Niet alleen de openingsceremonie van de Olympische Spelen van 2024 in Parijs maar ook die van andere jaargangen deden voorspellingen die op miraculeuze wijze zijn uitgekomen. Denk bijvoorbeeld aan die van 2012 in Londen en de Spelen van 1992 in Barcelona. Toch is er een positieve keerzijde en deze komt uit Rusland. Of lijkt dat maar zo?
Allereerst heeft het Internationaal Olympisch Comité aangegeven dat op het het beeldmateriaal van de Spelen in Parijs copyright zit. Dat betekent dat talloze video’s en foto’s binnenkort van de platformen zullen verdwijnen. Dus kijk er nog maar even goed naar, voor je het weet zijn ze verdwenen.
We beginnen met een analyse van dichter/copywriter Jan Bennink. Nauwgezet is Jan alle beelden van de opening nagegaan en heeft gedetailleerd beschreven wat er gebeurt, maar ook welke betekenis hij hierin verbeeld ziet. Hij voegt zich bij de groeiende rij van velen die er een satanisch ritueel in zien. Zijn conclusie is dat:”Het oude Frankrijk met zijn blanke straight bevolking, zijn geschiedenis, de oude percepties van schoonheid en liefde samen met al zijn tradities moet verdronken worden in de Seine en het land over de brug moet komen naar de andere kant van de Styx (dat is de rivier van de onderwereld).” Hij ziet de ceremonie als een oorlogsverklaring tegen alles wat verankerd ligt in geloof, traditie, cultuur, gezin en seks.
Lees zijn volledige analyse hier
Anderen zien er het verval in van Europa.
Drag queens and little children at the #OpeningCeremony of Paris Olympics 👇
This is disgusting and repulsive beyond words, and maybe best symbolizes the decline of Europe 🤮pic.twitter.com/RF9jhm1O8C
— Dr. Eli David (@DrEliDavid) July 27, 2024
Of een rechtstreekse aanval op het christendom door het satanisme. Hieronder een treffende foto van het Heilig Avondmaal van Davinci waarin Jezus omringd wordt door zijn discipelen en een tafereel op een brug over de Seine met een lesbische ‘Jezus’ in gezelschap van ‘queerness’.
France, you owe Christians everywhere an apology for this. #Olympic2024 #OpeningCeremony pic.twitter.com/JV4fvOvklx
— charmane harbert ✝️ 🇺🇸 (@callme_Chari) July 26, 2024
Bekijk ook de angstaanjagend openingsceremonie van de Spelen In Londen. Los van de boodschap die blijkbaar de wereldbevolking moest worden ingeprent, is de link met sport erg ver te zoeken.
Tijdens de ceremonie bestormen monsters (virus) het in donker gehulde stadion. Er passeren kooien (lockdowns), we zien kinderen in talloze ziekenhuisbedden en dansend medisch personeel. Deze show lijkt een treffende voorbode van de coronatijd, acht jaar later. Kijk zelf de ceremonie nog maar eens terug.
De symboliek in de opningen speelt al veel langer, dat bleek wel in Barcelona. In een gigantische show van cellen, een cellenzee, wordt een virus binnengebracht…
For those of you that haven’t seen the 1992 Barcelona Olympics Ritual – pic.twitter.com/P5XBQglkbc
— “Sudden And Unexpected” (@toobaffled) July 29, 2024
De openingsshows zijn een sterke voorbeelden van predictive programming. Als je ervan uitgaat dat de transitie, die Jan Bennink beschrijft, van de oude naar een nieuwe door de leiders gewenste (onder)wereld dan betekent dit het volgende. De massa van kijkers wordt door de beelden van de opening psychologisch geconditioneerd met de maatschappelijke veranderingen die gepland zijn. Met andere woorden het geloof, de tradities, cultuur, het gezin- en seksleven zoals we dat nu kennen gaat op de schop.
Dat zien we overigens niet alleen bij de Spelen, maar dagelijks ook via de massamedia.
Zodra deze veranderingen ingevoerd worden (waarmee ze druk bezig zijn) dan is het publiek er al mee bekend en zegt de theorie, dan zal ze dit als een natuurlijke vooruitgang accepteren. Dit alles om openbaar verzet en commotie te verminderen. Een kwestie van inmasseren dus.
Als je de openingsceremonie vergelijkt tussen die van Parijs en Sochi (Rusland) in 2014 tekent zich een ware breuk af. De Russen houden juist vast aan tradities, ze willen deze bewaren. De opening van hun Spelen spreekt boekdelen. Het ziet eruit als een enorme clash tussen Rusland aan de ene kant de westerse wereld aan de andere, in beeld gebracht door de openingen van 2014 en 2024 onder elkaar te zetten.
Als dit eveneens predictive programming is dan voorspelt Rusland een hele andere toekomst dan de elite die achter de presentatie van Parijs zit.
Volgens Matthias Desmet wil de elite, ‘a dehumanizing force’, zich manifesteren en publiekelijk erkend worden. Volgens hem heeft onze cultuur een punt bereikt waar deze macht zich steeds openlijker toont. Kijk, zegt hij, naar het groteske theater van het laatste Eurovision Songfestival en het donkere symbolisme van de Olympische openingsceremonie.
De mensheid staat op de drempel van complete slavernij en ‘de olympische opening toont hen duidelijker dan ooit wie hun meester zal zijn’.
Rob Vellekoop, 29 juli 2024
