kraakt onder de druk van een tekort aan arbeidskrachten, lijkt de overheid
vastbesloten om elke laatste cent uit haar burgers te persen. Net als een
verslaafde die steeds grotere doses nodig heeft om hetzelfde effect te
bereiken, hunkert de overheid voortdurend naar meer belastinginkomsten om haar
uitgaven te financieren. Deze onverzadigbare honger naar geld leidt tot een
krom belastingstelsel dat harde werkers bestraft in plaats van beloont.
De verslaving van de overheid
Vergelijk de overheid met een verslaafde aan een
gevaarlijke drug. In het begin is een kleine hoeveelheid voldoende om het
gewenste effect te bereiken, maar naarmate de tijd vordert, wordt steeds meer
van de stof nodig om hetzelfde gevoel te behouden. Dit patroon zien we ook bij
de belastingheffing. De overheid blijft haar uitgaven opvoeren en om deze te
bekostigen, verhoogt zij de belastingdruk op burgers en bedrijven.
Progressieve
belasting: de mythe van eerlijkheid
Progressieve belastingheffing wordt vaak
gepresenteerd als een eerlijk systeem waarin de sterkste schouders de zwaarste
lasten dragen. Maar in de praktijk pakt dit vaak anders uit. Stel je voor:
iemand werkt twee jaar lang 12 uur per dag, zes dagen per week, en verdient
daardoor €100.000 per jaar. Door de progressieve belastingschijven moet hij
ongeveer 40% van zijn inkomen afdragen, wat neerkomt op €40.000 belasting. Dit
betekent dat hij slechts €60.000 overhoudt voor twee jaar intensieve arbeid.
Vergelijk dit met iemand die slechts 40 uur per
week werkt en €50.000 per jaar verdient. Deze persoon betaalt ongeveer 30%
belasting, wat neerkomt op €15.000, en houdt dus €35.000 over. Hoewel de eerste
persoon veel harder werkt en meer bijdraagt aan de economie, wordt hij
disproportioneel zwaarder belast.
De domheid van overuren bestraffen
In een tijd waarin we schreeuwen om meer werkende
handjes, is het onbegrijpelijk dat de overheid mensen straft die bereid zijn om
extra uren te draaien. Waarom zou iemand die zijn vrije tijd opoffert om bij te
dragen aan de economie gestraft moeten worden in plaats van beloond? Deze
aanpak ontmoedigt mensen om harder te werken en meer te verdienen, wat leidt
tot een verlies aan productiviteit en economische groei.
De flattax als oplossing
Een flattax, waarbij iedereen hetzelfde
belastingpercentage betaalt ongeacht hun inkomen, biedt een eerlijke en
eenvoudige oplossing. Landen zoals Estland en Litouwen hebben met succes een
flattax ingevoerd en zien positieve economische effecten. Deze landen hebben
lagere administratieve lasten, een hogere belastingmoraal en een bloeiende
economie. Door een flattax te implementeren, zou Nederland een eerlijker
belastingstelsel kunnen creëren dat hard werk en extra inspanning beloont in
plaats van bestraft.
De overheid moet haar verslaving aan
belastinginkomsten onder controle krijgen en een eerlijker systeem invoeren.
Het huidige progressieve belastingstelsel is niet alleen oneerlijk voor harde
werkers, maar ontmoedigt ook de extra inzet die we zo hard nodig hebben. Een
flattax kan de sleutel zijn tot een rechtvaardiger en productiever Nederland. Werken
en investeren in ons land moet weer
beloond worden in plaats van gestraft.
