Na 3,5 uur beraadslagen was de twaalfkoppige jury er woensdagavond uit. Samen uit, samen thuis voor de twee beschuldigden. Naar het beeld van het hele proces bleef Roger Cleeren (54) onbewogen voor zich uitstaren tijdens de uitspraak. Tijdens het laatste woord haalde Jouhara Aboubouch (52) woensdagnamiddag al haar krokodillentranen naar boven.
“De laatste zeven jaar, tot de dag van vandaag … Ik kan niet uitleggen wat mijn zoon en ik hebben moeten doorstaan. Ik vertrouw op jullie eerlijkheid”, deed ze woensdagmiddag een beroep op jury. “Ik sta hier onschuldig en ik leef al zeven jaar in een nachtmerrie. Laat dit ophouden. Laat ons rustig verder leven. Ik heb vertrouwen in jullie.”
Tevergeefs. Ook tijdens het onderzoek en de ondervraging toonde ze emoties. “Een Oscar-winnares als deze nep zijn”, hield de verdediging vol. Bij het voorlezen van het arrest deed ze krampachtig haar best om haar gezicht achter een groene A4 te verbergen. Toen het besef er kwam dat de jury haar schuldig achtte aan moord volgden de tranen. En een: “niet waar!” Ook haar zoon verkrampte op de publieksbanken en kon zijn tranen niet langer de baas.
Schot in wenkbrauw
Terug naar 21 november 2017 rond 19.55 uur. Roger Cleeren (54) schiet in een villa in de Tisselrietweg in Pelt zijn werkgever en ‘goede vriend’ dood. Met twee kogels. Een eerste schot treft de zaakvoerder van bouwmaterialenverhuurbedrijf Universal in de rug. Een tweede belandt in zijn rechterwenkbrauw.
“Een executieschot”, luidde het op het proces. De volgende dag zou Jouhara Aboubouch het lijk in een opgedroogde plas bloed aantreffen. Naar eigen zeggen was ze gealarmeerd omdat Marcel niet was komen opdagen op zijn werk. Al snel kwam klusjesman Roger in beeld. Het laatste WhatsAppbericht dat Marcel verstuurde, was naar zijn nieuwe vriendin. “Roger is hier, ik jaag hem seffens weg.”
Daar zijn de spermavlekken
Twee jaar na de feiten ging Cleeren door de knieën nadat hij het eerder aan zijn zus had opgebiecht. “Jouhara heeft me misleid en verleid. Mijn verstand zat in mijn broek.” Meermaals was het de voorbije procesdagen te horen dat bij ‘de naïeve’ Roger er een zekering afslaat als een vrouw vriendelijk tegen hem doet. Twee weken voor de moord doken ze in bed. In haar Hollywoodvilla langs de Ganzenpas. Eveneens eigendom van Marcel Van Hout op nauwelijks een kilometer van de woning van het slachtoffer. “Ik woonde er om de villa in te richten en te onderhouden.”
Jouhara bleef altijd met klem ontkennen. DNA-deskundigen vonden mengprofielen met sperma en vaginaal secreet op een handdoek en een bedovertrek van de tortelduifjes. De verdediging trachtte het met alle moeite van de wereld te ontkennen. Maar: “DNA heeft altijd gelijk”, luidde het meermaals. Het kwam zelfs zover dat de handdoek werd bovengehaald in de Tongerse assisenzaal. Vlekken netjes aangeduid. Met handschoenen aan showde de zaalwachter de bevlekte handdoek aan de jury alsof het ging om een veilingstuk. Niemand deed een bod.
Huurdoder
Jouhara stopte Cleeren het wapen toe. Dat hij op de wedersamenstelling niet goed wist hoe het vast te houden, gaf de verdediging hoop tijdens het proces. “Roger was niet alleen. Er was nog een huurmoordenaar die hij
Source: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20241016_97049391
.
