Wederom heeft de tragische realiteit ons ingehaald in een bloedbad dat even vermijdbaar als afschuwelijk was. In het pittoreske Châteauroux is het jonge leven van de 16-jarige Matisse bruut uitgedoofd door de handen van een Afghaanse ‘vluchteling’ – een term die zo langzamerhand synoniem lijkt te staan voor geïmporteerde ellende.
🇫🇷 Dit is Mathis, 15 jaar. Hij werd door een Afghaanse migrant, die zijn telefoon wilde stelen, doodgestoken met een mes.
Wéér een onschuldig kind geofferd op het altaar van de open grenzen, diversiteit en massamigratie.
Rust zacht, Mathis.
De Franse autoriteiten zijn hier niet alleen toeschouwer, maar medeplichtig, door keer op keer te falen in het beschermen van hun burgers. Deze moordenaar stond onder ‘gerechtelijk toezicht’ – een feit dat blijkbaar even zinloos is als het papier waarop het geschreven staat. Hoeveel jonge levens moeten nog verwoest worden voordat de ogen geopend worden? Het is tijd om de realiteit onder ogen te zien: niet iedereen die onze grenzen oversteekt, komt met vreedzame bedoelingen. Sommigen komen als roofdieren, verstopt in de huid van hulpbehoevendheid.
Leuk he, deze ‘diverse’ EU?
