In de rechtszaal staat Dominique Pelicot terecht voor gruwelijke misdaden: het drogeren en uitlenen van zijn vrouw aan tientallen mannen voor verkrachting. Tijdens het pleidooi probeert zijn advocaat echter een ander beeld van Dominique te schetsen, verwijzend naar zijn jeugdtrauma’s en gespleten persoonlijkheid. Het is een loodzware opdracht, aangezien Pelicot zelf heeft toegegeven een monster te zijn. Toch probeert de advocate de menselijkheid van “de andere Dominique” te benadrukken, de goede vader en grootvader. Is de ergste vijand van Dominique Pelicot niet hijzelf? Dat is de vraag die gesteld wordt. De advocate pleit voor een mildere straf dan de twintig jaar gevangenisstraf die het openbaar ministerie heeft geëist. Ze brengt de jeugdtrauma’s van Dominique in herinnering, waarbij hij zelf als kind misbruikt werd. Het pleidooi eindigt met het voorlezen van een brief waarin Dominique zijn liefde en spijt uit naar zijn ex-vrouw, kinderen en kleinkinderen. Het is nu aan de rechtbank om een beslissing te nemen. Het proces tegen de 50 andere beklaagden, die betrokken zijn bij de verkrachtingen van Gisèle Pelicot, is ook in volle gang. Het openbaar ministerie heeft straffen van 4 tot 20 jaar geëist. Het hof wordt opgeroepen om een duidelijk signaal te geven dat geweld tegen vrouwen niet getolereerd wordt. Het verdict wordt verwacht voor 20 december.
Source: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20241127_97458320
.
