Steeds vaker ga je denken dat er twee typen mens zijn. Als je begint te stoppen met denken in kleuren, talen, culturen, natie-staten en religies, blijft er niet veel anders meer over dan een gepolariseerd mensenras. We hebben ons wijs laten maken dat er niets tot stand komt als er geen tweedeling is. Er moet altijd spanning en onbalans zijn om iets te bewerkstelligen. Nu weten we inmiddels ook, dat er een duistere verborgen macht is die deze polarisatie in stand houdt om te overleven.
Of je haar echt kunt vertrouwen weet ik niet, want Roseanne Barr was en is natuurlijk een actrice, komt van heel ver en analyseert er lustig op los. Bovendien geeft ze stemadviezen en bidt veel tot de God, die dit blijkbaar allemaal maar op Zijn beloop laat.
Het verschil tussen een mens en een boodschapper.
“Niet ieder mens hier op deze planeet heeft een ziel, in feite zijn veel van hen slechts projecties van programma’s. Dat is het enige waar ze om geven: het programma uitspugen dat ze door kunstmatige intelligentie hebben laten maken, omdat ze zelf geen echte intelligentie hebben. En hoe je het verschil kunt zien? Een mens heeft het vermogen om te veranderen. Een boodschapper kan niet veranderen. Een boodschapper heeft een andere ziel dan een mens. De boodschappers zijn hier om kunstmatige intelligentie te programmeren. De boodschappers zijn hier om mensen met een ziel te verleiden en te misleiden en dat doen ze heel effectief. Maar als je teruggaat naar de wortels… De manier waarop je kunt zien of je een mens bent of slechts een boodschapper – een gecoöpteerde bot van A.I. – is: je kunt veranderen. Een mens heeft het vermogen om van gedachten te veranderen.”
En daar hebben we precies het probleem wat het apparaat heeft, te pakken: het menselijke vermogen van gedachten te veranderen is zó onvoorspelbaar en ongrijpbaar. Het ontvangststation (ego) is voor een apparaat dé ingang, de harde schijf, wat zij – een beetje misplaatst – “een andere ziel” noemt. De boodschapper zal nooit van gedachten veranderen, omdat de programmatuur dat niet toelaat. Het enige wat zou kunnen helpen is het stukje en beetje verwijderen van die programmatuur.
De beste voorbeelden van die geprogrammeerde boodschappers vind je in de politiek, de ambtenarij, de wetenschap en de grote private multinationals, waar overheden ook deel van uitmaken. Politici doen inderdaad net alsof ze een boodschap uitdragen, omdat wij hun doen en laten verwarren met het reutelen van een bandopname. Links, rechts, het is allemaal onbelangrijk. Het gaat om het eindresultaat en die pakt altijd uit in het nadeel van de bevolking. Boodschappers functioneren het meest overtuigend door hun acteertalenten.
Het probleem is zo groot geworden omdat de miljarden rekruten – reeds gestorven en nog op aarde aanwezig – zijn geprogrammeerd om mee te resoneren met de boodschappers en daardoor zelf ook fungeren als boodschappers. Hun gereutel wordt over het algemeen verward met “een eigen mening”. Dus dat gigantische leger, samengeklonterd door een ziekelijke groepsgeest, is een bijna onneembare omgeving van laagfrequente resonantie. Die LF-resonantie konden we waarnemen, toen met de start van de corona show, wereldwijd alles mee ging trillen in die frequentieband. Steeds gevoerd door weer nieuwe non issues als lockdowns, avondklokken, mondmaskertjes en versoepelingen. Toen de rek eruit dreigde te raken, zagen we de frequentie langzaam verdwijnen. Er werd direct een nieuwe LF-resonantie aangewend: oorlog in Oekraïne, eenzijdige sancties en een opgeklopte energiecrisis die er nooit was. Daarna was het Midden-Oosten aan de beurt en toen dat ook dreigde te mislukken, werd Iran erbij gesleept. De rode draad is altijd weer: angst om “iets” kwijt te raken. Grote of kleine zaken, het doet niet ter zake. Angst om je leven, je baan, je geliefden te verliezen, het is de drijvende kracht die sommigen over lijken doet gaan.
Hoe herken je de boodschapper?
Een politicus of een nieuwslezer of een schoolmeester identificeren als een in herhalingen vervallende en drek reutelende boodschapper is niet zo’n kunst. Zelfs als het getalenteerde toneelspelers zijn, weet je dat ze dat zijn: acteurs met een script. Maar kijk om je heen en je weet direct dat de overgrote meerderheid door angst gedreven met de aanstichters mee-resoneren. Alleen al het spreken van hun taal in de ruimste zin des woords, maakt je al een boodschapper. En we maken ons er allemaal tot op zeker moment schuldig aan. Zeggen dat je tegen een overheid bent, tegen een monarchie bent, anticommunistisch bent; het maakt ze niets uit, omdat je om te beginnen al op hun frequentie bent afgestemd door te bevestigen dat er “een overheid, etc.” bestaat. De meest gemaakte fout is het spreken, schrijven in hun terminologie en met hun lettertype. Je kunt nog zo beweren dat een regering “onwettig” en “ondemocratisch” is, daarmee stel je meteen dat er zoiets als een “wet” en een “democratie” is. Zelfs als je zegt “het met iemand eens te zijn” ben je kostbare energie aan het lossen, gratis en voor niks. Er komt niets voor terug. De echte mens is de hoop van het universum, maar alleen als die echte mens zich volpompt met energie, toelaat wat goed is en afstoot wat hier niet hoort.
Mijn buurman is ook een boodschapper. Een gepensioneerde ambtenaar met een eigen volkstuintje en rondbazuinde dat “wij ons strikt aan de voorschriften van de overheid houden”, toen we zaten opgesloten en met gasmaskers rondliepen. Zijn kinderen verbande hij naar hun eigen gevangenisjes in de stad, zes hoog. De periode van terreur was nodig om zoveel mogelijk mensen te injecteren. Toen was het plotseling voorbij. Deze boodschapper doet weer wat hij altijd deed en ramt zich bij gelegenheid op de borst dat hij een steentje heeft bijgedragen om de mensheid te redden. Hij sloot zich af, hield afstand, bleef ’s avonds binnen toen hij daar opdracht voor kreeg. Hij heeft geen persconferentie gemist. Ik blijf naar hem kijken en luisteren als een boodschapper, een verlengstuk van kunstmatige intelligentie. De Oekraïne vlag ging in top, toen de burgemeester daar opdracht voor gaf. Bij weercode geel blijft hij binnen en doet ondanks het lekkere weer de ramen alvast maar dicht. Hij draagt een helm omdat het veiliger is. Hij volgt het “nieuws” en leest de krant om geïnformeerd te blijven. Het lijkt alsof hij zijn eigen leventje leidt, maar de werkelijkheid is, dat hij onderdeel van een machine is. Hij is zich er niet van bewust dat hij gevaarlijk is. Gevaarlijk in de zin van alles accepteren, meedoen, erbij horen, hij ontkomt er niet aan.
Mensen en boodschappers, het zijn twee tijdlijnen. De individuele mens en de groepsgeest. Je kunt niet meer kiezen of je wel of geen boodschapper wilt zijn. Boodschappers hebben geen keus, ondanks dat ze dat denken. Je kunt alleen als mens nog kiezen of je boodschapper wilt zijn.
Zeer weinigen hebben de keus gemaakt om mens te blijven of sterker nog: weer te worden. Een groot aantal zit op het juiste moment te wachten en deze “wakkeren” betalen nog steeds omzetbelasting, ziektewet premies, tanken benzine, dragen loonbelasting af. Houden het apparaat aan de pruttel. Blijven in een slavenritme hangen, om te voorkomen dat je alles kwijtraakt, je huis, je spaargeld, je gezin, je werk, alles om te voorkomen dat je van slavernij vervalt in het krankzinnigengesticht omdat je suïcidaal bent. ANGST dus. Je laat toe dat de vrees alles kwijt te raken zich tussen jou en je Oorsprong gaat nestelen. Het apparaat stuurt ook jou aan via die kunstmatige angst, je eigen perceptie is niet eens van jezelf. Het valt dan ook niet mee organisch iets terug te pakken wat ze kunstmatig volgens hun wetjes en reglementjes van je hebben gestolen.
En toch…..
Kunnen we ervoor zorgen dat we ondanks onze onderwerping het apparaat in cirkeltjes kunnen laten lopen, terwijl het zelf denkt “voorwaarts” te gaan. U weet wel: de IJzeren Geit die de boodschappers leidt. Ze veroorzaken overal ter wereld leed en kwaadheid. Dat levert brandstof op. Dat is de enige brandstof waarop ze kunnen functioneren en de simulatie in stand kunnen houden. Het script wat ze hanteren is oude rommel, barstend van de fouten. Hun kunstmatige intelligentie kan de wispelturige menselijke geest niet volgen. Het systeem heeft dus last van die ene sterke geest, ondanks de 100 boodschappers van de machine die op hem inpraten. Alleen al door je angsten te identificeren hebben ze een probleem. Ja, ik ben niet van plan mijn huis, mijn werk, mijn gezin af te laten pakken op basis van allerlei aannames, leugens, vervalsingen, loze dreigementen, nepnieuws, weer- en QR-codes. Dus ik moet doen wat dat kan voorkomen.
Source: https://herstelderepubliek.wordpress.com/2024/10/09/mensen-en-boodschappers/
.
