Het doek lijkt te vallen voor Poetins strategische plannen in Syrië, nu de machtsverhoudingen in het land volledig op hun kop staan. Rusland probeert krampachtig vast te houden aan zijn militaire bases in Tartous en Hmeimim, cruciale posities voor zijn invloed in het Midden-Oosten en Afrika. Maar met de val van Assad en de machtsovername door jihadisten wordt het een bijna onmogelijke opgave. Poetin ziet zijn kaartenhuis instorten en probeert koortsachtig de controle te behouden. Maar lukt dat nog?
Hoewel Rusland na bijna een decennium van bombardementen op Syrische jihadisten de zaken naar zijn hand leek te zetten, heeft de recente omwenteling alles veranderd. Er zijn nog steeds ongeveer 7000 Russische soldaten gestationeerd in Syrië, maar hun situatie is verre van rooskleurig. De focus ligt nu volledig op de marinehaven Tartous en de luchtmachtbasis Hmeimim aan de Middellandse Zeekust. Deze bases vormen het hart van Poetins strategie in de regio, maar staan onder zware druk.
De jihadisten die nu de touwtjes in handen hebben, hebben de veiligheid van deze bases voor de nabije toekomst gegarandeerd, maar voor hoe lang? Achter de schermen wordt koortsachtig overleg gevoerd, terwijl Moskou worstelt om een manier te vinden om zijn strategische belangen veilig te stellen.
De situatie is zo dramatisch dat zelfs Moskou de steun aan Assad lijkt op te geven. In de Syrische ambassade in Moskou wappert inmiddels de vlag van de revolutie, en de Syrische ambassadeur liet in een interview met de Russische pers weten dat Assads „ellendige en vernederende ontsnapping” het begin markeert van een nieuw tijdperk. Het regime dat Rusland jarenlang met bloed en geld in het zadel hield, wordt nu afgeschreven alsof het een verloren spelletje schaak was. Poetin heeft zich opvallend stil gehouden over deze historische nederlaag, en dat zegt eigenlijk genoeg.
Er gaan tegenstrijdige berichten rond over de toekomst van de Russische bases in Syrië. Terwijl transportvliegtuigen massaal werden gespot op Hmeimim, meldden Oekraïense inlichtingendiensten en prominente Russische defensiebloggers dat een evacuatie al in gang is gezet. Moskou ontkent echter met klem en beweert dat er geen plannen zijn om de bases te verlaten. Maar de vraag is hoe lang Rusland het diplomatieke spel kan blijven spelen zonder zelf de controle volledig te verliezen.
Het mogelijke verlies van de bases in Tartous en Hmeimim zou een gigantische strategische klap betekenen voor Poetin. Deze posities waren niet alleen van cruciaal belang voor Russische militaire operaties, maar symboliseerden ook zijn macht en invloed in een regio die gedomineerd wordt door geopolitieke belangen van grootmachten. Zonder deze bases verliest Rusland niet alleen militaire slagkracht, maar ook aanzien op het wereldtoneel. Dit zou een enorme opsteker zijn voor het Westen, dat Poetin’s ambities al jaren probeert in te dammen.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Het is tijd om PAL te staan voor elkaar. Voor rechts. Voor Nederland. Voor Ongehoord Nederland. Ja, JUIST in deze tijd. Daarom roepen wij al onze lezers op om NU lid te worden van Omroep ON!, de enige NPO-omroep die jouw en onze waarden deelt. We zien de aanvallen op ON! in de media, en zelfs in de politiek. Maar juist DAAROM moeten we ON! meer dan ooit steunen. Word daarom lid van ON! Vandaag nog. Samen staan we sterk. Als we ON! laten vallen gaan we uiteindelijk allemaal ten onder, DDS incluis!
Het gedwongen afscheid van Assad en de dreigende verliezen in Syrië laten zien hoe Poetins buitenlandstrategie steeds meer onder druk komt te staan. De Russische president bevindt zich in een chaotische situatie waarin hij voortdurend probeert controle te houden, maar keer op keer wordt ingehaald door de werkelijkheid. Het is een pijnlijke herinnering dat zelfs de machtigste spelers niet immuun zijn voor geopolitieke tegenslagen. De vraag is nu niet óf, maar wanneer Poetin de grip op Syrië volledig verliest. Eén ding is zeker: de dagen van Russische dominantie in het Midden-Oosten lijken voorlopig geteld.
.
