coronatijd hebben genomen nu moeten betalen – of anders sloopt de Belastingdienst ze. Maar wat hij daarbij vergeet te vermelden is dat de bedrijven die regeling nodig hadden omdat het kabinetsbeleid de omzet van met name het MKB deed instorten. MKB’ers kónden de belasting dus gewoon niet betalen. Daarom moest er een regeling komen, anders was het einde oefening.
En dat is nog niet alles. Want normaal gesproken betaalt het MKB maandelijks belasting (af). Maar raad eens wat de overheid (stiekem) gedaan heeft? Alle bedrijven die gebruik maken van de coronaregeling moeten hun belastingen sinds die tijd op jaarbasis, in één keer, betalen. Wat denk je dat dit doet met het MKB? Normaal betaal je het per maand, maar nu moet je van het ene op het andere moment 12 maanden in 1 keer aflossen. Doe je dat niet? Dan pakt de Belastingdienst al je bezittingen af én wordt de coronaregeling die je hebt ook nog eens direct geannuleerd, waarna dát geld óók geïnd wordt.
Als je niet beter wist zou je bijna denken dat het beleid van Den Haag – dat zo blij gesteund wordt door de Rabobank – erop gericht is om het MKB te slopen. Niet doordat de economie ‘op natuurlijke wijze’ in een lastig parket zit, maar door middel van – met name – het belastingbeleid.
Iedereen in Den Haag weet dit. Iedereen in het bedrijfsleven weet het ook. Maar je hoort er niemand over. Ook het kabinet Schoof, gesteund door BBB en PVV, doen niets. Ze staan er met de handen in de zakken bij, en dat is het dan.
Gek. Want de oplossing voor dit door de overheid veroorzaakte probleem ligt voor de hand. Ten eerste moet de Belastingdienst MKB’ers met een coronaregeling gewoon in staat stellen om (nieuwe) belastingen maandelijks te betalen in plaats van jaarlijks in één keer. Dat zorgt al direct voor veel minder druk en zal het aantal faillissementen extreem doen afnemen. En als je het dan nog béter wil maken moet je de lasten voor het MKB een beetje verlagen. Doe je dat, dan blijven veel van die voorspelde faillissementen gewoon uit, zien mensen hun dromen niet in rook opgaan, krijg je geen zelfmoorden van mensen die alles verloren hebben, krijg je geen gezinnen die uit elkaar vallen door economische tegenslagen en stress, en houden mensen de baan die ze al jaren met veel plezier hebben.
.
