Ene Yvonne Hoffs heeft van de Volkskrant alle ruimte gekregen om uit te halen naar Femke Wiersma. Femke is de nieuwe minister van LNV. Dus van landbouw. Ze is van de BoerBurgerBeweging (BBB).
Wiersma doet het voorlopig heel goed. Ze ziet er schitterend uit – het is echt een mooie vrouw. Ze heeft een goede, degelijke achtergrond voor dit werk. En ze komt heel goed over, zowel in persoonlijke gesprekken met Kamerleden als voor een grote groep. Wiersma kan echt het één en ander.
Maar Yvonnetje heeft besloten om haar af te kraken. Volgens dit Volkskrant-poppetje heeft Wiersma “een slechte beurt” gemaakt toen ze “vraagtekens” zette “bij het panklare crisisplan dat haar voorganger Piet Adema in april presenteerde.” Dit plan is een wanstaltig project van haar voorganger – een man die op heel vriendelijke wijze akkoord ging met ideeën van het kartel om onze boeren te slopen.
Hoffs beweert nu dat dit vreselijk misging daardoor bij hoorzittingen/commissievergaderingen met Wiersma. Iedereen haat haar! Ze faalde!
Van der Plas: onzin!
Onzin, natuurlijk. Daarom neemt BBB-leider Caroline van der Plas het op voor haar partijgenote. Daarbij hoeft ze geen gebruik te maken van hoogdravende retoriek. Nee, ze kan gewoon naar de feiten wijzen. Punt.
“Nee Yvonne, Femke kreeg juist veel waardering uit alle hoeken van de Kamer,” aldus Van der Plas op X. “En ook daarbuiten. Dat er in een debat kritische vragen worden gesteld is volstrekt normaal. Dat gebeurt bij alle debatten en bij alle ministers.”
Nee Yvonne, Femke kreeg juist veel waardering uit alle hoeken van de Kamer. En ook daarbuiten. Dat er in een debat kritische vragen worden gesteld is volstrekt normaal. Dat gebeurt bij alle debatten en bij alle ministers. Dat is iets anders dan “kritiek oogsten”.
Dat klopt natuurlijk helemaal. Het zou zelfs knettergek zijn als dat niet gebeurt. Zeker oppositiepartijen moeten druk zetten op ministers. Dat is hun taak.
Daarom voegt Van der Plas terecht toe: “Dat is iets anders dan ‘kritiek oogsten’.”
Zo is het natuurlijk maar net. Wat er met Wiersma is gebeurd heeft niets te maken met falen of met een optreden waardoor mensen geen vertrouwen in haar hebben of iets dergelijks. Het was en is het normale gedrag in de Kamer – tussen Kamerleden (van de oppositie met name) en (nieuwe) ministers.