Vandaag komt De Telegraaf met een onthulling die bij velen de wenkbrauwen zal doen fronsen, maar die voor ons bij De Dagelijkse Standaard geen verrassing meer is: Hugo de Jonge heeft geprobeerd de redactie van De Telegraaf onder druk te zetten om positiever te schrijven over zijn rampzalige huurwet. De huurwet die een mislukking van het kaliber Vogelaarwijk blijkt te zijn. En nu vraag je je af: is dit pure incompetentie, of zien we hier weer een nieuwe episode van de WEF-agenda die uitgerold wordt? DDS hoopt nog op het eerste, maar wie weet wat er achter de schermen allemaal speelt.
Telegraafredacteur Pieter van Erven Dorens onthult in zijn artikel dat voormalig woonminister Hugo de Jonge eind vorig jaar contact zocht met de financiële redactie van De Telegraaf. Reden? De negatieve berichtgeving over zijn beleid moest aangepakt worden. De druppel die de emmer deed overlopen was een artikel waarin Coen Teulings, oud-directeur van het Centraal Planbureau, De Jonge verweet dat hij „en ramp” had aangericht op de woningmarkt. En terecht, want wat er nu gebeurt, hadden velen al zien aankomen: verhuurders die hun panden verkopen, de woningbouw die terugvalt – het is een regelrechte puinhoop geworden.
Het is duidelijk dat Hugo de Jonge bezig was om zijn middenhuurwet koste wat kost door het parlement te duwen. Kritische geluiden werden weggewuifd, tegenstanders werden weggezet als “loopjongens van de beleggerslobby” en onwelgevallige cijfers verdwenen ergens in de onderste lade. De Jonge en zijn communicatieteam speelden het politieke spel á la Netflixserie House of Cards; manipulatie en censuur waren schering en inslag.
Marianne Zwagerman, bekend opiniemaker en fervent criticaster van De Jonge, heeft op X scherp uitgehaald naar de oud-minister: “Zo kennen we Hugo weer, he. Ouwe censuur koning. Echt ongekend wat Hugo de Jonge allemaal heeft uitgevreten als minister. Ik zou al mijn columns over Hugo de Jonge eigenlijk moeten bundelen. Als een zwartboek.” Wat De Jonge heeft gedaan als minister is onacceptabel en laat weer zien hoe ver de censuur en manipulatie in Den Haag reiken.
En terecht vraagt Zwagerman zich af wanneer CDA-leider Henri Bontenbal eens afstand gaat nemen van zijn partijgenoot. Maar laten we eerlijk zijn: CDA’ers blijven elkaar tot de dood trouw, en het lijkt uitgesloten dat Bontenbal zijn handen van Hugo de Jonge af zal trekken. Het wordt hoog tijd dat de censuurkoning en manipulator Hugo de Jonge per direct uit zijn functie wordt ontheven als interim commissaris van de koning van Zeeland. We moeten niet willen dat hij na VWS en VROM nu ook nog Zeeland gaat afbreken.
Het blijft verbazingwekkend hoe deze politieke figuren telkens weer wegkomen met hun misstanden. En hoe de media, zelfs als ze de waarheid boven tafel krijgen, vaak te beleefd zijn om echt door te pakken. Maar het is tijd dat we stoppen met dit politiek correcte geneuzel. Hugo de Jonge moet weg – en wel nu. De onthulling van De Telegraaf is slechts het topje van de ijsberg van een veel groter probleem dat we moeten aanpakken: de almacht van politici die denken dat ze boven de wet staan en de vrijheid van de pers kunnen manipuleren. Hier zie je ook de macht van het partijkartel die elkaar blijft dekken en als beloning elkaar baantjes toespeelt in het publiek bestuur. Dit moet echt worden doorbroken.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Het is tijd om PAL te staan voor elkaar. Voor rechts. Voor Nederland. Voor Ongehoord Nederland. Ja, JUIST in deze tijd. Daarom roepen wij al onze lezers op om NU lid te worden van Omroep ON!, de enige NPO-omroep die jouw en onze waarden deelt. We zien de aanvallen op ON! in de media, en zelfs in de politiek. Maar juist DAAROM moeten we ON! meer dan ooit steunen. Word daarom lid van ON! Vandaag nog. Samen staan we sterk. Als we ON! laten vallen gaan we uiteindelijk allemaal ten onder, DDS incluis!
Bij De Dagelijkse Standaard blijven we de vinger op de zere plek leggen. Want iemand moet het doen. En zolang Hugo de Jonge zich in de politiek bevindt, blijven wij hem kritisch volgen. Want Nederland verdient beter dan deze censuurpolitici.
.
