“Hier liggen vazal en koning, zij aan zij, te rotten in hun graf. Het zwaard verroest, de scepter gebroken. Uit stof geboren, tot stof vergaan, gevangen in een steen, op de bodem van de zee, om nooit meer los te komen.”
The Great Clean-up.
De Grote Zuivering.
De vazal en zijn opperheer zijn geveld door een eeuwenlange inteeltstrijd tussen facties die de mensen hebben gebruikt om hun boodschappen te doen. Ze zijn verzwolgen door hun eigen chaos, toen ze geen manieren meer wisten om de mensen continu tegen elkaar op te zetten om die chaos in stand te houden. Ze moeten het zelf doen, wij kunnen ze hoogstens een handje helpen door ze te negeren. Ze zullen zichzelf van de aardbodem wegzuiveren, omdat de aarde zichzelf op een hoger plan tilt. Als ze uiteindelijk zijn weggerot en de kerkhoven vol staan met roestige zwaarden, zijn wij aan de beurt. Niet om de strijd voort te zetten, maar om de Natuur te dienen en drastisch op te ruimen voordat het te laat is. Het is niet alleen het stoppen van de zogenaamde industriële revolutie, maar vooral een interne schoonmaak. Niet wachten op de Verlosser, want die komt nooit. We zullen het zelf moeten doen. Leven en laten leven, met rust laten en met rust gelaten worden. Niet anderen overtuigen, maar jezelf in orde maken. Het is zó simpel, dat het nog een enorme opgave gaat worden. Toch zal het vanzelf en op natuurlijke wijze gaan.
Over onze omgang met de dieren. Er zijn twee soorten. Er is de oorspronkelijke soort en er is de gedomesticeerde soort, de huisdieren. Deze huisdieren zijn gefokt om aan de behoeften van de nieuwe mens te voldoen. Iemand heeft Ergens, Ooit aan wilde dieren “geknutseld” om er gebruiks- en consumptiemiddelen van te maken. Want de nieuwe mens was een hulpeloos wezen, die desnoods zijn honger stilde door een malse soortgenoot aan het spit te rijgen en er hapklare maaltijd van te maken. Iemand dacht: “Hier bouwen we niets mee op, ik zal zorgen dat er een goed alternatief komt om hun oncontroleerbare vleselijke behoeften te stillen.” Iemand maakte dus van het wilde zwijn een varken door het wilde zwijn te muteren met menselijke “genen”. Heb je een biggetje wel eens in de oogjes gekeken? Kannibalen op Borneo en Nieuw Guinea hebben bevestigd, dat een karbonaadje het meeste smaakte op wat ze voorheen op hun menu hadden staan, voordat ze door missionarissen zindelijke werden gemaakt. Hetzelfde gebeurde met koeien, paarden, schapen, geiten, kippen, kalkoenen, struis”vogels”, honden, katten en wat we nog meer als nuttige huisdieren beschouwen. De inmiddels miljarden op aarde in gevangenschap gehouden beesten dienen de mens als voedsel en gezelschap. Als je al die miljarden beesten in de natuur loslaat, zullen ze dansen van geluk, maar zijn ze ook binnen één generatie uitgestorven. Ik ben jaren geen vegetariër geweest. Als ik aan die periode terugdenk, kan ik niet begrijpen dat ik opgewarmde kadavers met een pepersausje heb verorberd. Nu zeg ik: “Als je vlees wilt eten, dien je zelf het dier op te fokken en te slachten.” De Grote Zuivering is vooral een psychische opruiming van aangeleerde hulpeloosheid. Dat is wat ik bedoel: het dierenrijk met rust laten. En ja, ik voel hem al aankomen, ook planten zijn levende wezens en ik weet dat je als je een bloemkool goed gaar hebt gekookt, je eigenlijk ook alleen maar een karkas naar binnen zit te werken. Laten we zeggen: dat is dan de volgende fase die we onverbiddelijk zullen moeten ingaan.
Source: https://herstelderepubliek.wordpress.com/2025/01/14/de-grote-zuivering/
.
