Hoe groot de catastrofe ook is, hoe idioot het er ook aan toegaat en hoe beroerd het er ook voorstaat: het is van A tot en met Z geregisseerde “mentale ontreddering”; geef ze geen brandstof! Uitlachen, negeren of doodzwijgen, zorg voor een goed gecultiveerd toroïdaal energetisch veld.
Makkelijker gezegd dan gedaan?
Het “nieuws” wat wordt verspreid door een onzichtbare, duistere “elite” geeft geen informatie, maar trekt onze aandacht op het moment dat we het opnemen. Als we het doorlaten en het nestelt zich op onze harde schijf, gebruiken we onze aangeboren filters verkeerd. Daar kunnen we niets aan doen, aangezien we het van jongs af hebben meegekregen. We zijn door opvoeding en indoctrinatie zindelijk en gehoorzaam gemaakt.
ALTIJD onder dreiging van boetedoening en strafmaten.
NOOIT omdat we zelf hebben kunnen uitvogelen, dat dit het beste voor ons welzijn was.
“Doe nou maar wat je moeder zegt, de meester zegt, de baas je opdraagt en wat meneer pastoor uit een boek reciteert. Dan komt het goed, heb je de minste pijn en als het zeer doet moet je doen wast de dokter zegt.” De pijn en de vrees om pijn te lijden, worden helaas niet opgelost, maar tijdelijk verdoofd en verplaatst.
Als je de linker figuur bent, kunnen ze overal bij, je onderbuik en je EGO worden gevoerd met rotzooi, waarvan jij denkt, dat je het nodig hebt. Een enkeling, die je met een lampje moet zoeken, kan zijn toroïdale omgeving vanuit het hart uitbreiden en tot een dode entiteit op batterijen zeggen: tot hier en niet verder.
Door alle vervuiling in de aether is je toroïdale elektromagnetische omgeving op een haar na compleet weggevaagd en laat alles door om te voorkomen dat het ergens pijn gaat doen. De drijfveer is ANGST. Aangedreven door angst om iets wat je niet hebt, wat niet van jou is, kwijt te raken. Er wordt fictief iets gecreëerd, soms door eigen toedoen, wat ervoor moet zorgen dat je het niet kwijt wilt raken.
Die angst is onterecht, want je bent alles al kwijt.
Direct bij je geboorte word je genummerd en doodverklaard. Dan ben je toch alles al kwijt? De rest van je leven word je met van alles en nog wat volgespoten tegen iets wat niet bestaat. Op school word je in een fictie getrokken met behulp van de groepsgeest. Als jij wat hebt uitgevreten, moet voor straf de hele klas nablijven. Tijdens je carrière is het niet anders, meedoen of aan de bedelstaf. Een huwelijk is een zakelijke overeenkomst tussen twee entiteiten, bekrachtigd door een dode entiteit. Het was tot voor kort belangrijk dat je je voortplantte en de bloedlijn voort moest zetten. Wat ze met jou hebben gedaan, heb je zelf ook weer met je kinderen gedaan en je kleinkinderen gaan het niet anders doen. Ja, sommigen “stappen eruit”. En betalen een prijs, soms de hoogste prijs….
Conclusie.
Jij hebt het systeem niet nodig, het systeem heeft jou nodig. Daarom word je eerst doodverklaard en gereduceerd tot een nummer, een identiteit, een fictie. Het systeem ziet jou als een schuldenaar en tegenwoordig geloof ik ook dat het systeem je ziet en herkent als een schedel en twee dijbenen. De fictie is een doodscultus. In de tussentijd moet jij ze voorzien van brandstof, je kostbare levensenergie, gegenereerd door angst. De vrees om kwijt te raken wat ze je allang hebben afgepakt.
Maar ik vertel natuurlijk niets nieuws….
De goudmijn voor het apparaat.
Source: https://herstelderepubliek.wordpress.com/2024/10/11/mentale-ontreddering-goudmijn-voor-het-apparaat/
.
