Binnenland Nieuws NL Rss RSS-Lotte TW-RSS

BELAST.

DoorVeilig en Vrij

okt 8, 2024 #1, #1980, #2025, #86, #aanval, #Aarde, #Afrika, #Algemeen, #Amsterdam, #auto, #autoriteiten, #Banken, #bedreiging, #bedrijf, #belasting, #belastingdienst, #belastingen, #beleid, #Bestuur, #Bewustwording, #Big Pharma, #boek, #boeren, #bom, #Bomen, #Brussel, #btw, #Buitenland, #burgers, #Charles, #china, #co2, #Commentaar, #complot, #controle, #corruptie, #D66, #David, #DEFENSE, #dollar, #donald, #Donald Trump, #dood, #dwang, #ECONOMIE, #eerste, #Energie, #Energietransitie, #ET, #EU, #euro, #Europa, #Export, #familieleden, #film, #Financiën, #Freedom, #gas, #Geld, #geloof, #Geschiedenis, #getuigenis, #gevangenis, #gevolgen, #geweld, #Gezondheid, #God, #Goederen, #GOUD, #groei, #Haarlem, #handel, #hel, #hitte, #Hongarije, #House, #Identiteit, #immoreel, #inclusief, #industrie, #interview, #IS, #Jurisdictie, #Kanker, #Kijk, #Kind, #kinderen, #Klimaat, #klimaatverandering, #koning, #kunstmatig, #leger, #Leiden, #Londen, #Maastricht, #Mark, #Mark Rutte, #markt, #Meer, #mei, #Mensen, #Mensheid, #miljoen, #mishandeling, #nato, #NAVO, #Nederland, #new, #Niet gecategoriseerd, #nieuwe, #Nieuws, #NL, #o, #oceaan, #officieel, #OIL, #Oorlog, #Oorlogen, #Oostenrijk, #Oplossingen, #Oranje, #Over, #overheid, #Paus, #Philips, #Podcast, #politie, #premier, #president, #producten, #programma, #protest, #protesten, #publiek, #Q, #ramp, #recht, #Rechten, #regels, #regen, #regering, #Ruimte, #Rutte, #samenwerking, #samenzwering, #schandaal, #schepen, #schip, #slavernij, #soevereiniteit, #soldaten, #Spanje, #stad, #TARGET, #testen, #Theater, #Trouw, #Trump, #universiteit, #Veilig en vrij, #Verenigd Koninkrijk, #verklaring, #Verzet, #Video, #vlees, #voedsel, #Volkskrant, #vraag, #Vrede, #vrijheid, #Wales, #wapens, #WASHINGTON, #water, #weer, #weigering, #Wet, #WIE, #windmolens, #winst, #x, #YouTube, #zaak, #zaken, #zorg

Het spreekwoord gaat, en wellicht heb je dat wel eens gehoord: „Er zijn 2 zaken die onvermijdelijk zijn: dood en belasting“.

De Volkskrant, gaat nog een stap verder met dit artikel: „Er zijn drie zekerheden in het leven: de dood, belastingen en belastingontwijking“.

Het artikel betreft een interview met Margarethe Vestager waarin een 4e stap wordt aangekondigd: „[..]hoewel Margrethe Vestager zelf ook graag de Commissie had voorgezeten. Nu strijdt ze als commissaris Digitalisering en Concurrentie tegen belastingontwijking. ‘Belasting ontwijken is een fundamenteel onrecht, we moeten er alles aan doen om dat aan te pakken‘“¹.

Er blijkt duidelijk een gezichtspunt uit dat het nakomen van een opgelegde last als recht wordt beschouwd. Of dit nu 3%, 30%, 80%, of je gehele met je eigen kracht verworven waarden betreft, is niet zo heel erg van belang. Het ontgaan van een opgelegde last wordt als onrecht beschouwd.

Ten eerste is er de de vraag: Wie legt de last op? Ten tweede: Wie zijn de dragers van die last? Ten derde: Wat is dan die last? Ten vierde: Welke methoden worden gebruikt om de nakoming van die last te zekeren? En tot slot, ten vijfde: Wat is dan recht of onrecht?

Let wel, het gaat hier om ontgaan. In de wereld van de belastingwetkenners, zijn dat mechanismen, wettelijke mechanismen, waarmee de hoogte van de belasting legaal kan worden verlaagd.

Op het eerste gezicht laat het al zien hoe het denken van mevrouw Vestager gekronkeld is door het ontgaan: „onrecht“ te noemen. Want de meest eenvoudige en logische weg zou zijn om belasting te verminderen, of beter nog, belasting geheel af te schaffen.

Naast ontgaan wordt een andere werkwijze gezien, en die heet: ontduiken. Die versie van ontgaan is niet legaal, maar kan wel recht zijn. In dit stuk zullen we een aantal van die gevallen tegenkomen.

Met betrekking tot het plaatje, dit is ontnomen aan een animatie film van Lubomir Arsov, genaamd: „In Shadows – a Modern Odysee“. Hij schrijft erover:

„Embark on a visionary journey through the fragmented unconscious of our modern times, and with courage face the Shadow. Through Shadow into Light“.

Het plaatje is tevens de link naar de genoemde video. Deze wordt gehost op YouTube. Je kan ook een alternatieve frontend gebruiken. Ik beveel je het kijken van zijn short film van harte aan.²

BOTER OP HET HOOFD:

De Staat der Nederlanden is lid van de NAVO, de Noord Altantische VerdragsOrganisatie. Als lid dient De Staat te voldoen aan een norm, en dat is minimaal 2% van het nationaal inkomen, of beter gezegd: Gross Domestic Product, aan het militaire bedrijf te besteden.

Heeft de staat zich van die plicht trouw gekweten, of heeft het zijn plichten geschuwd, de kantjes eraf gelopen, sluipwegen bewandeld, en de contractuele verplichting ontgaan c.q. ontdoken?

Laat ik eerst beginnen met een verwijzing naar een artikel in Newsweek. De context is de herhaalde opmerking van President Donald Trump omtrent de Nato bijdragen, artikel 5 van het NAVO-verdrag omtrent wederzijdse bijstand in geval van een aanval op 1 van de leden. Trump zegt letterlijk:

“ “I said: ‘You didn’t pay? You’re delinquent?’…’No I would not protect you, in fact I would encourage them [de aanvaller] to do whatever they want. You gotta pay’”“³.

En waar staat de Staat der Nederlanden in dit verhaal? Ten tijde van het schrijven van het artikel is dat dit:

1. „The majority of NATO nations—19, by the alliance’s own count in July 2023—are still failing to spend 2 percent of GDP on their militaries, despite having agreed the target at the 2014 Wales summit“.

Dus er is niet alleen de verdragsregel, maar ook nog eens een aparte opvolgende afspraak van 10 jaar geleden!

2. „As of July 2023, those still falling below target were[..]the Netherlands (1.7 percent)[..]“.

Met andere woorden: De Staat der Nederlanden pleegt contractbreuk, en is een plichtvergetene. De staat is een lastvlieder, het ontduikt de belasting waar ze zelf mee akkoord zijn gegaan.

Maar ja, wanneer een oud Premier, zoals Mark Rutte, dingt naar de functie van Secretaris-Generaal van de NAVO, dan vereist dat: én een charme-offensief, en betalen, niet waar⁴ ⁵?

Uiteraard, kan dit punt verder worden beargumenteerd. Feit is dat de Staat der Nederlanden al decennia de kantjes ervan af loopt en last ontduiken tot „Haagse topsport“ verheven heeft.

En zo kijkt het vrolijke bestuurlijke theater in Nederland scheel en meet het met twee maten met kilo‘s boter op het hoofd.

Historische amnesie:

Grondslag:

Er is een boek genaamd: „A WORLD HISTORY OF TAX REBELLIONS“, geschreven door David F.Burg, lector en leraar Engels Universiteit van Lexington, Kentucky, USA⁶.

Het is een encyclopedie bevattende de opgespoorde belasting protesten door volksdelen en Staten, weredlwijd, over een periode van 4300 jaar.

Twee opmerkelijke feiten:

1. De periode van 4300 jaar. Tekstueel kunnen we belastingprotesten zeker terug vervolgen tot 2300 voor de gewone tijdrekening. Dat komt omdat de „Egyptenaren“ en Sumeriërs en Babyloniërs zulke goede administrateurs waren, en vele kleitabletten geschreven hebben dan wel vele historiën hetzij aan papyrus hetzij aan hiëroglieven hebben toevertrouwd.

Het opleggen van plichten en het ontvlieden ervan kent een geweldadige en heroïsche geschiedenis, en komt zeker niet slechts overwaaien, zoals de N.C.T.B. claimt in het rapport van Mei 2024, uit de jaren 60 van de vorige eeuw.

2. Jazeker, in eerste aanleg zijn het de diverse Staten die belasting ontduiken en ontgaan, hetgeen altijd leidt tot oorlog en ellende, en pas in tweede instantie komen de volksdelen in opstand. Waarom? Omdat ze verwachten dat de Staat ze tegen uitbuiting beschermd. En, indien die Staat contract-breuk pleegt door ze niet te beschermen, dienen ze zichzelf te beschermen.

Ik zal een aantal gevallen behandelen die duidelijk maken dat er echt iets mis is met be-last-ing.

Een voorbeeld is het „Danegeld“. In 990 Anno Domini werd Brittanië voor een groot deel bewoond door Angelen, Saxen, Friezen, en de Denen dreigden langs te komen om hun pond vlees te halen. Om ze af te kopen, werd door de toenamlige Bisschop Sigiric aanbevolen het „Danegeld“ te betalen als afkoopsom.

Zo kwamen ze van de regen in de drup. Enerzijds, hebben ze ermee te kennen gegeven hoeveel ze konden betalen, en anderzijds, dat ze kennelijk te zwak waren om de eis tot betaling af te wijzen. Sedert 991 AD werd er betaald. Sommige jaren ging dat goed, andere jaren was het maar zo zo, want ja, een agriculturele samenleving is afhankelijk van de kwaliteit van het weer. Oogsten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. De last werd dus steeds zwaarder in de loop der tijd.

In die tijd mocht je blij zijn indien de bebouwde grond een opbrengst had van 1:2. Vrije mannen die hun grond in „free hold“ hadden, werden gedwongen om hun grond te verkopen om dan maar bij een beschermheer landwerker te worden, of zelfs lijfeigene [de facto slaaf], ten einde aan de last oplegging te kunnen voldoen. Ze belanden niet in de goot, maar werden feitelijk van hun geboorte grond verdreven, en uit hun bezit gedreven.

In Worchester was de bevolking de roof dermate zat dat ze de bezoekende Deense krijgsmacht, die de belasting kwam innen, om zeep hadden gebracht. Dit leidde tot een Deense aanval op Worchester, en die plaatst ging vervolgens in vlammen op, terwijl de omgeving daar werd leeggeroofd.

Onder de Normannische overheersing (na 1066) werd er zelfs een census gedaan om te bepalen wie wat moest betalen. Dat geschrift werd het „doomsday“-book genoemd. Enerzijds omdat er stond dat je moest betalen en hoeveel, maar ook omdat omtrent de betaling van de last geen onderhandeling mogelijk was.

Dit leidde uiteindelijk onder de feodale systemen tot immens veel lijden en onrecht, dat in Brittanië de opstand tegen de koning Jan veroorzaakte. De Opstand der Baronnen, gesteund door het volk, dwong Koning Jan, in strijd met zijn afspraken met de Paus, de Magna Carta te tekenen. Dat zat de Paus weer niet lekker, en die kondigde prompt de beloning voor contractbreuk af, namelijk de excommunicatie van Koning Jan. Niemand in Brittanië mocht meer met hem praten, gehoorzamen, steun verlenen, en dergelijke. Dit leidde op zijn beurt tot een „Canossa“-gang⁷ van Koning Jan. Hem zien bedelend om zijn kroontje streek de Paus barmhartig over zijn zwarte hart, en nam hem liefdevol als vazal terug tegen de betaling van 5000 goud pond per jaar, hetgeen, uiteraard, de boerenstand mocht opbrengen. Hieruit is dan ook het verhaal van Robin Hood voortgekomen. Waren ze eindelijk na 200 jaar van dat Danegeld af, moesten ze naast de kerkbelasting, ook nog betalen voor het voorrecht door Jan Zonderland bestuurd te worden.

Dit historische intermezzo maakt een aantal elementen duidelijk die een domino effect hebben:

1. Afpersen. Vaak gaat dit gepaard met een “protection racket“: wanneer je mij x-goud/zilver/koper/graan/vlees betaald, bescherm ik je. Anders komen mijn maten langs en rammen je toko en jou kort en klein. En je zou toch niet willen dat je leuke gezinnetje iets overkomt, toch?

2. Hoe kom je ervan af? Niet of maar lastig.

3. De „autoriteiten“ die dit soort zaken beslissen nemen dwang en dreiging met geweld van buiten over naar hun eigen bevolking die ze gezworen hebben daartegen te beschermen.

4. Vrijheid verdwijnt waar economische afwegingen als hogere waarden worden beschouwd. En die vrijheid komt niet snel terug.

Met dit in gedachten kunnen we gaan kijken naar de vaderlandse geschiedenis.

Hollands breed, deel 1:

We hebben het jaar 1543, en de plaats is Amsterdam. In die tijd begon dit land al aardig de voordelen te krijgen van internationale handel, en de handelslijnen binnen de Hanze legden met name de Hollandse Steden geen windeieren.

Maria van Hongarije, landvoogdes zetelende in Brussel, vond het een goed idee om wat extra munten in de buidel te hebben. Dus ze ging over tot het instellen van een export-belasting van, let wel, een overdonderende 1% van de geëxporteerde waarde en 10% van de winsten die met die goederen werd gemaakt.

Dat zinde de Staat Holland niet. Enerzijds, probeerden ze tot een andere regeling te komen, met meer mogelijkheden om de boel te flessen [lees: ontgaan]. In plaats van 10% van de winsten zou het 10% van de veronderstelde waarde van de voorraad moeten zijn. Ja, ja.

Anderzijds, te zelfder tijd werd de uitwerking van het bestaande voorstel vertraagd, zoekgemaakt zoals het bonnetje van Teeven en Opstelten, en niet gepubliceerd. Toen het wel gepubliceerd werd, weigerden de tolgaarders in de haven hun medewerking [keuze].

Maria probeerde het in 1549 opnieuw met de belasting van de wijn-import. De goede bedoeling was met de opbrengsten van die belasting schepen te bouwen ter „bescherming“ van de handel. Uiteraard zou dat leiden tot meer inspecties en belastingopbrengsten. De weerzin bleek dermate dat zowel de exporteurs als de importeurs onder 1 hoedje speelden. Het gevolg was dat van de uiteindelijke opbrengst niet eens 1 schip bekostigt kon worden.

Tja, je gaat je eigen gevangenis toch niet betalen? Zie de kracht van belasting ontduiking.

Deze geschiedenis ontkracht dat wat op NederlandRechtstaat.nl in de inleiding omtrent belastingen beweerd wordt. Het feit alleen dat een clubje politici aan het hof van Maria akkoord gaat met een belasting betekent nog geen plicht voor hen aan wie het wordt opgelegd. De rechtsgeleerdheid die op die site bedreven wordt is nogal zelfbedienend ten behoeve wat machtstructuren standaard doen. Plicht leidt tot handhaving en handhaving leidt tot geweld om te dwingen. Met andere woorden: belasting = geweld en dwang.

Hollands breed, deel 2:

Het vervolg in 1567 was dat Maria en haar opvolgers maar een beroep moesten doen op de „keizerlijke/ koninklijke machten“ ten einde bepaalde belastingen betaald te krijgen. Echter, er waren belastingen die betaalden voor „vreemde soldaten“ op deze Lage Landse bodem ter “Handhaving“ van de plicht die belastingen te betalen. Deze belastingen kwamen uit het eminente brein van de naar de Lage Landen gezonden Fernando Alvarez de Toledo, derde Hertoch van Alba, die net als mevrouw Vestage, het „ontgaan“ maar ook de ontduiking met de gehele ziel moest bestrijden.

Eminent zeker, want wanneer je Spaanse historische bladen leest, dan is te bemerken dat deze man zeer kundig en vaardig bleek, ook al was hij uiteindelijk tegen de situatie in de moerassen van de Lage Landen niet opgewassen. Maar goed, opgegroeid in een tijd waar het normaal was dat het volk „gewoon zijn bek moest houden“ [waar heb ik dat meer gehoord] en verzet stevig neergeslagen en opgehangen kon worden, in dit Lage Landse kruitvat van het behouden en zoeken van religieuze vrijheden en andersdenken, is het niet verwonderlijk dat hij de situatie hier te lande totaal verkeerd ingeschat heeft.

Dit leidde tot een terroristische beweging van eigen bodem [zee] die Geuzen, of lui uit de goot, bedelaars, werden genoemd. Het werd zelfs zo modieus dat de rijken en nobelen een speld droegen met opschrift: „jusque a porter la besace“, hetgeen zoveel betekent als: tot aan de bedestaf; tot aan het gaatje gaan, dus.

Ze waren een dermate luis in de pels, dat „Fernan“ een leger van 20.000 man monsterde om hier de boel onder controle te krijgen. Uiteraard, een dergelijk clubje huurlingen moet worden betaald, en hoe beter dat te doen dan de gelden af te persen van de lokale bevolking: Belasting, in beslagname, gevangenis, en zelfs beroven en uitmoorden van dorpen en steden.

De kwestie liep dusdanig uit de hand dat Philips de II de zaak probeerde te sussen met het verhangen van de gordijnen, andere poppetjes in de regering, dus, en een algemeen pardon voor de protestanten wilde laten afkondigen, op voorwaarde dat dan de vreemde soldaten zouden blijven om de „orde te handhaven“. En zoals altijd blijken zulke legers duur en willen koste wat kost betaald worden. De deal kwam er niet, maar de „Spaanse Tertios“ bleven maar roven en brandschatten, want ze kregen hun centjes ook niet van de Spaanse Kroon.

In 1576 kreeg Jan van Oostenrijk zelfs de specifieke opdracht om de Lage Landen alles te geven wat mogelijk was, om ze maar terug te brengen in het schapen-hok. Dat bleek te laat en te weinig, of zoals de Amerikanen dat zouden uitdrukken: „a day late and a dollar short“.

In 1581 zag het Plakaat van Verlatinghe het licht en in 1609 erkende de Spaanse Kroon „geen verdere ambities meer te hebben in de Nederlanden“⁸, daarmee erkennende dat het volk van de Noordelijke Nederlanden vrij, onafhankelijk en soeverein zouden zijn. Dit werd nog eens bevestigd bij de Vrede van Westfalen in 1648 na de 30 jarige oorlog, het eerste pan-Europese vredes verdrag.

Duidelijk wordt, dat de gebruiksredenen, of utilitarische redenen van machthebbers geen enkele recht-vaardiging zijn voor het opleggen van lasten, en dat zulke opleggingen van lasten strijdig is met de „natuurlijke vrijheid waarvor men met de gehele ziel dient te strijden“ zoals het Plakkaat van Verlatinghe dit stelt.

Hollands breed, deel 3:

Nu zou je kunnen denken, dat met deze schitterende achtergrond men wel een les geleerd had.

In de Lex Salica, of de Salische wet van de Franken staat een intrigerende zin die in het komende stuk een belangrijke rol zal spelen:

“ maltho thi afrio lito’ (‘ik maak je vrij, halfvrije’),

Het commentaar: Waarschijnlijk betreft het hier de boerderijtjes van de horigen, de halfvrijen die hun eigen boerderijtjes hadden maar een deel van hun tijd (zo’n 3 dagen per week) op het land van de heer moesten werken⁹.

Het beeld klopt wel met hetgeen professor Jansen in zijn boek omtrent de economie van de middeleeuwen beschrijft, al zal het niet geheel 3/7 van een week zijn geweest, gelet op de hoeveelheid vrije dagen en de wintermaanden. De horige, de heergehorige, of gehorige van de staat van de heer, is dus een half vrije.

Deze term komen we later tegen in Nieuw Amsterdam, aan de andere zijde van de Atlantische Oceaan, het hedendaagse Manhattan: New York¹⁰ ¹¹.

Je zou toch zeggen dat de gelijkstelling (denk Gleichschaltung en identiteit) aan een vrije, door contracten aan te kunnen gaan, eigendommen te kunnen hebben, rechtzaken aan te kunnen gaan, je eigen tijd indelen, en dergelijke, dus het leven te voeren van een vrije als ware men een vrije een goede zet was om het probleem: „slavernij“ te tacklen. De daad bij het woord voegende, kregen deze mensen die uit Afrika waren versleept (human trafficking) een eigen plek: Haarlem/ Harlem ter bewoning en bebouwing toegewezen.

Echter, er zaten voorwaarden aan die staat. En wanneer je de lijst leest, denk dan eens aan jouw eigen positie:

1. Jaarlijks moest een belasting worden betaald aan de Compagnie

2. Helpen van de Compagnie waar en wanneer maar nodig, terwijl de kinderen, inclusief die welke nog niet waren geboren, slaaf bleven.

3. Faling om de vereiste belasting te betalen, zijnde: 30 skepels mais, graan, bonen, en een ( hier komt ie) vet zwijn, werd beloond met in slavernij genomen worden. Een skepel is een maat van een houten doos ter groote van 10×10 centimer met een hoogte van 22 centimer, ca 2.2 liter, oftewel 3 flessen wijn van 0,7 l. En dat x30 x het aantal producten.

Het moge duidelijk zijn dat de grond nog steeds onderdeel was van het Domein van de VOC. Ze waren dus van slaaf naar laat/litho gegaan en ze werden gehuisvest in een „half way house“.

Wanneer de staat van de vrije wordt vergeleken met die van de half vrije is het maar de vraag in hoeverre die echt verschilde. In de middeleeuwen kwam je van alles tegen: vrijen die hongerden en horigen die in overvloed leefden. En ook hier was het contract tussen de V.O.C. en de vrije pittig.

1. vereiste hulpverlening wanneer dat nodig was.

2. 10% van de opbrengst was voor de VOC.

Duidelijk is te zien dat economisch nut als veel belangrijker werd gezien dan rechtsstatuur. En om praktische redenen werden andere oplossingen gezocht, want de kans om het er beter van af te brengen was beter dat het kansloze van de slavernij. Andersom hoopte men dat dit de opbrengsten voor de VOC ten goede zou komen. Dit slimme commerciële minimalisme hebben we al besproken in het eerste deel: „Boter op het hoofd“.

Chinees no: 141:

Hieronder tref je een korte beschrijving aan van een gebruiksreden:

„Cho-yun Hsu, Han Landbouw, red. Jack L.Dull. Seattle en Londen: University of Washington Press, 1980.

141 v.Chr. Belastingkwijtschelding (China), officieel beleid van de centrale overheid om belastingen te verlagen, ingesteld als reactie op protesten tijdens het bewind van keizer Wu-ti (Han-dynastie).

Protesten tijdens het bewind van keizer Wu-ti van de Han-dynastie (141-87 v.Chr.).

Verlichte hofambtenaren klaagden bij de keizer dat de boeren leden onder verschillende buitensporige lasten, waaronder

belasting, dwangarbeid (corvée, [robot]) en mishandeling door landheren. Als reactie hierop gaf de centrale regering van tijd tot tijd belastingen kwijt aan de boeren, vooral in landbouwgebieden in China die zwaar getroffen waren door natuurrampen.

Daarmee werd een belangrijk precedent geschapen op het gebied van fiscaal beleid. “Kwijtschelding van belastingen”, zegt Charles Hucker, “bleef de standaard hulpmaatregel in alle volgende dynastieën.” (Andere hulpmaatregelen waren het verplaatsen van landloze boeren naar braakliggend land, het voorzien van arme boeren van zaden en gereedschap, en het aanleggen van kanalen en irrigatieprojecten)“.

De reden dat ik deze geschiedenis bespreek ligt in het feit dat voor velen geldt dat het niet betalen, het ontgaan, of zelf protesteren van belasting een asociale inborst te kennen geeft. Immers, de Staat der Nederlanden doet mooie dingen met dit geld. Hoe anders kan je mooie wegen, goede dijken, een werkende water en energie infrastructuur hebben, het plannen van steden, dorpen en woningen, landbouw, nog maar niet te spreken over de goede zorgen die getoond worden in de gemeenschappelijke ziektekosten dracht, de pensioenpotten, de jeugdzorg, meer dan 75 jaar vrede in Europa (et tu, D66!!).

Deze vorm van redeneren vindt aansluiting bij de rechtsgeleerdheid die wordt bedreven op Nederlandrechtstaat.nl. Je treft er dezelfde op gebruik gerichte argumentatie aan, alsof een doel de middelen heiligt waarbij voorbij gegaan mag worden aan recht (daarover later meer).

Wat je hier ziet is een wijze van denken dat economische belangen voorop stelt. Het is een sigaar uit eigen doos, nadat je de doos met geweld en mishandeling is afgenomen. En weest u dankbaar voor die ene sigaar van de grootmoedige [r]overheid!

Islamitisch breed:

Met de veroverde gebieden sedert de 7e en 8e eeuw in Noord-Afrika en het Iberisch schiereiland door de Mohammedanen is te verwachten dat er allerlei nieuwe belastingen ingevoerd zouden worden. Het blijkt dat het in die tijd zeer voordelig kon zijn tot bekering over te gaan. Naast het feit dat je velden verschoond bleven van betreding door geiten, kamelen, paarden en koeien van de dien hoedende nieuwkomers, waardoor je schade kon ondervinden, werd iedere niet-Mohammedaan een hoofdbelasting opgelegd. Bekering staat dus gelijk aan het ontgaan.

Maar het kon nog erger.

Het Al-musadara-systeem (islamitisch Nabije Oosten) van de 9e en 10e eeuw is een systeem van boetes die in feite in plaats van belasting worden gebruikt als middel om regeringsinkomsten te genereren. Islamitische regeringen in het Nabije Oosten hielden de geldcirculatie in stand door willekeurig boetes op te leggen aan de rijken.

Door dit middel verzamelden de regeringen geld dat ze hard nodig hadden voor hun eigen uitgaven. Zoals Moskeeën, badhuizen, uiteraard de legers die nodig waren om het geloof te verbreiden.

De regering van de Kaliefen gebruikte dit middel vooral om geld in te zamelen vanwege haar voortdurende tekorten.

Daarom werd het heffen van boetes, bekend als al-musadara, een permanent systeem in de Islamitische staten.

Door de inbeslagnames met het al-musadara systeem werden grote hoeveelheden geld die zich in de schatkist van rijke mannen bevonden weer in omloop gebracht. Met andere woorden, oppotten kon niet, en het kwam immers ieder ten goede. Hoe nobel!

Provinciale gouverneurs gebruikten verschillende voorwendsels om de boetes af te persen, die meestal niet alleen door de rijke mannen werden betaald, maar ook door hun familieleden, werknemers en bedienden.

Het belang van de boetes als bron van inkomsten wordt weerspiegeld in het feit dat in het jaar 923-924 de boetes, opgelegd door alMuhassin tijdens het derde vizieraat van zijn vader, Ibn al-Furat, in totaal 6.575.680 dinar en 5.300.000 dirham bedroegen, terwijl in 918 de totale belastinginkomsten van het kalifaat slechts 14.501.904 dinar bedroegen.

Er was echter een negatief gevolg aan het arbitraire en afpersende al-musadara systeem. Uit angst voor de boetes, sloegen de mensen geld, munten, ongemunt goud, juwelen en kostbare voorwerpen op en verstopten ze in privés [schijthokken], kelders en andere schuilplaatsen. Ontduiking dus.

Crimineel gewoon:

Ik hoor in de burelen van de BelastingDienst [BD] het protest: „Wij mishandelen niemand, wij respecteren mensenrechten en de Nederlandse wet“.

Nou ….. Even afgezien van het feit dat:

1.de regeltjes al bijna niet meer te begrijpen zijn, of praktisch,

2.de blauwe en rood/witte regen van enveloppen met plichtopleggingen, lastgevingen en formeringen daaromtrent inmiddels het niveau van inundatie bereiken,

3.werkgevers, banken, en andere bedrijven onbezoldigde informanten en inhoudingsplichtigen zijn,

4.er een behoefte bestaat bij de BD om x-jaren belasting te willen heffen op de zweet-waarde van expats[ontgaan] waarbij, nu al, er gevallen zijn waar mensen die al 20 jaar uit dit land vertrokken zijn, nog steeds achtervolgd worden,

5.ze tonnen boter op het hoofd hebben doordat mensen in schuldslavernij gebracht zijn, en nog veel meer,

dan kan de vraag worden gesteld of we tegen een partij aankijken die op een onder de vlag van wet een afpersings- en knevelarij praktijk erop na houdt i.s.w.m. andere actoren op de markt zoals Politie en Deurwaarders?

Uiteraard, als je betaald, heb je geen last van een verwoestend bezoek, zoals met de Danegelden. De systematiek is exact hetzelfde. Klaarblijkelijk, zijn we met elkaar sedert 4300 jaar met alle vooruitgang die geboekt is op het gebied van de erkenning van de menselijke waardigheid nog niet verder gekomen dan afpersing en beschermingsringen.

Wat zegt dat over die waardigheid? Of zegt het iets over de kwaadaardigheid en success van geweld en dwang?

Maakt het werkelijk uit dat een regering goede intenties heeft met de waarden die middels afpersing en knevelarij worden verkregen? Of dat de verkregen gelden aan „goede doelen“ gegeven worden?

En wat zijn dan goede doelen? Wanneer zijn de doelen niet meer goed?

Dit zijn gebruiksvragen. De werkelijke vraag is: heeft een regering een natuurlijk recht op de zweetwaarde van ons lijf? Want immers, wat wordt verworven, hetzij door eigen arbeid, hetzij door giften door anderen aan ons, hetzij door erfenissen, wat is de basis waarop een regering meent een recht te hebben op onze zweet-waarden?

Is er een verschil tussen wet en recht? Jazeker. Kijk maar wanneer de mens iets moet doen dat de wet zegt dat ie doen moet, maar in zijn erkenning immoreel of onrecht is. Het „nee“ van die mens mee te werken is alles leidend. Voorbeeld: weigering om militaire dienst te vervullen. Of uit het Milgram experiment: weigering om autoriteit gehoorzaam te zijn.

Wanneer het argument zou moeten zijn dat een plicht voortkomt uit het „goede“ dat een regering doet, dan is dat beeld op zijn minst eenzijdig en één dimensionaal. Immers, het toeslagen-schandaal toont dat al aan. Waar zijn die 1700 kinderen ook al weer? En wat dan is er geworden van al die mensen die willens en wetens door de hel van schuldslavernij zijn gegaan, of zich er nog in bevinden als gevolg van terugvorderingen, boetes, en rente?

Is het een goed doel dat er sluipend steeds meer delen van de private sfeer beheerst worden door bestuursrecht? Dat er steeds meer systemen, verantwoording en inspectie is van wat private handelingen zijn? Is het een goed doel, dat het geld dat jij betaald, aan een oorlog wordt besteed waar wij als volk geen enkel belang hebben? Sterker, wie herinnert zich het Ukraïne associatie verdrag nog, het referendum dat daarover in Nederland gehouden is, de uitslag ervan, en hoe dat door deze regering is behandeld? Is het toeval, wanneer we vanaf 2008 naar heden kijken en de rol van de Nederlandse Regering in het hele Ukraïne debâcle in ogenschouw nemen, dat de uitslag van dit referendum gewoon naar de prullenbak is verwezen?

Is het een goed doel dat de Nederlandse Overheid het referendum omtrent het verdrag van Maastricht naast zich neer legt, en via de achterdeur tegen onze zin, ons, de plotselingen tegen wil en dank zijnde EU-Burger, de Schulden-Unie in rommelt?

Is het een goed doel dat jouw gelden worden besteed aan een energietransitie die schadelijker is voor de aarde en onze eigen leef-omgeving dan de zogenaamde „fossiele“ brandstoffen? Is het een goed doel dat dit geld wordt besteed aan de kunstmatige groei van onze bevolking van een „vol is vol“-15 miljoen in 2003 naar een „pompen of verzuipen“ 19 miljoen in 2025, met alle gevolgen van dien voor de systemen als zorg, scholing, woning, ruimte, rust, watervoorziening en -zuivering, electra-voorziening, warmte, voedsel, en dergelijke, zodat ons „nieuwe normaal“: netcongestie heet?

Er bestaat niet zoiets als een fossiele brandstof. Dat is een Standard Oil Mythe, een dood paard waar telkens een parade op gereden wordt. De Nederlandse regering draagt het wel uit, en gelooft dus in een „Conspiracy Theory“. Dat het anders zit wordt al te kennen gegeven door de naam: hydrocarbon¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵

Maar op een meer persoonlijk vlak: is het een goed doel dat een regering geld met een in fluweel gehulde bepantserde vuist je zweet-waarden afneemt om ze aan de buurman of een slinkse [l][h]obby te geven?

Voor je ja zegt: Is daar geen systeem voor te bedenken dat werkt, dat wel het mijn en dijn eert in plaats van lippendienst bewijst aan één van de grondslagen van onze samenleving?

Kunnen wij een regering rechten geven die wij niet bezitten?

Of anders gezegd: hoe zou je het vinden als de „kanker „bestrijding““ gewoon geld van je rekening afschrijft omdat het zichzelf omschrijft als een goed doel zonder dat je daartoe een bijdrage-contract hebt gegeven?

Hoe zou een regering eruit zien wanneer ze voor de grandioze programma’s met de pet zou moeten rondgaan? Kan er dan voor miljarden naar een oorlog? Kan er dan decennia lang miljarden gepompt worden in de bodemloze put van ontwikkelings“samenwerking“, in het instandhouden van schuldslavernij-industrie, in het instandhouden van een kind met een waterhoofd; te veel opperhoofden, te weinig indianen?

Hoe zou een regering eruit zien indien die geen beroep zou kunnen doen op een kunstmatige inflateerbare doch waardeloze wisselbrief, genaamd de EURO?

Zij die voor vrijheid gaan wordt verweten geen toekomst-visie te hebben; Niet te weten hoe het zou moeten. Maar is het niet eerder zo dat BIG GOVERNMENT, BIG PHARMA, BIG IT, BIG WAR, BIG INDUSTRY samenspannen om:

1. onze soevereiniteit te grabbel te gooien;

2. onze vrijheid te grabbel gooien;

3. ons land te grabbel gooien;

4. onze gezinnen en kinderen te grabbel gooien;

5. ons eigen leven te grabbel gooien;

onder het mom van ideologie: communistisch nihilisme en fascistische commerciële kansen, en dat JIJ dat mag betalen onder dwang, afpersing en knevelarij?

Is er eigenlijk wel een regering die het in de afgelopen 4300 jaar anders getracht heeft te doen? Kan het werkelijk anders?

Alfred E. Zimmern, in zijn boek: „The Greek Commonwealth“ schrijft dit:

“ [directe belastingen] werden beschouwd als beledigend voor de waardigheid van een vrije burger. Inwonende vreemdelingen en bevrijde slaven mochten een hoofd-belasting betalen en dankbaar zijn voor het privilege, maar burgers moesten vrij blijven om de stad waar men woonde te helpen op eigen wijze [..] De directe bijdrage die de vrije burger¹⁶ deed was bij voorkeur een vrije gave, dat in Athene en andere steden een „Lithurgie“ werd genoemd, of een publiek/ openbaar werk“.

Het was een combinatie van honeurs en munus: eer en roeping/dienst.

Overwegingen:

Begrijp dit alsjeblieft: Ik vind het prachtig dat we in dit land een systeem hebben dat de waterhuishouding regelt. Sta er maar eens bij stil wat dit vergt: te weten hoeveel water er door dit land stroomt, dat het waterpeil op maat gehouden wordt, dat er geen stuwingen ontstaan waardoor een ramp plaats kan vinden. Daar is geld voor nodig om te meten, catalogiseren, testen, uitvoeren, constructies bouwen als sluizen, pompen, dijken, kanalen, afwateringen, uitwateringen, meet apparatuur, noem het maar. En daarnaast, er moeten zich mensen bezighouden met dit onderwerp, die vaak lang op dit onderwerp hebben gestudeerd.

Maar, dient dan voor dit goede doel jouw en mijn geld onder dwang, afpersing en knevelarij te worden afgenomen?

En is het de Staat zelf die met deze werkwijzen van dwang, afpersing en knevelarij om aan geld te komen een bom legt onder wat men de mond als heilig bestempeld: de democratische rechtstaat?

In de afgelopen 4300 jaar zijn mensen die op dit stukje aarde leefden technologisch een eind gekomen. Onze voorouders zouden het land dat zij eens kenden nu niet meer herkennen. Het verschil is wel dat daar waar hun vrijwilligheid en samenwerking tot terpen en burchten leidde, dit is ingeruild voor gemak, dwang en afpersing.

Een 10% winst belasting leidde al, in samenwerking met elkaar,tot belastingontduiking. Vanuit Maria van Hongarije bekeken was dit een samenzwering, een complot. En de 10e penning deed de lont in het kruitvat vallen, en eindigde de beknelling die de Koning van Spanje onze voorouders trachte op te leggen.

In vergelijking daarmee is de vraag: „Wat betalen wij nu“?

Om het uit te drukken in de woorden van Sidney Smith uit een essay dat verscheen in 1820 in de Edingburgh Review, waarbij ik deze connotatie inbreng: In 1815 eindigden de Napoleontische oorlogen, en het Verenigd Koninkrijk was failliet:

“Belasting op alles wat prettig om te zien, horen, voelen, ruiken en proeven. Belasting op warmte, op licht, en voortbeweging. Belasting op alles op aarde en eronder, op alles dat van het buitenland komt, of hier te lande wordt geproduceerd. Belasting op grondstoffen, belasting op elke net toegevoegde waarde [BTW] door de menselijke werkzaamheid. Belasting op saus welke de appetijt stimuleert, en op de medicaties die zijn gezondheid weer herstellen,…,op het zout van de arme en de kruiden van de rijke; op de nagels in je doodskist en de haarlinten van je bruid. Te bed en boord, op de lounge bank of in de luie stoel, we moeten betalen[..] totdat de enige weg om belasting te ontgaan is de dood zelf“.

Cynisch merkte hij nog op dat dit niet gold voor de daad van het doodgaan zelf noch de begrafenis.

Opgewekt kunnen we verder gaan!

Via de bedrieglijke CO2 „footprint“-idioterie, wordt elke handeling nu voorzien van een CO2-budget. CO2? Je weet wel, dat waarvan je lijf is gemaakt, waar de auto op rijdt, dat je uitademt, en de bomen en de planten nodig hebben om er zuurstof van te maken, waar we als mensen nogal voordeel van hebben. Gek worden de klimaat zeloten over die antropgene CO2 en roepen de mantra: Klimaatverandering!

Wat doet dit alles? Het uiteindelijke doel is maar 1 doel: het behouden en uitbouwen van een schuldpositie, zodat je blijft denken als een economisch wezen binnenin een systeem van kunstmatig geschapen schaarste, en dus aan de leiband blijft. De investering die we hebben in dit systeem, bepaalt dan uiteindelijk onze keuze: vrijheid of gebondenheid met dwang, afpersing en knevelarij. De economist in je heeft geen neiging tot de vrijheid.

Tot slot nog even een quote van Ludwig von Mises:

“Het was nodig om bij deze waarheden stil te staan omdat de mythologieën en metafysica van het etatisme erin geslaagd zijn om ze in mysterie te hullen. De staat is een menselijke instelling, geen bovenmenselijk wezen. Wie “staat” zegt, bedoelt dwang en drang. Hij die zegt: Er zou een wet moeten zijn over deze zaak, betekent: De gewapende mannen van de overheid moeten mensen dwingen te doen wat ze niet willen doen, of niet te doen wat ze wel willen doen. Wie zegt: Deze wet zou beter gehandhaafd moeten worden, betekent: De politie zou mensen moeten dwingen zich aan deze wet te houden. Wie zegt: De staat is God, vergoddelijkt wapens en gevangenissen. De aanbidding van de staat is de aanbidding van geweld. Er is geen gevaarlijker bedreiging voor de beschaving dan een regering van incompetente, corrupte of verachtelijke mensen. Het ergste kwaad dat de mensheid ooit heeft moeten doorstaan werd veroorzaakt door slechte regeringen. De staat kan de belangrijkste bron van onheil en rampspoed zijn en is dat in de loop van de geschiedenis ook vaak geweest“¹⁷.

Is het dan verwonderlijk dat het werkelijk revolutionair is om de regering te binden met absolute wetten en perken waar die niet buiten mag en behoort te gaan, aangezien een regering slechts kan handelen op grond van de autorisatie van mensen? Kan jij meer rechten geven dan jij hebt? De Staat der Nederlanden laat je echter geloven dat jou verteld moet worden wat jouw rechten zijn in de vorm van wetten waaraan jij je overwonnen moet bekennen: de wets-sub-ject, terwijl je je werkelijke positie: „de belijving van het recht“, heftig moet ontkennen op het altaar van de politieke nihilistische correctheid.

Kijk eens onder deze link: het onderwerp is nailhouses, en overweeg eens welke afweging de eigenaar/ eigenaren hadden moeten maken.

https://www.qwant.com/?t=images&q=nailhouses

Het is toch wat!

Uit de grootste openlucht gevangenis ter wereld: CCP-China komt het getuigenis van de vrije wil verklaring. Vergelijk dat eens met de gebeurtenissen rondom Fort Oranje! Of met de vele windmolens die zonder correcte vergunning ons land inmiddels ontsieren, versneld zijn doorgedramd onder auspiciën van een harteloze ideologie.

Last of vracht &: gift?

Zoals de geschiedenissen van de belastingopstanden aantonen: een regering die de binding met het volk mist, heeft geen toekomst. En dat is een hoopgevende gedachte.

De huidige omstandigheden, om zelfs maar verlichting te geven van de last die door de bevolking wordt gedragen, komen overeen met een „Gordiaanse Knoop“. Het is een blijk van complexiteit.

We zien bijvoorbeeld een uitgedijende bureaucratie die tegemoet komt aan de behoeften van de uitdijende bureaucratie, een zichzelf versterkend en slechts voor zichzelf bestaande organisatie vorm waarbij de opbrengsten voor de samenleving minimaliseren en omslaan naar negatief¹⁸. Vooral wanneer “insiders” weten welke knopjes ze moeten drukken, welke draaideur ze moeten gebruiken om uit de „grote ruif“ te blijven mee eten en zelfs graaien.

De blijken van het rot, of de corruptie, zoals Cicero het noemt, is prachtig bezongen in een lied van Erik van der Horst: Liegen & Bedriegen”¹⁹.

Hoe achterhaal je welk deel zo rot is als een peer, en welk deel nog gezond is? Of hebben we te maken met een organisme welke leidt aan uitgezaaide turbo kanker? Het geheel van de administratieve staat is dermate complex dat niet een persoon het geheel kan overzien en begrijpen.

Hoe kan het, dat een systeem als dit zo functioneert dat het vrijheid en menselijke waardigheid ontneemt onder het mom van regels, kunstmatige zelfgeschapen crises en een groeiend arsenaal aan „bevoegdheden“ om geweld te gebruiken? Zien we hier economische maximalisatie verstopt onder ogenschijnlijke incompetentie en “wij wisten het niet” ?

Het leidt tot een groter wordende kloof tussen bestuur en de samenleving en radicaliseert (worteld) op schrale grond. Om het te vergelijken met ons eigen levende organisme: de mentale ineenstorting door burn-outs en je zelf voorbij lopen leidt tot een lijf dat een overduidelijk signaal geeft: „Stop! Ik doe niet meer mee“. Voor de een is dat een blijvend gevoel van moeheid, neurlogische schade voor de ander, of het lijden aan een van de moderne ziekten. Of zelfs, wat iemand mij beschreef: een ego dat als een spiegel in duizend stukjes uiteen viel. En de mentale mens kan dan slechts nog zeggen: „Ik volg het lijf“²⁰ ²¹.

In dergelijke omstandigheden gaan mensen op zoek naar zingeving, naar de essentiële zaken van het leven, en komen er dan achter dat de werkelijke en enige „vracht“ die we dragen, waartoe we van nature zijn toegerust, deze is: om eerst, vanuit zelfkennis, correct met jezelf te zijn, en om vrijheid te kiezen boven het economisch nut.

En dit is dan tevens de gift die we elkaar telkens in ons handelen jegens elkaar van nature [kunnen] geven: vrijheid boven economisch nut.

Deze erkenning is de basis van de soevereiniteitsverklaring.

: Ivar: S.

Wil je meer weten? Neem dan contact op via: contact@veiligenvrij.nl