Hoogleraar arbeidsmarkt Ton Wilthagen en Rob Witjes, hoofd arbeidsmarktinformatie en -advies, wijzen in de Telegraaf op een zorgwekkende trend. Het zijn niet enkel de economische tegenwinden die deze jeugdwerkloosheid aanwakkeren. Het is ook de veeleisendheid van Generatie Z, een cohort dat, ondanks de talloze kansen, kiest voor een bestaan van comfortabel nietsdoen, gesubsidieerd door de staat en de hardwerkende burger.
Hoe lang tolereren we nog deze houding? Hoe lang blijven we de excessen van een generatie ondersteunen die gelooft dat de wereld hen iets verschuldigd is? De ironie wil dat deze jongeren opgevoed zijn met het idee dat ze alles kunnen zijn wat ze willen, om vervolgens te besluiten dat wat ze willen, is om niets te zijn.
Misschien wordt het tijd dat we stoppen met het pamperen van deze jongvolwassenen en hen confronteren met de realiteit: de wereld owes je niets. Het leven is geen Instagram-feed vol hoogtepunten, maar een aaneenschakeling van kansen en uitdagingen die je met beide handen moet aangrijpen.
Laten we hopen dat Generatie Z de memo ontvangt voordat het te laat is. Het arbeidsethos van vroegere generaties, die bouwden aan de welvaart waar deze jongeren vandaag van profiteren, moet weer de norm worden. Tot die tijd blijft de kloof tussen de dromers en de doeners alleen maar groeien.