Dijkgraaf richt zich direct tot Wilders en prijst hem voor zijn veerkracht en strategische manoeuvres. “Voor de derde keer konden de losers van 22 november 2023 en de Staatsomroepen en systeemcouranten hun lol niet op om jouw selectiebeleid,” begint Dijkgraaf zijn brief. Hij benadrukt dat de enige echte winst is dat er binnenkort een ‘kabinet Schoof’, feitelijk ‘kabinet Wilders 1’, naast koning Willem-Alexander zal staan. En dat is een prestatie van formaat.
Met een scherpe sneer naar de media en politieke tegenstanders, stelt Dijkgraaf dat Wilders altijd sterker terugkomt na een tegenslag. Hij herinnert aan eerdere situaties waarbij Wilders snel schakelde, zoals na het debacle met Van Strien, toen hij Ronald Plasterk als nieuwe verkenner presenteerde. Plasterk, een oud-PvdA’er en Telegraaf-columnist, was een meesterzet die de andere partijen in een lastig parket bracht.
We kunnen wel fijntjes opmerken als dit Briefje van Jan aan het adres van Sigrid Kaag was gericht, de term “vrouwenhaat” uit alle D66-kelen zou schallen. Maar omdat het nu Marjolein Faber betreft, is de boodschap vanzelfsprekend puur inhoudelijk. Ook DDS geniet van de dagen waarin keer op keer blijkt dat Geert Wilders niet voor één gat te vangen is.
De steun van Dijkgraaf voor Wilders is onmiskenbaar en zijn boodschap is duidelijk: elke tegenslag is slechts een opstap naar een nog grotere triomf. Het kabinet Schoof, of beter gezegd Wilders 1, staat aan de vooravond van een nieuwe politieke realiteit in Nederland. En in de woorden van Dijkgraaf, het zijn schitterende dagen om getuige te zijn van deze politieke veerkracht.
