Binnenland Nieuws NL Rss RSS-Lotte TW-RSS

De rechtszaken tegen de artsen die hun rug recht hielden.

DoorStichting Vaccin Vrij

nov 22, 2024 #1, #2021, #aanval, #Agema, #bang, #behandelingen, #Bijwerkingen, #Corona, #Coup, #COVID, #COVID-19, #COVID-19 ziekte, #De Andere Krant, #democratie, #Den Haag, #eerste, #Elens, #Forum voor Democratie, #FvD, #geneeskunde, #Geneesmiddelen, #Gezondheid, #Gideon van Meijeren, #Huisarts, #hydroxychloroquine, #interview, #IS, #ivermectine, #Limburg, #long covid, #maandag, #manipulatie, #markt, #ME, #Meer, #Mensen, #Nederland, #Nederlands, #Nieuws, #NL, #november, #Ongehoord Nieuws, #Over, #overheid, #OVERLEDEN, #patiënt, #PVV, #Raad van State, #recht, #rechtbank, #Rechten, #rechtszaak, #rechtszaken, #Rotterdam, #Trouw, #tweet, #Twitter, #Uitspraak, #vaccin, #Van Meijeren, #vraag, #Vragen, #VWS, #weer, #WHO, #x, #YouTube, #zaak, #ziekenhuis, #zorg

Op maandag 18 november 2024 waren er vier rechtszaken van artsen die off-label medicatie aan patiënten met COVID-19 hebben voorgeschreven bij de Raad van State in Den Haag. “Off-label medicatie wordt zeer vaak voorgeschreven. “Off-label voorschrijven betekent dat je het medicijn niet voorschrijft voor de indicatie die het middel heeft. Ivermectine mag bijvoorbeeld wel (on-label) worden voorgeschreven tegen malaria en schurft. En hydroxychloroquine wordt on-label voorgeschreven bij mensen die lijden aan reumatoïde artritis. Maar alleen bij COVID-19 mochten Hydroxychloroquine en Ivermectine niet off-label worden voorgeschreven”, aldus huisarts Els van Veen.^[1] Zelfs toen de bevolking nog moest wachten op het “levensreddende vaccin” werden artsen verboden om deze middelen voor te schrijven, terwijl er goede resultaten mee werden geboekt!

De inspectie voor de volksgezondheid maakte bekend dat er zeer hoge boetes uitgedeeld zouden worden – tot €150.000 – voor artsen die Hydroxychloroquine of Ivermectine off label voorschreven.² En dat had natuurlijk tot gevolg dat artsen zo bang werden dat zij dit niet meer durfde, uiteraard ten koste van de patiënten die hierdoor onnodig zijn overleden.

Het ging NIET over een gebrek aan ervaring of kennis over deze medicijnen. Het ging ook niet over een gebrek aan mensen die artsen dringend verzochten om dit middel te mogen slikken. Het ging erover dat er kennelijk was besloten dat de mensen rijp gemaakt moesten worden om zich massaal te laten injecteren met een experimentele techniek – verkocht als vaccin, maar in feite genetische manipulatie. En dat het aantal mensen dat stierf voordat dit op de markt kwam alleen maar konden bijdragen aan het vergroten van de angst voor de ziekte?

Het moet voor artsen die op de hoogte waren van de alternatieven tenenkrommend geweest zijn om nee te moeten verkopen aan mensen die deze medicijnen nodig hadden.

Dit artikel bestaat uit twee delen. Ten eerste het betoog van bedrijfsarts Alexander van Walraven. Hij is een van de artsen die hun Eed van Hippocrates zwaarder liet wegen dan bureaucratie en politieke narratieven waarvan inmiddels overduidelijk is aangetoond dat zij waren gebaseerd op een wereldwijde coup van de WHO.³ Daarna volgen de kamervragen die zijn ingediend door Gideon van Meijeren (FvD) over deze kwestie.

Betoog Alexander van Walraven 18-11-2024

Alexander: “Toen de boete kwam, voor het voorschrijven van ivermectine en hydroxychloroquine bij fors zieke acute covid patiënten -met goed resultaat – was ik diep verbaasd en zeer aangeslagen omdat het in mijn ogen geen recht deed aan de goede werking van deze medicatie bij de vroegbehandeling bij acute covid.

Na het bezwaar op de boete die aan mij is uitgedeeld, hebben we een ‘voorlopige voorziening’ ingediend, maar deze werd afgewezen zonder zitting. Hierbij werd er verwezen naar een eerdere uitspraak van de Rechtbank in Limburg over een soortgelijke zaak. Dit voelde voor mij dat mij de kans ontnomen werd om mij uit te spreken en het voelde voor mij alsof ik over 1 kam geschoren werd met een collega. Dit kwam bij mij over als onzorgvuldig handelen naar mij als arts en mens.

Daarna kwam de rechtszaak en werd ik geheel terecht vond ik, in mijn gelijk gesteld. Hier was ik heel verheugd over en ik was blij en tevreden dat ik gehoord en gezien werd en dat men het onrecht begreep wat vooral de onbehandelde bevolking was aangedaan. Het ging vooral over het Lex Certa beginsel hetgeen ik goed kan begrijpen, maar voor mij gold het gewin dat er was voor het hulp bieden van mensen in nood.

Tot mijn verbazing ging de inspectie toch in hoger beroep. Dit heeft veel vraagtekens gebracht, alsof de overheid zich niet kon neerleggen bij deze uitspraak. Waarom niet? Dacht ik steeds? We hadden toch duizenden mensen geholpen en beter gemaakt? Hiervoor was echter nooit interesse getoond vanuit de overheid. Hoe konden ze dan zo zeker denken te weten dat wij verkeerd gehandeld zouden hebben? Waarop zou dat gebaseerd zijn? Veel vraagtekens en geen antwoorden. Wellicht krijg ik de antwoorden nog hier in deze rechtszaak vandaag.

Ik heb vanuit mijn artseneed in mijn ogen alleen maar naar eer en geweten gehandeld vanuit het principe de geneeskunde zo goed als ik kan uit te oefenen ten dienste van mijn medemens. Ik heb mijn eed en mijn beloftes heel hoog zitten; te zorgen voor zieken-mensen hebben recht op goede zorg-, hun lijden te verlichten en de gezondheid van patiënten te bevorderen neem ik uiterst serieus.

Het vertrouwen van patiënten in artsen is gebaseerd op het argument dat artsen alle beschikbare kennis en middelen zullen gebruiken om het welzijn van patiënten te waarborgen. Hieronder vallen dus ook kennis en middelen die wellicht niet breed gedragen worden door artsen in Nederland zoals HCQ en ivermectine. Er waren destijds overigens al wel diverse internationale literatuurstudies die aantoonden dat hoe eerder je deze medicatie geeft bij acute covid hoe beter het werkt en hoe hoger de mortaliteitsreductie, hoe lager het aantal ziekenhuisopnames en ic-opnames. Daarbij lijkt de vroegbehandeling met deze middelen ook nog, weliswaar achteraf, een groot deel van de long covid te kunnen voorkomen.

Het voorschrijven van de middelen was gebaseerd op een Amerikaans en Zuid Afrikaans protocol van Zelenko, Chetty en FLCCC. Er werd natuurlijk per patiënt maatwerk geleverd en naast de middelen ivermectine en hydroxychloroquine werden ook nog de gebruikelijke medicatie gegeven bij deze acute luchtweginfecties.

Ik had zelf al even geen spoedeisend werk meer gedaan toen ik startte met het voorschrijven. Ik heb namelijk als spoedarts in het ziekenhuis gewerkt en heb daardoor ruime ervaring met luchtwegaandoeningen. Door deze ervaring had ik de routine snel weer te pakken. Daarnaast werd er altijd onderling overlegd met collega’s bij vragen over een behandelmogelijkheid.

Wat waren mensen dankbaar en blij hoe ze geholpen werden. Onze protocollen waren zo duidelijk dat eigenlijk iedere basisarts dit werk had kunnen doen. Er was geen eerstelijns geneeskundige ervaring nodig om het protocol te volgen en de mensen beter te maken. Gezond boerenverstand voldeed prima, het was geen hogere wiskunde.

Omdat de patiënten een grotere kans kregen om korter en minder ernstig ziek te zijn van acute covid heb ik patiënten met deze middelen behandeld – altijd in overleg met een apotheker. Het doel was het redden van mensenlevens en het verminderen van klachten hetgeen eigenlijk bijna altijd lukte.

Ik was dan ook uiterst verbaasd dat er geen nieuwsgierigheid was vanuit het NHG en vanuit de inspectie en overheid naar de resultaten van de succesvolle vroegbehandeling met deze middelen. Dit terwijl toch duidelijk werd dat er een grote kans lag bij de vroegbehandeling om mensen veel ellende door Covid te besparen met deze middelen, gezien onze resultaten en door de onderbouwing van literatuurstudies. Als men naar onze resultaten had gevraagd, had men zich ervan kunnen vergewissen wat de positieve uitwerkingen waren van de medicijnen op de behandelresultaten van de geholpen mensen. Diverse initiatieven die genomen zijn waarbij wij als Nederlands Telegeneeskundig Genootschap het NHG uit hebben genodigd om hen inzicht te laten krijgen in onze succesvolle behandelingen liepen op niets uit.

Waarom niet de discussie aangaan zou ik zeggen in de grote crisis waar we in zaten? En waarom is niet elke optie onderzocht om te proberen om tot een oplossing te komen?
Wat was er gebeurd met de Corona crisis als de NHG deze optie als behandelmethode had omarmd en deze behandelingen landelijk had uitgerold via de huisartsen? vroeg ik mij af tijdens het voorschrijven.

Hoeveel ellende was de bevolking gespaard gebleven als we iedereen hadden behandeld met deze middelen? Het is bijna niet voor te stellen. Waarom in godsnaam is er niet langer stil gestaan bij de vroegbehandeling met deze middelen welke geen tot nauwelijks bijwerkingen hebben gegeven bij de circa 5000 mensen die wij geholpen hebben. Ze waren goed, effectief, werkend en ook goedkoop. Wat hadden we tenslotte te verliezen bij zulke oude, beproefde middelen met zo weinig bijwerkingen? Deze vragen gaan bij mij nog steeds dagelijks door mijn hoofd, net als de vragen: hoeveel mensen zijn er onnodig op de ic gekomen en ook uiteindelijk overleden? Hoeveel mensenlevens hadden we nog kunnen redden als dat gebeurd was? Dit zijn belangrijke vragen die constant bij mij opkomen en het verdriet en de onmacht die ik voel zijn intens.

Het voelt nogmaals ronduit verschrikkelijk voor mij om te moeten constateren als arts dat er een mogelijkheid tot het behandelen van ernstig zieke mensen was die niet werd ingezet. Veel mensen zijn daardoor ernstiger, langer en onnodig ziek geworden, hebben in het ziekenhuis gelegen in angst aan de zuurstof, zijn de ic opgegaan of sommigen hebben zelfs de ic niet overleefd. Hier heeft zich in mijn optiek een groot drama afgespeeld in Nederland dat zijn weerga niet kent.

Waarom, vraag ik me ook af, werden later testimonials van honderden mensen die door ons geholpen waren en hun dankbaarheid uit spraken over onze hulp en de goede werking van de medicijnen beaamden zelfs verboden, omdat wij daarmee reclame zouden maken voor deze medicatie? Terwijl wij alleen maar wilden laten zien dat niemand van de 5000 patiënten spijt had gehad om het gebruik van deze middelen. Terwijl onze bedoeling was om mensen aan te sporen zich ook te laten behandelen in hun eigen belang.

Onze patiënten waren allen blij en dankbaar dat er hulp was in een periode dat hun eigen huisartsen hen in de steek lieten en niets voor ze wilden of wellicht konden doen.
Een volgende keer, laten we hopen dat dit nooit meer gebeurt, zal ik gewoon weer klaar staan voor mensen in nood en gewoon hen weer geneesmiddelen geven die ze nodig hebben en waar ze dan ook recht op hebben. Dit omdat mijn Eed dat van mij vraagt en mij dat gebiedt.

Ik dank u voor uw aandacht.”

Vragen van Gideon van Meijeren

Forum voor Democratie vindt het onacceptabel dat huisartsen die volledig te goeder trouw, conform de door hen afgelegde eed en geheel belangeloos hebben gehandeld, en daarbij nota bene louter patiënten hebben genezen, worden gecriminaliseerd. De opmerkelijke houding van Agema, die lijnrecht staat tegenover haar eerdere uitlatingen, roept eveneens verbazing op. Van Meijeren stelde daarom de volgende Kamervragen aan de minister van VWS:

1. Bent u bekend met de uitzending van Ongehoord Nieuws d.d. 14 november 2024?

2. Erkent u dat de huisartsen die Hydroxychloroquine of Ivermectine hebben voorgeschreven, te goeder trouw en in lijn met de Eed van Hippocrates hebben gehandeld?

3. Hoe beoordeelt u dat uw voorganger heeft besloten de desbetreffende artsen te beboeten omdat zij artikel 68, eerste lid, van de Geneesmiddelenwet zouden hebben overtreden?

4. Herinnert u zich de tweet die u op 31 augustus 2021 op X (destijds: Twitter) plaatste naar aanleiding van het in dagblad Trouw verschenen artikel “Inspectie tikt zestig artsen op de vingers om valse corona-informatie”, welke u als “doodenge ontwikkeling” kwalificeerde, daaraan toevoegend: “De Limburgse huisarts Elens had gelijk met hydroxychloroquine, maar werd beboet door de inspectie!”? Wanneer en waarom heeft u deze tweet verwijderd?

5. Beschouwt u het beboeten van de desbetreffende artsen nog steeds als een doodenge ontwikkeling? Zo nee, waarom niet?
Waarom heeft u hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank Rotterdam d.d. 19 augustus 2024, aangaande de vernietiging van het besluit om een boete op te leggen aan een arts wegens het off-label voorschrijven van Hydroxychloroquine (HCQ) en Ivermectine? Waarom zei u in het interview met Jonathan Krispijn dat u hier niet verantwoordelijk voor bent, terwijl u zelf hoger beroep heeft ingesteld?

6. Bent u bereid om het door u ingestelde hoger beroep in te trekken? Zo nee, waarom niet?

Kunt u deze vragen afzonderlijk van elkaar en binnen de daarvoor gestelde termijn beantwoorden?