Jan Dijkgraaf, columnist en schrijver van het beruchte Briefje van Jan, slaat in zijn analyse van de kersttoespraak van koning Willem-Alexander de spijker op zijn kop. Zonder dat de koning het met zoveel woorden zei, maakte hij volgens Dijkgraaf pijnlijk duidelijk dat Nederland voor Joden een onveilige plek is geworden. Het afschuwelijke besef dat de situatie voor Joden in ons land al decennialang zo is, dringt nu pas door bij veel mensen.
Dijkgraaf wijst op twee cruciale passages in de kersttoespraak. In de eerste alinea benadrukte de koning hoe Joodse kinderen les krijgen achter beveiligde hekken en zich op straat gedeisd moeten houden. Een schokkende realiteit, maar helaas geen nieuwe. Vervolgens bracht hij een bezoek aan Palestijnse Nederlanders in Vlaardingen, die openlijk hun zorgen konden uiten over de situatie in hun land van herkomst.
De impliciete boodschap? Palestijnse Nederlanders (meestal moslims) kunnen vrijuit hun identiteit tonen, terwijl Joodse Nederlanders zich al jaren moeten verschuilen. De koning benoemde deze tegenstelling niet direct, maar zijn woorden legden de rauwe realiteit bloot.
Het is tragisch dat het besef van deze realiteit pas echt lijkt door te dringen na de verschrikkingen van 7 oktober 2023. Dat komt door de media en overheid, die jarenlang het verhaal van onveiligheid voor Joden onder de radar hebben gehouden. Dit is geen probleem van gisteren; het speelt al decennia. Het feit dat Joodse scholen beveiliging nodig hebben, zou een nationale schande moeten zijn, niet een ongemakkelijke voetnoot.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Steun De Dagelijkse Standaard financieel via BackMe, want alleen met uw bijdrage kunnen wij ons belangrijke rechtse werk voortzetten en een krachtig alternatief blijven vormen voor de linkse mainstream media. Uw steun is cruciaal om onze onafhankelijke stem te behouden en de vrijheid van meningsuiting te waarborgen in een medialandschap dat vaak overheerst wordt door eenzijdige opvattingen. Samen kunnen we de balans bewaren en een pluriform medialandschap in stand houden.
Dijkgraaf sluit zijn betoog af met een harde waarheid: “Nederland is geen veilig land voor Joden. Toen niet. Nu niet. Nooit niet.” Deze woorden zijn een klap in het gezicht van een samenleving die zichzelf graag als tolerant en inclusief ziet. Het probleem is structureel en diepgeworteld, en het is hoog tijd dat dit erkend en aangepakt wordt.
.
