Aanvulling op de voorgaande twee artikelen. Wat er uit een straalmotor van een burgervliegtuig en een militair vliegtuig komt is een behoorlijk verschil. Duidelijk wordt nu ook waarom het NATO-dictaat is doorgevoerd: het schuim van de handel!
Wat we weten is de geschiedenis. De samenstelling en de verandering van vliegtuigbrandstof door de jaren heen. We hebben een vliegtuigbrandstofmonster naar het lab gebracht en we kunnen in ieder geval aantonen dat er zware metalen aanwezig zijn.
Straalmotoren van vliegtuigen stoten ook rechtstreeks metaaldeeltjes uit. Hun bronnen zijn onder meer motorerosie en de verbranding van brandstof die sporen van metaalonzuiverheden of metaaldeeltjes bevat die samen met de brandstof in de uitlaat terechtkomen (hoofdstuk 7). Metaaldeeltjes, bestaande uit elementen zoals Al, Ti, Cr, Fe, Ni en Ba, zijn naar schatting aanwezig op het niveau van delen per miljard per volume (ppbv) op de uitgangsvlakken van de nozzles (CIAP, 1975; Fordyce en Sheibley, 1975). Het is nu allemaal Jet A1, behalve dat het leger meer additieven gebruikte om de specificaties te verhogen, zoals een lager vriespunt of een hoger octaangehalte. Het single fuel-concept (geïntroduceerd 1988-1997 in de VS) begon eerder in Europa om één brandstof te gebruiken voor al het transport. Vroeger gebruikten ze Mogas (land) en Avgas (lucht), wat mengsels van benzine waren.
Daarna ging de luchtmacht verder met JP-4, Marine JP-5. JP-4 is een mengsel van kerosine en naftaleen van benzine. Terwijl JP-5 kerosine was. JP-4 had een zeer lage verbrandingstemperatuur en bleek een probleem tijdens de strijd. Vietnam is de testcase. Het vliegtuig, de helikopter of de tank zou ontploffen als het zou worden geraakt.
JP-8, een kerosine, is ontwikkeld om een hogere verbrandingstemperatuur te hebben om dit te ondervangen. Het werd vanaf 1976 in het VK en Europa gebruikt. In 1988 werd de verandering geformaliseerd door de NAVO en de VS traden toe. De hele overgang heeft bijna 20 jaar geduurd. Die overgang was in 1997 voltooid en met behulp van de NAVO-pijpleidingen begonnen ze in 2000 Jet A-1 (JP-8 zonder de militaire toevoegingen) aan de burgervloot te verkopen. Daarom hoor je mensen zeggen dat het toen in alle NAVO-landen is begonnen.
De infographic hierboven laat zien wat er uit een straalmotor komt en de sporen creëert en als gevolg daarvan de kunstmatige cirruswolken. Het blokkeert de zon, maakt de lucht wit en wazig en is niets anders dan geo-engineering van onze planeet. 40-45 MILJOEN vluchten per jaar veroorzaken enorme vervuiling. Waarom we ze wel of niet altijd zien, hangt af van de atmosferische omstandigheden (temperatuur en dauwpuntsdaling), hoogte en ISSR. Alles boven en buiten de troposfeer wordt SAI-Stratospheric Aerosol Injection genoemd.
Er is hier illegale en geheime geo-engineering aan de gang en ik verwijs naar de overeenkomst ENMOD, waarin is vastgelegd wie aansprakelijk moet worden gesteld bij overtreding.
.
