Minister Wiersma van Landbouw (BBB) staat voor een moeilijke taak op het boerenerf, waarbij ze niet ontkomt aan ingrijpende maatregelen zoals het verminderen van de veestapel. In een interview met het AD geeft ze aan dat ze gebonden is aan afspraken uit het verleden en dat er gedwongen krimp dreigt als de mestproductie niet wordt verminderd. Toch wil Wiersma hier nog niet op vooruitlopen.
De aanpak van Wiersma verschilt echter van die van haar partijleider Van der Plas, die eerder aankondigde met de vuist op tafel te slaan in Brussel. Wiersma kiest voor een diplomatieke weg en gelooft niet dat het slaan met de vuist op tafel effectief is in Brussel. Deze keuze oogst echter felle kritiek, onder andere van oud-Europarlementariër Rob Roos, die van mening is dat Nederland als een van de grootste nettobetalers in de Europese Unie wel degelijk drukmiddelen kan inzetten. Ook anderen benadrukken dat het breken van verkiezingsbeloftes en het vervreemden van de achterban niet de juiste weg is.
De discussie over de aanpak van Wiersma roept verschillende reacties op. Jurist en redacteur Kim Tjoa benadrukt het belang van een harde en onwrikbare opstelling in onderhandelingen, zeker in een machtsgeile omgeving als de Europese bureaucratie. Er wordt verwezen naar Duitsland als voorbeeld van een land dat unilateraal besluit grenscontroles toe te passen.
Kortom, Minister Wiersma staat voor een lastige taak op het boerenerf en haar keuze voor een diplomatieke aanpak roept zowel steun als kritiek op. De discussie over de juiste aanpak in Brussel en het belang van verkiezingsbeloftes houdt de gemoederen bezig.
.
