– zeker na de uitspraken van PVV-minister van Asiel en Migratie Marjolein Faber
– hebben ook onze oosterburen hun handen vol aan de toestroom van asielzoekers.
De Duitse regering is volgens BILD druk in gesprek over het uitvoeren van
deportaties naar Afghanistan.
fronsen, is het feit dat ook criminele Afghanen in aanmerking komen voor deze
deportaties, en dat de Duitse staat mogelijk zelfs financiële steun zal
verlenen om hun terugkeer mogelijk te maken.
Deze plannen, gepusht door
bondskanselier Olaf Scholz en minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser,
lijken een directe breuk met het beleid dat sinds de machtsovername door de
Taliban in 2021 werd gevoerd. Toen werden deportaties naar Afghanistan praktisch
stilgelegd uit angst voor de onstabiele en gevaarlijke situatie in het land. Nu
de situatie in Duitsland zelf complexer wordt door een toenemend aantal
asielzoekers, lijkt de federale regering haar koers te wijzigen.
In 2023 dienden maar liefst 51.275
Afghanen een eerste asielaanvraag in Duitsland in, een stijging van 41 procent
ten opzichte van het jaar ervoor. Het is duidelijk dat de Duitse regering onder
druk staat om deze toestroom te beheren, en het heropenen van de
deportatieroute naar Afghanistan wordt gezien als een belangrijke stap in die
richting.
Wat het hele proces echter
controversieel maakt, is dat ook criminelen op de lijst van mogelijke deportees
staan. BILD meldt dat er plannen zijn om zelfs deze individuen een vorm van
financiële steun te bieden voor hun terugkeer. Het federale ministerie van
Binnenlandse Zaken heeft bevestigd dat deze gesprekken gaande zijn, maar
benadrukt dat de uiteindelijke beslissing in handen ligt van de deelstaten, die
verantwoordelijk zijn voor het uitvoeren van de deportaties.
Het idee achter deze financiële
steun is pragmatisch, maar niet zonder kritiek. Veel Afghaanse burgers die voor
Duitse rechtbanken verschijnen, argumenteren dat zij bij terugkeer in hun
thuisland geconfronteerd zullen worden met extreme armoede. Door hen een
financiële ruggensteun te geven, hoopt de Duitse regering de juridische
obstakels te verminderen en deportaties soepeler te laten verlopen.
De bedragen die worden overwogen,
variëren van enkele honderden tot duizenden euro’s, afhankelijk van de
samenstelling van het gezin. Dit lijkt wellicht veel geld, maar volgens het
ministerie is het een bescheiden uitgave in vergelijking met de kosten die
gemoeid zijn met hun verblijf in Duitsland.
Het is nog maar de vraag of het
moreel verdedigbaar is om een crimineel geld mee te geven op weg naar een land
waar de situatie onstabiel is, en waar hij of zij wellicht geen enkele vorm van
verantwoording hoeft af te leggen. Voorstanders van het plan daarentegen zien
het als een noodzakelijk kwaad: de keuze tussen de juridische en financiële
kosten van hun verblijf in Duitsland of de mogelijkheid om hen, met een laatste
zetje, het land uit te zetten.
Met de druk die toeneemt, zowel
vanuit de bevolking als de politieke gelederen, lijkt het slechts een kwestie
van tijd voordat de eerste deportaties weer een feit zijn. De vraag blijft
echter hoe ver Duitsland bereid is te gaan om zijn grenzen te handhaven en of
het land daarmee zijn morele kompas niet verliest.
.
