Iedere dag word je uitgenodigd om aanwezig te zijn bij een toneelstuk met derderangs acteurs die een sprookjesverhaal opvoeren. De tsunami van non-nieuws en klinkklare leugens kan door de meeste mensen niet worden weerstaan. Dat komt omdat ze hun deur wagenwijd hebben opengezet voor vreemde indringers met hun angstaanjagende gratis verhalen. In de 3D-wereld word je geacht te navigeren op je zintuigen. In werkelijkheid word je aangestuurd met je perceptie; je geloof; je overtuiging; je gemakzucht.
Alles is toneel.
Er worden altijd bedreigingen gecreëerd en “het nieuws” verkondigt 24/7 de duistere agenda van de werkelijke macht. Kritiekloos en volgzaam. Wie sinds het uitroepen van de corona-plandemie in 2020 nu nóg niet in de gaten heeft wat er met de mensheid gebeurt, krijgt het nooit meer in de gaten. Deze overweldigende groep is klaargestoomd voor het volgende psychologische operatie in de vorm van een rampscenario. Gezien de onbeholpen modus operandi van het systeemapparaat, moet je wel 99% hersendood zijn om het nog te kunnen volgen. Iedere actieve hersencel krijgt kortsluiting als het wordt geconfronteerd met de volgende waterige stunt van een stel amateurs die op knoppen drukken. Deze amateurs hebben één voordeel: het korte collectieve geheugen in combinatie met de groepsgeest. Wat 5 jaar geleden is gelukt moet je niet te snel herhalen. De mensen hebben zich uiterst gemakkelijk op laten sluiten zonder zich af te vragen waarom precies. De enkeling die weerstand bood is onder goedkeurende blikken van de gevangenen in elkaar geknuppeld. Het was van begin tot eind een test en die is volledig geslaagd. Het apparaat denkt nu dat het de volgende keer wel weer lukt.
Hersendood
Hoe herken je iemand die hersendood is en toch rond blijft lopen en zijn of haar “ding” blijft doen? Het is de manier waarop ze tegen elkaar praten. Ik wil niet oneerbiedig zijn, maar het feit ligt er: het gaat nergens meer over. Alleen maar over een mondiaal toneelstuk én over allerlei kwalen, gebreken, ziekten en …. de vakantie of de pensioendatum. De generatie van na 2000 is volkomen in het gareel door het “Internet der Dingen” of zelfs “Internet of Bodies”. Als je zonder smartphone en oortjes rondloopt ben je volslagen geschift en van het padje. Dan ben je verloren voor de toekomst. Deze mentaliteit noem ik de eindfase van hersendood. Je reageert alleen nog op externe prikkels, maar je doet niets meer ter zake, helaas. Als toeschouwer van het toneelstuk word je een leven lang in een kunstmatige coma gehouden.
Pseudo-oppositie
In dat toneelstuk, de dagelijkse soap, deze mondiale shitshow, speelt de oppositie een belangrijke rol. Niet zozeer de georganiseerde oppositie, zoals die in de 2e Kamer of de buitenparlementaire oppositie, want die houden zich aan de duistere agenda. Er zijn media die constant wijzen op de sluipende manier waarop “overheden” een totalitaire controlemaatschappij aan het optuigen zijn. Ongevraagd en ongekozen. Met andere woorden: de oppositie legitimeert de totalitaire controlestaat door er hard tegenin te gaan. Sommigen zijn er dan ook nog van overtuigd, dat de oplossing van de militairen moet komen of “de familie Trump”. Ik noem het bewust “de familie Trump”, omdat ik niet zeker weet met welke versie van “Trump” we hebben te maken. De zogenaamde “aanslag” heeft veel stof doen opwaaien, maar bleek een abominabel slecht uitgevoerde “false flag”. Vooral de manier waarop een versie van “Trump” reageerde; alsof de wereld van een ramp is gered. Ik zou wensen dat als ik een voltreffer dwars door mijn oor had gehad, ik ook zo snel zou recupereren. De gecontroleerde oppositie is levensgevaarlijk en velen trappen er in. Een andere vorm van min of meer gecontroleerde oppositie is de groep die meer ziet dan de gewone mens, ik publiceer er wel eens stukjes over, in het kader “je weet maar nooit”. Deze “zieners” en “hypergevoeligen” komen met geloofwaardige verhalen, meningen eigenlijk, alleen we kunnen het niet verifiëren, althans niet in 3D. Wordt dit dan ook niet een vorm van een nieuw geloof? Met nieuwe religieuze leiders? Sektarische groepsgeest? Van waar komt die informatie, zou het kunnen zijn dat ze worden ingefluisterd? Al met al kun je de oppositie – al of niet gecontroleerd – in feite ook niet vertrouwen, waarom zou je ook. Als ik moet betalen om “de waarheid” in de vorm van een mening te vernemen, ben ik al afgehaakt.
Wat is wijsheid
Wijsheid is het omgekeerd evenredige van kennis. Kennis is belangrijk in onze wereld, maar het is 100% aangeleerd. Het is het verwerken en opslaan van informatie, zelfs tijdens de periode van hersendood. Ons apparaat in de bovenkamer functioneert gewoon door. Het punt is alleen of je er iets mee doet – kunt doen – om uit de 3D sferen van het waardeloze toneelstuk te komen. Waardeloos, omdat het alleen degene dient die het script heeft geschreven en de acteurs heeft aangesteld. Wijsheid daarentegen is iets heel anders en komt vanuit onszelf. Noem het intuïtie, voor sommigen het enige middel om door het leven te navigeren en goed uitkomen. Voor de meesten iets wazigs en als snel vertaald naar “onderbuikgevoel” en “instinct”. Wijsheid zou met de jaren komen, maar ook dat is niet waar. Je wordt er mee geboren en vanaf dag één worden je de dingen afgeleerd in plaats van bijgebracht. Je moet naar anderen luisteren in eigen belang, omdat je het anders niet ver gaat schoppen in dit korte leven. Wijsheid kiest een eigen pad, onbewandeld en exclusief je eigen pad. Het is niet simpel om je intuïtie/wijsheid het zware werk te laten doen. Als ik naar mezelf luister kan ik er geen brood bij de bakker mee kopen. Er moet eerst een knop om, als het ware. Vaak vergeet ik hem terug te zetten. En zo gaat het met velen: we blijven in een 3D sfeer – het gareel – hangen, omdat we het zo zijn gewend. Het is altijd werken om je dat te realiseren en proberen eruit te komen.
De simulatie
Het is begrijpelijk dat niet veel mensen dit verhaaltje op donderdagmorgen uit zullen kunnen lezen. Halverwege zijn mensen de draad kwijt en haken af. Soms met veel lawaai, (ver)oordelend en ego-bevrediging, soms stilletjes om nooit meer terug te keren. Anderen zullen zich er in herkennen, zij het altijd slechts op onderdelen, want niemand is hetzelfde, voor zover ik weet. Tot voor kort probeerde ik steeds maar weer te achterhalen wie of wat er achter zat. Van koningshuizen tot en met archonten, van medici/drugsdealers tot en met bankdirecteurtjes. Zinloos. Het mensdom is op een of andere manier geïnfecteerd met een fenomeen wat we nog niet kennen. Een soort programma. Een nalatenschap, erfenis. We zitten in een tijdlus zonder het in de gaten te hebben. De kracht van de herhaling is ongekend. Om eruit te stappen is welhaast onmogelijk. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje onder dezelfde koepel elkaar het leven zo moeilijk mogelijk te maken. We zijn niet vrij, nooit geweest, terwijl we denken veel dingen zelf in de hand te hebben en beslissingen nemen. Probeer je eigen ding maar eens te doen. Daarmee bedoel ik niet vanaf vandaag links te gaan rijden. Of een appel stelen bij de groenteboer. Daarmee bedoel ik het vrij en zelfstandig maken van een keus. Omdat er geen autoriteit boven mij is gesteld. Ik bedoel dan bijvoorbeeld dat ik “de overheid” mededeel geen gebruik van haar ongevraagde diensten meer wens te maken. En de met geweld afgedwongen contributie stopzet. In deze simulatie kom je jezelf dan onherroepelijk tegen en wordt er alles aan gedaan om je weer in het gareel te krijgen. Die autoriteit denkt daar anders over en legt straffen op. De mede-gevangenen nemen het niet voor mij op, maar steunen de autoriteit. Om te voorkomen dat ook zij worden aangepakt. Je moet er aan wennen dat je alleen staat. Dat leer je op school en in dienst. Als jij iets strafbaars hebt gedaan en niet hebt gehoorzaamd, krijgt de hele klas straf en moet het hele peloton ’s nachts extra schuttersputjes graven, die ze de volgende dag weer moeten dichtgooien. Jij hebt van je mede-gevangenen dus mede-delinquenten gemaakt terwijl ze netjes gehoorzaamden. Dat is vrijheid in de simulatie.
Tenslotte
Laten we geen illusies in stand houden, aan alles komt een eind, zelfs aan de oneindig lijkende tijdlus. Als de zon niet meer opkomt stopt de tijd en kan de tijdlus niet meer bestaan en zijn we tijdloos. Dan is alles weer zoals het was. Eén fenomeen zal echter nooit ophouden te bestaan. Dat fenomeen kun je het beste omschrijven met een niet te beantwoorden vraag. Wie het antwoord wél denkt te weten mag zich melden. Ik ben er voorlopig nog niet uit.
“Hoe klein is klein en wat is het kleinst?”
“Hoe groot is groot en wat is het grootst?”
Source: https://herstelderepubliek.wordpress.com/2024/08/15/de-mondiale-3d-shitshow/
.
