🕒 Leestijd: 4 minuten
Antilichamen uit de IgG4-subklasse geven bestaande kankers een turboboost
Gastpost door Igor Chudov
Kortom: mRNA COVID-vaccins, die voorheen niet werden gebruikt buiten kleine proefdierstudies, werden aan miljarden mensen gegeven na plichtmatige en overhaaste klinische proeven. Zoals wetenschappers in 2022 hebben geleerd, veroorzaken mRNA-vaccins een ‘klassewissel’ naar IgG4-antilichamen. Een andere studie wees uit dat deze specifieke subklasse van antilichamen geassocieerd is met agressievere kankergroei en hyperprogressieve kankerziekte veroorzaakt bij muizen en mensen.
Een tijdje geleden onderzocht deze blog een unieke, zeldzame klasse antilichamen genaamd IgG4, veroorzaakt door herhaalde injecties van mRNA COVID-vaccins.
Deze IgG4-antilichamen worden meestal aangemaakt als reactie op aanhoudende irriterende stoffen zoals wormen. Helaas worden herhaalde injecties van het mRNA Covid-vaccin door ons immuunsysteem gezien als een “aanhoudend irriterend” en veroorzaken ze de IgG4-antilichaamschakelaar.
Het “aanhoudende irritatie”-effect treedt mogelijk niet alleen op vanwege herhaalde injecties, maar ook vanwege het feit dat de mRNA-genexpressie bij de helft van de gevaccineerde mensen nooit stopt.
Zijn deze IgG4-antilichamen onschadelijk? Hebben ze effecten buiten onze immuunreacties op COVID-19? Is er iets om je zorgen over te maken?
Helaas suggereert een studie uit 2020, gepubliceerd in het Journal for Immunotherapy of Cancer van het British Medical Journal, dat het hebben van meer IgG4-antilichamen – van welke aard dan ook – de progressie van kanker verbetert. De studie van Wang et al. werd twee jaar voor de ontdekking van mRNA-vaccingerelateerde klasse-omschakeling naar IgG4-antilichamen gedaan.
De auteurs van de studie vonden kankerversterkende effecten van IgG4-antilichamen bij mensen en laboratoriummuizen.
RESULTATEN: In een cohort van patiënten met slokdarmkanker vonden we dat IgG4-bevattende B-lymfocyten en IgG4-concentratie significant verhoogd waren in kankerweefsel en IgG4-concentraties verhoogd in serum van patiënten met kanker. Beide waren positief gerelateerd aan verhoogde kankermaligniteit en slechte prognoses, dat wil zeggen dat meer IgG4 leek te associëren met agressievere kankergroei. We ontdekten verder dat IgG4, ongeacht zijn antigeenspecificiteit, de klassieke immuunreacties remde van antilichaamafhankelijke celgemedieerde cytotoxiciteit, antilichaamafhankelijke cellulaire fagocytose en complementafhankelijke cytotoxiciteit tegen kankercellen in vitro, en deze effecten werden verkregen door zijn Fc-fragment dat reageerde op de Fc-fragmenten van kankerspecifiek IgG1 dat is gebonden aan kankerantigenen. … We ontdekten dat lokale toepassing van IgG4 de groei van geïnoculeerde borst- en colorectale kankers en kankerverwekkend geïnduceerd huidpapilloma aanzienlijk versnelde. We testten ook het antilichaammedicijn voor kankerimmunotherapie nivolumab, dat IgG4 van aard was met een stabiliserende S228P-mutatie, en ontdekten dat het de groei van kanker bij muizen aanzienlijk bevorderde. Dit kan een verklaring zijn voor de nieuw verschenen hyperprogressieve ziekte die soms wordt geassocieerd met immunotherapie bij kanker.
De wetenschappers geven een uitstekende uitleg van de IgG4-antilichaamsubklasse:
IgG4 is een uniek antilichaam met de laagste concentratie van IgG-subtypes bij gezonde personen, en de functie ervan is niet goed begrepen. IgG4 werd beschouwd als een ‘blokkerend antilichaam’ vanwege het verminderde vermogen om effector-immuunreacties op te wekken. Dus op welke moleculen IgG4 ook reageert, de daaropvolgende immuunreactie werd onderdrukt.
De studie beschrijft het multidimensionale onderzoek van Wang et al. naar IgG4 bij een breed scala aan patiënten met kanker en weefsels met zowel in vitro als in vivo experimenten. Nogmaals, dit onderzoek werd gedaan in 2020, ruim voordat de effecten van Covid-vaccins op IgG4 te zien waren.
Na het verzamelen van bloed- en weefselmonsters van 82 patiënten, ontdekten wetenschappers dat hogere niveaus van IgG4 geassocieerd waren met een hogere graad (kankergraad is de mate van maligniteit van de tumor) en een slechte prognose.
Veroorzaken IgG4-antilichamen slechtere kankeruitkomsten, of creëren ergere kankers meer IgG4? Wat is het paard en wat is hier de kar?
De rest van de wetenschappelijke studie probeert deze vraag te beantwoorden, en wetenschappers concluderen dat IgG4 maligniteit en agressiviteit van de echte kankers die ze hebben waargenomen veroorzaakt.
Ze ontdekten dat zelfs niet-kankerspecifiek IgG4 immuunreacties op kankercellen remde. Omdat dit soort menselijke experimenten onethisch zouden zijn, experimenteerden de auteurs in plaats daarvan met muismodellen:
Ik illustreerde het beeld dat wetenschappers gaven en omcirkelde grotere tumoren – en toename van de tumorgrootte – die ze vonden gebeuren na IgG4-injecties:
De auteurs beschrijven hyperprogressieve ziekte die optreedt als gevolg van bepaalde monoklonale IgG4-gebaseerde antilichamen nivolumab, ondanks eerdere hoop op hun potentiële bruikbaarheid.Recent bewustzijn van hyperprogressieve ziekte (HPD) geassocieerd met anti-PD-1 en anti-PD-L1 monoklonale antilichaambehandeling voor kanker heeft wijdverbreide aandacht getrokken,61–65 Maar er is geen consensuele verklaring voor dit fenomeen. HPD bleek een veel voorkomende complicatie te zijn voor immunotherapie met nivolumab bij veel soorten kanker, waaronder plaveiselcelcarcinoom van het hoofd-hals,61 niet-kleincellige longkanker,62 maagkanker66 en ga zo maar door. Onze bevindingen suggereren dat deze IgG4-antilichaamgeneesmiddelen ongewenste bijwerkingen kunnen hebben van het remmen van lokale immuunresponsen en indirect de groei van kanker bevorderen. Wanneer het specifieke doelmolecuul aanwezig is in kanker, kunnen deze IgG4-antilichaamgeneesmiddelen effectief zijn. Wanneer de doelen echter afwezig of schaars zijn, kan het immuunremmende effect van de IgG4 de overhand krijgen en de groei van kanker versnellen. Dit mogelijke schadelijke effect van IgG4 kan bijdragen aan HPD bij patiënten die worden behandeld met PD-1-gerichte geneesmiddelen met een IgG4-structuur.
Wat is ‘hyperprogressieve ziekte’? Het is natuurlijk hetzelfde als ‘turbokanker’, maar het is een meer passende wetenschappelijke term.
De auteurs concluderen:
Conclusie Er lijkt een voorheen niet-herkend immuunontwijkingsmechanisme te zijn, waarbij IgG4 een essentiële rol speelt in de micro-omgeving van kanker met implicaties voor de diagnose van kanker en immunotherapie.
Helaas zijn er relatief weinig recente kankerstatistieken officieel beschikbaar. Een internetonderzoeker genaamd de Ethical Skeptic vond enkele recente alarmerende cijfers. Ik wil geen van zijn specifieke bevindingen belichten omdat ik ze nog niet persoonlijk heb kunnen verifiëren, maar mijn lezers kunnen er zelf kritisch naar kijken.
Wat echter beschikbaar is, is een toename van ongeveer 7% van het aantal sterfgevallen door kanker dat wordt gemeld in Australië, een sterk gevaccineerd land. Aangezien kankers doorgaans jaren nodig hebben om zich te ontwikkelen en te groeien, is een dergelijke toename zorgwekkend, aangezien er slechts twee jaar zijn verstreken sinds Australiërs hun ‘veilige en effectieve’ vaccins ontvingen.
Hoop voor gevaccineerde mensen
Deze blog neemt nooit goedkope schoten op gevaccineerde mensen en doet geen ongegronde, verschrikkelijke voorspellingen die niet worden ondersteund door bewijs. Ik zie liever af van extra klikken en abonnees dan dat ik mijn lezers verkeerd informeer. Laat me mijn redenen samenvatten om te hopen dat deze biologische bevindingen hopelijk sommige mensen ongedeerd zullen laten:
- We beginnen nog maar net de effecten van IgG4-antilichamen op kanker te begrijpen
- Slechts ongeveer de helft van de gevaccineerde mensen produceert IgG4-antilichamen in grote hoeveelheden
- Hoewel experimenten in de loop van de tijd een toename van IgG4 aantoonden, kunnen deze antilichamen op de lange termijn afnemen
- Tot op heden is er geen bewijs dat suggereert dat IgG4-antilichamen kanker veroorzaken – het bewijs wijst er alleen op dat ze bestaande kankers versterken en versnellen.
Wat het bewijs aantoont, is dat sommige kankers, die mogelijk kunnen worden behandeld vóór mRNA-injecties, agressief en moeilijk te behandelen kunnen worden, een aandoening die de auteurs van de BMJ-studie ‘hyperprogressieve ziekte‘ noemen.
Ik hoop en bid dat het aantal mensen dat getroffen wordt door ‘hyperprogressieve ziekte’ laag zal zijn – en ik hoop dat mijn lezers het met deze stelling eens zullen zijn.
Oorspronkelijk gepubliceerd artikel
Source: artsenvoorvrijheid.be
