Rudy May, een beroemde linkshandige werper die bijna twee decennia in de Major League Baseball doorbracht, is overleden op de leeftijd van 80 jaar.
Zijn overlijden werd gerapporteerd net voor Game 1 van de World Series, waar zijn voormalige team, de New York Yankees, zal spelen tegen de Los Angeles Dodgers in Californië.
De oorzaak van het overlijden is niet bekendgemaakt.
De Yankees-organisatie is verdrietig om het overlijden van voormalige werper Rudy May te horen. We betuigen onze diepste medeleven aan Rudy’s familie en vrienden in deze tijd. pic.twitter.com/V0ra8hV4IN
— New York Yankees (@Yankees) 25 oktober 2024
Trump Surging to Victory – Krijg de Ultieme Trumpinator Bobblehead terwijl hij nadert naar 2024!
May’s carrière strekte zich uit over 16 seizoenen, waarin hij wierp voor de New York Yankees, California Angels, Montreal Expos en Baltimore Orioles.
Bekend om zijn opmerkelijke controle en veerkracht op de heuvel, noteerde May een carrière-ERA van 3,46 en verzamelde 1.760 strikeouts, met een algeheel record van 152-156.
Zijn invloed op het veld en reputatie als betrouwbare werper lieten een blijvende indruk achter op fans en teamgenoten.
De Angels Organisatie is verdrietig om het overlijden van voormalige werper Rudy May te horen.
Een 16-jarige Major League veteraan, May was een constante aanwezigheid voor de Angels werpers tijdens zeven seizoenen en blijft onder de Top 10 in de franchisegeschiedenis in ERA en strikeouts.
We sturen onze… pic.twitter.com/KeN1fpaWuR
— Los Angeles Angels (@Angels) 25 oktober 2024
May’s associatie met de Yankees begon in juni 1974, toen hij werd verhandeld van de Angels. Tijdens zijn tijd met het team, noteerde hij een winst-verliesrecord van 54-46 en handhaafde een ERA van 3,12 gedurende zeven seizoenen.
Hij verliet de Yankees kort voor de Baltimore Orioles in 1976, maar keerde in 1979 terug naar de Bronx als een vrije speler na een periode bij de Montreal Expos.
Tijdens zijn tweede termijn bij de Yankees bereikte May een belangrijke mijlpaal in zijn carrière.
In 1980 leidde hij de American League met een indrukwekkende ERA van 2,46, waarmee hij zijn vaardigheid en betrouwbaarheid als startwerper toonde.
Hij maakte ook deel uit van de Yankees-teams die de postseason bereikten, deelnemend aan de American League Championship Series in 1980 en de World Series in 1981.
Hoewel de Yankees de titel niet haalden, waren May’s bijdragen een essentieel onderdeel van hun reis naar het kampioenschap.
Toen hij de voorjaarstraining in 1984 inging, besefte May dat zijn tijd op de heuvel ten einde liep.
Met verwijzing naar zijn fysieke beperkingen, nam hij de beslissing om zich terug te trekken uit professioneel honkbal, waarmee hij een opmerkelijke en impactvolle carrière beëindigde.
Na zijn pensionering in de sport wendde May zich kort naar coaching, waarbij hij jonge atleten onderwees op een middelbare school in Californië.
Later maakte hij de overstap naar een succesvolle carrière in marketingadvies, met posities bij Circle K en British Petroleum.
May’s dood markeert het verlies van een gerespecteerde figuur in de Yankees-organisatie en in de Major League Baseball, terwijl fans zijn bijdragen zowel op als naast het veld herinneren.
Zijn erfgoed leeft voort in de herinneringen van zijn teamgenoten, de fans die hem zagen spelen, en de jonge spelers die hij inspireerde.
.
