Ute Krüger, de auteur van dit artikel werkte als hoofdarts op de afdeling klinische pathologie van verschillende Zweedse ziekenhuizen. Sinds de coronavirusvaccinaties heeft ze een nieuw type “turbokanker” waargenomen. Het artikel is een open source bijdrage in ‘Berliner Verlag‘. Dit in Berlijn gevestigde dagblad geeft alle geïnteresseerde partijen de mogelijkheid om teksten aan te bieden met relevante inhoud en professionele kwaliteitsnormen. Het mag opmerkelijk genoemd worden dat vaccin kritische publicaties door beginnen te druppelen in de reguliere media!
Dr. Ute Krüger: “Als kind wilde ik al dokter worden om mensen te kunnen helpen. Mijn interesse in de microscoop werd gewekt tijdens een biologiecursus op de middelbare school in Seelow/Brandenburg. Ik was gefascineerd door de structuur van planten die zichtbaar is bij een sterke vergroting. Na mijn praktijkjaar in 1989 op de acute hartafdeling van het Charité-ziekenhuis in Berlijn, studeerde ik geneeskunde aan de Humboldt Universiteit in Berlijn. In mijn doctoraalscriptie analyseerde ik bijna 7500 autopsiegevallen. Hierbij vergeleek ik de diagnoses van de clinici, zoals doodsoorzaken, met de resultaten van de autopsie ten behoeve van kwaliteitscontrole. In de jaren daarna werkte ik als arts in opleiding op de afdeling Klinische Pathologie van het Oskar Ziethen ziekenhuis in Lichtenberg en behaalde in 2004 mijn specialisatie-examen in de pathologie. De microscoop werd mijn dagelijkse metgezel.
Geconfronteerd met het vooruitzicht dat ik mijn werk en gezinsleven als arts in Duitsland niet meer kon combineren, verhuisde ik in 2005 met mijn toenmalige partner naar Växjö in het zuiden van Zweden. Ik werkte hier tien jaar als hoofdarts op de afdeling Klinische Pathologie van het Centraal Ziekenhuis en was de laatste vier jaar ook medisch directeur. De volgende acht jaar werkte ik als hoofdarts op de afdeling Klinische Pathologie van het regionale ziekenhuis van Kalmar in Zweden en tegelijkertijd als hoofdarts aan het Instituut voor Klinische Wetenschappen van de Universiteit van Lund in Zweden.
Aan de universiteit deed ik onderzoek naar borstkanker om een beter inzicht te krijgen in de tumorbiologie en de risicofactoren voor borstkanker. Het doel was om erachter te komen hoe deze ziekte voorkomen kan worden. Tegelijkertijd met mijn werk in Kalmar en Lund was ik vijf jaar lang bestuurslid van de Swedish Society of Pathology en hielp ik de kwaliteit van de ziekteleer in Zweden te verbeteren. In totaal kan ik terugkijken op 25 jaar werk in het bestuderen van ziekte. Tot 2022 diagnosticeerde ik duizenden kankers en andere ziekten in mijn klinische werk als borstkankerspecialist.
Vreemde kankergevallen namen toe in de herfst van 2021
In de herfst van 2021 merkte ik een verandering in het voorkomen van borstkanker in mijn routinewerk in het ziekenhuis. Ik zag meer tumoren bij jongere patiënten dan normaal, vaak tussen de 30 en 50 jaar oud, en ik zag agressiever groeiende tumoren en dus grotere tumoren. Vaak zag ik niet één, maar meerdere tumoren tegelijkertijd in één borst. Borstkanker leek ook vaker in beide borsten tegelijk voor te komen. Het viel me ook op dat patiënten die eerder van borstkanker waren genezen, meer recidieven leken te hebben. Dit betrof zeer agressieve tumorgroei met zeer snelle verspreiding van de tumor door het hele lichaam, wat herhaaldelijk voorkwam een paar maanden na de coronavirusvaccinatie.
Omdat ik een verband zag tussen deze “nieuwe” tumoren en de vaccinatie tegen Covid-19 (hierna gemakshalve de coronavirusvaccinatie genoemd), heb ik talloze gevallen gemeld bij het Zweedse Geneesmiddelenbureau. Ik probeerde ook Duitssprekende collega’s te vinden op het tweede pathologiecongres in Berlijn om mijn hypothese van wat ik “turbokanker” na coronavirusvaccinatie noemde te weerleggen of te bevestigen. Ik wilde een grootschalige studie opzetten. Mijn doel was om alle coronavirusvaccinaties te stoppen voordat deze vraag was opgehelderd. Helaas was er maar één geïnteresseerde Oostenrijkse collega-patholoog die op mijn oproep reageerde. Dergelijk werk kon niet door twee mensen worden gedaan en vooral niet naast mijn fulltime klinische werk.
In de loop der maanden ontving ik talloze e-mails van collega’s, familieleden en patiënten over het onderwerp turbokanker. Het leek erop dat ik niet de enige was die een mogelijk verband zag tussen coronavirusvaccinaties en agressieve kankergevallen.
In een studie uit het VK van oktober 2023 werd de kankersterfte van 15- tot 44-jarigen onderzocht. Dit zijn dus zeer jonge mensen bij wie kanker als doodsoorzaak voorheen vrij zeldzaam was. Voor borstkanker bij vrouwen werd vastgesteld dat het aantal sterfgevallen door kanker in 2022 met 28 procent zou toenemen. Nog verontrustender waren de cijfers voor alvleesklierkanker: Hier werd een toename in sterfgevallen gevonden van 80 procent voor vrouwen en 60 procent voor mannen. Daarnaast werd er een toename van 120 procent in sterfgevallen gevonden bij mannen veroorzaakt door zwarte huidkanker (melanoom).
Onverklaarbare oversterfte
Dit nieuws is ook zo schokkend omdat we al sinds 2021 te maken hebben met onverklaarde oversterfte.
Als je kijkt naar de sterftecijfers van de afgelopen vier jaar in Duitsland, dan is er vooral de laatste jaren sprake van een aanzienlijke oversterfte. De preprint van een publicatie van dit jaar laat zien dat de oversterfte in de eerste fase van de pandemie zonder vaccinaties correleert met coronavirusinfecties en sterfgevallen. In het tweede en derde jaar van de pandemie is er echter een aanzienlijke toename van de oversterfte, die niet kan worden verklaard door de coronavirusinfecties, maar in verband moet worden gebracht met de coronavirusvaccinaties.
Volgens de studie was het sterftecijfer hoger naarmate er meer vaccinaties werden toegediend. Bovendien varieerde de oversterfte aanzienlijk tussen de federale staten tijdens de laatste twee jaar van de pandemie. In het derde jaar van de pandemie bedroeg het oversterftecijfer voor Berlijn, Brandenburg en Saksen 5 tot 6 procent, terwijl Bremen en Saarland een oversterftecijfer hadden dat met 11 procent ongeveer twee keer zo hoog was. Het sterftecijfer is gerelateerd aan het aantal mensen in de deelstaten dat gevaccineerd is tegen het coronavirus. De studie stelt letterlijk: “Hoe meer vaccinaties er werden toegediend in een federale staat, hoe groter de toename in oversterfte.”
Deze wetenschappelijke studie analyseerde ook het aantal doodgeborenen. Ook hier correleert het aantal doodgeborenen met het aantal vaccinaties tegen het coronavirus in de bevolking in het derde jaar van de pandemie.
De preprint van een andere publicatie, gepubliceerd in augustus 2024, analyseert oversterfte in Oostenrijk. Hierbij wordt onder andere ook rekening gehouden met de leeftijd van de overledene. Hieruit blijkt dat de oversterfte onder 15-29-jarigen in 2023 een onvoorstelbaar hoog percentage van 34 procent bedraagt.
Al in augustus 2021 waarschuwde de gerenommeerde patholoog en directeur van het Instituut voor Pathologie van het Universitair Ziekenhuis Heidelberg, Prof. Dr. Peter Schirmacher, voor een hoog aantal niet gerapporteerde vaccinsterfgevallen. Eind november 2022 publiceerde hij een studie en kort daarna lichtte hij de resultaten van zijn onderzoek toe in een interview met Die Welt. De studie onderzocht mensen die onverwacht waren overleden in de eerste 14 dagen na vaccinatie terwijl ze daarvoor ogenschijnlijk gezond waren. In 30 procent van de gevallen was er een verband tussen de vaccinatie en het overlijden. Schirmacher benadrukte dat verder onderzoek nodig is en speculeerde dat “in het ene of het andere geval de angst voor onaangename resultaten” verder onderzoek in de weg zou kunnen staan.
Postmortem levert belangrijke bevindingen op
Zonder autopsie is het niet mogelijk om sterfgevallen als gevolg van bijwerkingen van vaccinaties te melden aan het Paul Ehrlich Instituut, het Federale Instituut voor Vaccins en Biogeneeskunde. In deze context moet ook worden vermeld dat veel gevaccineerde personen plotseling thuis zijn overleden. Tijdens het externe postmortale onderzoek werd dan “natuurlijk” aangekruist als doodsoorzaak en werd er geen autopsie uitgevoerd. Dit betekende dat sterfgevallen die mogelijk verband hielden met de coronavirusvaccinaties niet in de statistieken werden opgenomen.
In 2021 ontmoette ik Prof. Dr. Arne Burkhardt, een zeer competente collega patholoog. Samen met advocaat Elmar Becker had hij besloten om sterfgevallen na coronavirusvaccinaties te onderzoeken. Burkhardt wilde uitzoeken of er een oorzakelijk verband was tussen vaccinatie en overlijden. Veel mensen uit Europa hadden contact met hem opgenomen nadat familieleden waren overleden na vaccinatie. Uit de eerdere autopsierapporten van pathologen en forensisch pathologen bleek dat er geen verband was met de vaccinatie tegen het coronavirus. De familieleden twijfelden echter aan dit resultaat en hebben ervoor gezorgd dat de instellingen voor pathologie of forensische geneeskunde weefselmonsters van hun overledenen naar Prof. Burkhardt stuurden.
Dit werk, dat waarschijnlijk uniek is in de wereld, begon in de eerste helft van 2021 in zijn pathologielaboratorium in Reutlingen. In de zomer van 2021 voegde de ervaren patholoog prof. Walter Lang zich bij het team.
Volgens Burkhardt wijzen de bevindingen in bijna driekwart van de 89 onderzochte sterfgevallen tot juni 2023 op een verband tussen het overlijden en de coronavirusvaccinatie. De weefselschade bleek afhankelijk te zijn van het aantal coronavirusvaccinaties. Zo kwam ernstige weefselschade significant vaker voor bij overledenen na meerdere coronavirusvaccinaties dan na een enkele vaccinatie. In meer dan de helft van de gevallen was de doodsoorzaak een ontsteking van de hartspier. De jongste dode was een 16-jarig schoolmeisje. Het is bekend dat alle nieuwe coronavirusvaccins ontsteking van de hartspier kunnen veroorzaken. Dit blijkt ook uit de analyse van meldingen van bijwerkingen van het Pfizer-vaccin. In het licht van de bevindingen van de professoren Burkhardt en Lang lijkt de frequentie die in de analyse van Pfizer wordt genoemd echter aanzienlijk te zijn onderschat.
In bijna 90 procent van de sterfgevallen die Burkhardt en Lang onderzochten, werd een ontsteking van de grote en kleine bloedvaten gevonden. Ontsteking van de aorta, het grootste bloedvat in ons lichaam, bleek bovengemiddeld te zijn. Zoals je je kunt voorstellen, leidt ontsteking in de vaatwand tot fragiliteit van het bloedvat, dat vervolgens kan scheuren door de heersende druk, waardoor de persoon snel doodbloedt.
Auto-immuunziekten als gevolg van vaccinatie?
De twee pathologen beschreven ook ontstekingsveranderingen in de organen, zogenaamde auto-immuunziekten. Dit zijn ziekten waarbij het immuunsysteem van het lichaam het lichaamseigen weefsel aanvalt. Op dit punt wil ik kort uitleggen hoe de mRNA-vaccins volgens de huidige kennis werken. Deze vaccinatie verandert de celprogrammering van gezonde lichaamscellen. Vóór deze coronavaccinaties produceerde ons lichaam geen zogenaamd spike-eiwit. Maar sinds deze op mRNA gebaseerde coronavirusvaccinaties produceren onze gezonde lichaamscellen deze delen van het coronavirus en ze dit op het celoppervlak. Deze cellen zijn vreemd voor de lichaamseigen afweercellen en worden daarom aangevallen.
Dit betekent dat gezonde cellen (spike-eiwit bevattende cellen) die worden aangevallen ontsteking gaan vertonen, wat bekend staat als een auto-immuunreactie. Een onderzoek uit Korea, gepubliceerd in juli van dit jaar in het erkende wetenschappelijke tijdschrift Nature, toont aan dat er een verhoogd risico is op bepaalde auto-immuunziekten na een boostervaccinatie, d.w.z. een tweede vaccinatie tegen het coronavirus. Deze omvatten haaruitval, psoriasis en reumatoïde artritis. Het is belangrijk om hier te vermelden dat de complicaties van het vaccin ook in alle organen kunnen voorkomen.
Na het onverwachte en plotselinge overlijden van onze dierbare collega Burkhardt vond ik het mijn plicht om zijn bevindingen openbaar te maken. Binnen een jaar bundelde ik deze bevindingen en publiceerde ze in het boek “Vaccinated – Died – Histopathological Atlas of Corona Vaccine Damage”, dat in augustus 2024 werd gepubliceerd. Het boek presenteert 57 patiëntgevallen, waarvan de overgrote meerderheid van de sterfgevallen aantoonbaar verband houdt met de injectie van het mRNA-vaccin tegen Covid-19. Het boek is in de eerste plaats gericht op pathologen, maar ook op artsen van andere specialismen en niet-medische professionals die geïnteresseerd zijn in gezondheid.
Enerzijds worden afbeeldingen van weefselsecties gepresenteerd om collega’s die werkzaam zijn in de routinepathologie en forensische geneeskunde te sensibiliseren voor deze nieuwe bevindingen en om de aandacht te vestigen op de veranderingen die typisch zijn voor mRNA-injecties. Aan de andere kant zijn de bijbehorende beschrijvingen opgenomen, die de tragische gebeurtenissen en het uiteenlopende lijden van mensen na deze vaccinaties documenteren.
Verhoogde incidentie van neurologische ziekten
Neurologische ziekten komen ook vaker voor na coronavaccinaties. Hier is een voorbeeld uit mijn werk als patholoog: ik voerde een autopsie uit op een overleden patiënt die was gestorven na het ontvangen van twee coronavirusvaccinaties. Hij had chemotherapie gekregen en een therapie om de immuunrespons af te remmen als gevolg van een eerdere kwaadaardige ziekte. Tegelijkertijd kreeg hij twee doses van het Covid-19 vaccin.
Ik zou willen beweren dat elk niet-medisch persoon begrijpt dat je niet aan de ene kant het immuunsysteem kunt afremmen en aan de andere kant een vaccin kunt geven dat vereist dat het immuunsysteem in de hoogste mate actief is. De man ontwikkelde vrij snel na de vaccinaties verlammingen over zijn hele lichaam en stierf drie maanden later. Ik wilde dit geval samen met twee zeer ervaren professoren van het Lund University Hospital in Zweden en het Charité-ziekenhuis in Berlijn publiceren. Ik had meer dan zes maanden contact met het British Medical Journal, een erkend vaktijdschrift. Ik werd herhaaldelijk gevraagd om wijzigingen in de tekst en nieuwe kleuringen in het laboratorium aan te brengen, om vervolgens na talloze e-mailcontacten een kort bericht te ontvangen dat er net een vergelijkbare casus was gepubliceerd en dat het tijdschrift niet langer geïnteresseerd was in mijn artikel.
Ik heb toen contact opgenomen met een ander tijdschrift, waar de tekst in december 2022 werd gepubliceerd. Helaas is dit artikel niet te vinden op Pubmed, het platform met wetenschappelijke publicaties – ik zou het de “Wikipedia van wetenschappers en artsen” willen noemen. Ik vraag me af hoeveel andere gepubliceerde wetenschappelijke studies en case reports ook niet beschikbaar zijn op dit platform.
Vaccins worden normaal gesproken zeven tot acht jaar ontwikkeld en getest voordat ze worden toegelaten. Het coronavirusvaccin daarentegen kwam na minder dan een jaar op de markt en was volledig onvoldoende getest.
Niet alleen zijn talloze mensen ziek geworden na deze coronavirusvaccinaties, maar er zijn ook talloze mensen overleden na deze vaccinaties. In een onderzoek uit juni 2024 werden ernstige bijwerkingen vastgesteld bij 11 procent van de Pfizer-vaccins en 21 procent van de Moderna-vaccins na deze mRNA-vaccinaties. Ter vergelijking: bij eerdere griepvaccinaties werden slechts nul tot vier procent ernstige bijwerkingen gerapporteerd. Daarentegen is de kans om te overlijden aan een coronavirusinfectie nu slechts 0,1 procent. Naar mijn mening was en is de coronavirusvaccinatie helaas nog steeds een experiment op ons mensen.
Andere alarmerende cijfers hebben betrekking op het geboortecijfer. Uit een onderzoek naar levendgeborenen in Europa vanaf 2022 blijkt dat in alle onderzochte landen het geboortecijfer met meer dan 10 procent is gedaald. In deze context toonden de weefselcoupes uit het laboratorium van Burkhardt aan dat het spike-eiwit werd aangetroffen in de eierstokken. Dit feit leidt tot de conclusie dat ook hier ontsteking kan optreden, wat weer kan leiden tot littekenvorming en mogelijke onvruchtbaarheid. In de weefselcoupes van de testikels van jong overleden mensen werd een aanzienlijk verminderd aantal zaadcellen gevonden; één geval wordt ook geïllustreerd in het hierboven beschreven boek. Deze veranderingen in de voortplantingsorganen zijn alarmerend en zouden de daling van het aantal geboorten kunnen verklaren.
Politiek in plaats van wetenschap
Nu de aanvankelijk geheime crisismanagementdocumenten van het Robert Koch Instituut (RKI) in Duitsland bekend zijn geworden, weten we dat er geen wetenschappelijke basis was en is voor talrijke maatregelen die door politici werden voorgeschreven in verband met corona.
Wetenschappers en artsen die de gevolgen van deze coronavirusvaccinaties uitgebreid hebben bestudeerd, worden bestempeld als samenzweringstheoretici of zelfs rechtsextremisten. Mijn poging om te waarschuwen voor de zogenaamde turbokanker na coronavaccinaties werd in de Zweedse media bestempeld als sabotage – sabotage tegen de vaccinatiecampagne om iedereen in de regio te vaccineren tegen corona.
Omdat de politiek de overhand had op de wetenschap, nam ik ontslag als hoofdarts in zowel het ziekenhuis van Kalmar als in het universiteitsziekenhuis van Lund. Ik was diep geschokt en kon het feit dat ik deel uitmaakte van zo’n onwetenschappelijk gezondheidszorgsysteem niet langer verenigen met mijn geweten. Een van mijn principes is om mensen geen kwaad te doen (First, do no harm), zoals ik heb gezworen in de Eed van Hippocrates (de formulering van de medische ethiek).
Ik wil jullie oproepen om actief te worden. Informeer jezelf. Trek alles in twijfel, ook wat je in de media steeds weer op een presenteerblaadje krijgt aangereikt. Bekijk ook de literatuur die ik heb aangehaald.
De schade die deze op mRNA gebaseerde coronavirusvaccins veroorzaken is nu bekend. Deze mRNA-technologie is nog niet voldoende onderzocht en getest. Zoek uit op welke basis de vaccins worden geproduceerd waarmee je in de toekomst gevaccineerd wilt worden.
En onthoud: angst verzwakt ons immuunsysteem. Wees zoveel mogelijk in de natuur en versterk het op die manier. Ons lichaam is fantastisch, vertrouw erop en vertrouw op jezelf!”
Dr. Ute Krüger is een specialist in pathologie met 25 jaar professionele ervaring. Ze woont al bijna 20 jaar in Zweden. Tegenwoordig werkt ze in haar eigen holistische praktijk.
Dit artikel is ingezonden als onderdeel van ons Open Source initiatief. Met Open Source geeft Berliner Verlag alle geïnteresseerden de mogelijkheid om teksten aan te bieden met relevante inhoud en professionele kwaliteitsnormen. Geselecteerde bijdragen worden gepubliceerd en geëerd.
Deze bijdrage valt onder de Creative Commons licentie (CC BY-NC-ND 4.0). Ze mag vrij worden hergebruikt door het algemene publiek voor niet-commerciële doeleinden, op voorwaarde dat de auteur en de Berliner Zeitung worden gecrediteerd en elke bewerking wordt uitgesloten.
.
