In The Long Shot vertelt Serena over haar zoontje Levi, in 2019 geboren, die als gezonde baby vrolijk en ondeugend de eerste elf maanden van zijn leven doorkomt. Hij krijgt de prikken van het Rijksvaccinatieprogramma. “Na elke prik heeft hij koorts en is hij een beetje hangerig, maar bij het consultatiebureau werd verteld dat er niks aan de hand was”, vertelt Serena. Na die paar dagen ging het weer beter.
Dat verandert als Levi 11 maanden oud is en hij zijn vierde dktp-hib-hepb-prik krijgt toegediend, een combinatieprik uit het Rijksvaccinatieprogramma die zou moeten beschermen tegen de infectieziekten difterie, kinkhoest, tetanus, poliomyelitis, haemophilus influenzae b en hepatitis b. Nog diezelfde avond krijgt Levi een pijnscheut en begint extreem te huilen, oftewel hersenhuilen. “Drie dagen na de elfmaandenprik kreeg Levi hele heftige koorts die maar niet over ging. Met de dagen werd zijn gezondheidssituatie slechter”, aldus zijn moeder.
Levi krijgt moeite met kruipen en eten, constateren zijn ouders. Ook wordt hij suffig. “Een aantal dagen later begonnen zijn ogen te draaien. Sinds dat moment kreeg Levi non-stop epileptische aanvallen, waarna artsen diverse anti-epileptica medicijnen hebben voorgeschreven.” De aanvallen stoppen niet. Levi wordt opgenomen op de intensive care, waar hij noodgedwongen zijn eerste verjaardag ‘viert’. “Hij moest aan de beademing, omdat hij door de vele aanvallen zou kunnen stikken. Het was kantje boord.”
Uit een mri-scan blijkt dat hij hersenontsteking heeft in de basale hersenkernen en de kleine hersenen, die zorgen voor de aansturing van het lichaam. Levi heeft permanent gehoor- en gezichtsverlies, zijn sterkte is nu -11. Zijn spraak is aangetast en daarnaast heeft hij last van overbeweeglijkheid, spasticiteit en maakt hij continu knakkende geluiden met zijn kaken.
Serena heeft Levi’s situatie gemeld bij Lareb. In het jaarlijks rapport is zijn verhaal opgenomen, maar volgens zijn moeder klopt het niet wat het bijwerkingencentrum meldt. Lareb rapporteert erfelijkheid of een auto-immuunziekte als vermoedelijke oorzaak. “Maar uit alle onderzoeken is gebleken dat er niks erfelijks aan de hand is of dat er sprake is van een auto-immuunziekte”, vertelt Serena.
In een tijd waarin de overheid zinspeelt op een vaccinatieplicht voor kinderen, deelt zij haar verhaal om andere ouders bewust te maken van de gevaren van het Rijksvaccinatieprogramma. “Om ouders te stimuleren zich meer te verdiepen in de voors en tegens van de vaccinaties en zich uit te spreken over het taboethema vaccinatieschade na de kinderprik.”
Na de uitzending ontving Dzambo tientallen berichten van ouders met soortgelijke ervaringen. “Ik heb nog nooit zo veel reacties gehad als op de podcastaflevering van Levi”, vertelt de podcastmaker. Ze deelt er een aantal: “Mijn kind lag ook op intensive care, vier dagen na de bmr-prik, met hersenvliesontsteking en daarna kinkhoest op de dktp. NOOIT meer een prik”, schrijft iemand.
“Zo verging het mij ook toen ik 1,5 jaar oud was met hersenvliesontsteking als gevolg”, deelt een ander. “Zoontje laten vaxen, dktp-prik in 2017, heeft nu autisme, ben hem aan het detoxen bij een homeopaat. Ben blij dat ik de bmr nooit heb gedaan bij hem. Dochtertje is vaxvrij. Zal ook nooit een prik geven of nemen”, deelt weer een ander.
“Mijn oudste heb ik laten prikken, terwijl het totaal niet goed voelde. Twee uur na de prik viel hij weg, stopte met ademen, werd blauw. Ik dacht dat dit het einde was, rennen naar de huisarts. Gelukkig kwam mijn ventje na 20 minuten weer een beetje bij. De GGD vertelde mij dat het uiteraard een intens zeldzame bijwerking was, maar ik heb op die dag besloten: nooit steekt iemand meer een prik in mijn kind”, aldus weer een andere ouder.
Dzambo is diep geraakt door alle ervaringsverslagen. “Het raakt me heel erg, want de overheid doet het voorkomen dat prikschade bij kinderen een extreme zeldzaamheid is, terwijl dit niet overeenkomt met de realiteit.”
