De wereldboltheorie is gebaseerd op sprookjesvertellingen vanuit een niet bestaand verleden. In dat verleden hebben figuren als Copernicus nooit bestaan en zijn verzonnen als “briljante wetenschappers” die in Het Grote Plan A zijn ingevoegd. In de wat modernere tijd wordt deze versie bewezen met levensechte simulaties, zwembadtonelen en fotoshops van NASA. Deze organisatie is bekend geworden door onder andere maanlandingen, een halve eeuw geleden, waarvan helaas de filmbeelden per ongeluk zijn vernietigd. ’t Is me allemaal wat met die NASA-club, tijd voor een grondige doorlichting.
Het is duidelijk dat deze tak van de volksverlakkerij langzaam maar zeker door het ijs begint te zakken, dus de waarde die je aan al die verhalen moet geven benadert al redelijk de NUL. Het is blijkbaar allemaal bedacht door een werkgroepje van de bedenkers van Het Grote Plan A, volgens de instructie:
“We zullen briljante wetenschappers uitvinden en fantastische verhalen schrijven over de wereld als een planeet en onderdeel van een sterrenstelsel. We zullen de kaarten en illustraties fabriceren om de mensen te laten geloven dat we in de ruimte zweven, het oneindige heelal, om te laten zien hoe nietig ze zijn. We zullen de promotors financieren en de tegenstanders laten opnemen in krankzinnigeninrichtingen; er zijn leegstaande gebouwen genoeg.”
Aldus geschiedde – althans dat is mijn theorie.
De “fout” die wordt gemaakt is dat de discussie zich polariseert. De Orde der Bollebozen tegen de “Platistes”. Daar zouden we niet in moeten trappen. Je kunt zeggen dat de aarde plat is, maar dat moet worden bewezen. Dat gaat niet, evenals de boltheorie niet kan worden bewezen. Dat komt omdat we zodanig gedurende generaties zijn geïndoctrineerd. Bovendien hebben we onderzoeksvrijheid, bijvoorbeeld om Antarctica eens te verkennen of te onderzoeken of de Noordpool wel is wat ons wordt verteld. Dus met hardf bewijs aankomen is bijna onmogelijk, men verzandt dus in “aannemelijkheden” en “onzin”. Allemaal op gevoel en vooral de lijn van het apparaat volgend.
De discussie moet gaan over de kaarten die niet kloppen.
Ik ben dat pad ingeslagen en wat schetst mijn verbazing? Binnen de kortste keren zijn we weer in de bekende voorgeprogrammeerde discussie “verzeild” geraakt…. Met de bekende terminologie, waarbij partijen elkaar van alles en nog wat wordt verwezen. Zo werkt het apparaat, geniepig en doortrapt, zonder dat we het in de gaten hebben. Het apparaat wil dat we de boel polariseren, ik wil dat we een derde weg inslaan.
De Bollebozen moeten uitleggen hoe onze atmosfeer zonder fysieke barrière van een vacuüm kan worden gescheiden. De Platisten moeten bewijzen hoe ze van een platte aarde een bolvormige planeet hebben gemaakt. Laten we dus eerst een betrouwbare wereldkaart tot stand brengen, van het gebied dat we denken te kennen, met de correcte afstanden en juiste dimensies. Een soort legpuzzel. Het handvat – de magnetische declinatielijnen – is ons door de bedriegers in de schoot geworpen. Dus aan de slag, zou ik zeggen, met name degenen die met CAD-systemen overweg kunnen.
Source: https://herstelderepubliek.wordpress.com/2024/09/01/de-orde-der-bollebozen-contra-de-platisten/
.
