Wie de afgelopen zomers wel eens een bezoekje durfde te brengen aan een strand aan zee, werd door bordjes gewaarschuwd tegen verbranding door de zon als gevolg van….. goed gegokt: kli-máát-verandering. Maar de overheid zou de overheid niet zijn als er gratis zonnebrandcrème palen waren gezet op alle strandtoegangen. De combinatie “overheid” en “gratis” is een dodelijke. Zonnebrandcrème is gevaarlijker dan zonlicht. De zon die alles tot leven heeft gebracht en houdt is verklaard tot onze doodsvijand. Op twee fronten worden we van staatswege beschermd: door zonnebrandcrème palen en chemtrails die de zon verduisteren. Ondertussen wordt door “experts” en ander on-kundigen zwaar nagedacht over het immuniseren van de zwakke organische mens tot een cyborg met het eeuwige leven en op afstand te bedienen. Voortplanten hoeft niet meer, kopiëren is beter. Toch maar even gekeken naar de werkelijke doodsbedreiging voor onze koolstofkopietjes. Het komt in vele soorten en maten. Het is allemaal om te voorkomen dat we de machine stilzetten en vernietigen.
LICHT DOOR BOMEN RAAKT JE ANDERS
Elke keer dat er licht door iets valt of erop weerkaatst, verandert het soort licht. Het wordt als het ware omgezet in een andere soort energie. Wanneer je door een bos loopt, valt het zonlicht op de groene bladeren aan de bomen. Groen licht wordt door bladeren gereflecteerd en rood licht wordt geabsorbeerd. Soms hebben bladeren kleuren aan de onderkant om bepaalde soorten licht terug te kunnen kaatsen. Nabij-infrarood licht gaat er doorheen en ver-infrarood licht en UV-licht wordt gedeeltelijk geabsorbeerd.1
Als je dus een wandeling in het bos maakt daarom blijf je koeler en zonnebrandvrij, je verbrandt dus niet. Als je in het bos of onder een boom bent, kun je veel voordelen van zonlicht krijgen zonder overmatige blootstelling aan direct zonlicht. Bovendien zal de groene golflengte ervoor zorgen dat je je kunt ontspannen.
Met dit in gedachten, denk dan eens aan het soort licht waaraan je wordt blootgesteld in een stad met zonlicht dat weerkaatst op gebouwen, asfalt, glas en beton. Het is voor ons als organisch wezen alsof je op een andere planeet loopt. De omstandigheden zijn ronduit funest voor je biologie. Het maakt je letterlijk gek en je huid is op een compleet onnatuurlijke manier aan het verbranden. Je moet wandelingen in de stad vermijden of tenminste in evenwicht brengen met wandelingen in het bos.
Grote steden zijn inmiddels je grootste gezondheidsrisico.
Je snapt dan ook wat beter waarom ze toe willen naar de zogenaamde “smart city’s” en aangepaste menselijke wezens. Omdat je levend wordt verbrand in steden, nanovervuiling inademt, ALTIJD lawaai om je heen hebt, word je langzaam maar zeker immuun voor de gekte die zich in je hersenen aan het ontwikkelen is.
De enige “smart city” is een ontmantelde “smart city”.
Source: https://herstelderepubliek.wordpress.com/2024/12/10/crematoria-van-de-toekomst-smart-citys/
.
