Schade Deutschland, alles ist vorbei! Dat moet wel de gedachte zijn geweest toen de Nederlandse hockeyers onze Oosterburen op pijnlijke wijze versloegen en goud pakten in de olympische finale na shoot-outs. Maar wat doet Duitsland, met hun eeuwige arrogantie en zelfingenomen houding? In plaats van sportief verlies te nemen, kruipen ze in de slachtofferrol en huilen ze krokodillentranen over een zogenaamde “provocatie” door Duco Telgenkamp.
Bild is blijkbaar zo aangeslagen door deze glorieuze Nederlandse overwinning dat ze Telgenkamps overwinning vieren als een “hockey-schandaal.” Ach gut, een beetje rivaliteit kan blijkbaar niet meer zonder dat de Duitsers direct hun Calimero-petje opzetten. Wat Bild echter mist, is dat sport gaat om emotie, om passie, en ja, soms om een beetje plagen. Telgenkamp liet met zijn gebaar, een simpele vinger voor zijn mond, zien dat de Duitsers even rustig aan moesten doen. De ironie? Het is precies die zwakheid en kwetsbaarheid van de Duitsers die ze zo gevoelig maakt voor deze kleine prikken.
En dan Danneberg, de Duitse doelman, die klaagt dat dit het meest respectloze is wat hij ooit in de sport heeft meegemaakt. Kom op, Danneberg, wat had je dan verwacht? Dat Telgenkamp je een handje zou komen schudden en zeggen: “Goed geprobeerd, maat?” Nee, sport is strijd, sport is het veld opgaan met het mes tussen de tanden en strijden tot het bittere eind. En dat bittere eind was deze keer voor Duitsland, en daar kunnen ze in Berlijn maar moeilijk mee omgaan.
Telgenkamp heeft zijn excuses aangeboden, maar laten we eerlijk zijn, dat was niet nodig. De Duitse keeper kreeg een koekje van eigen deel. Een les in geen woorden maar daden: „Er waren vooraf wat dingen door hem gezegd (De Duitse doelman had gezegd dat die Mannschaft met gemak Oranje zou verslaan red.). Ik had het achteraf niet moeten doen, het was emotie. Ik weet niet of de mensen het zullen begrijpen. Nogmaals: ik heb er spijt van, het was niet zo slim dat ik hem opzocht. Ik bedoel, we hebben gewonnen en dan moet ik me niet laten gaan.” zegt Telgenkamp in De Telegraaf.
Dus, beste Duitsland, stop met huilen en leer er gewoon mee leven dat jullie zijn verslagen door een beter team met een sterkere mentaliteit. En aan Duco Telgenkamp: petje af voor het laten zien wat topsport écht betekent. Jullie zijn de ware kampioenen, en niemand kan dat afnemen, al helemaal niet met een paar zwakke excuses van de Duitse pers. Ook hier blijkt weer hoogmoed komt voor de val. De Duitsers moeten nu echt stoppen met huilen.
1 keer per dag de belangrijkste berichten, 1 keer per week de belangrijkste headlines, en de nieuwste uitzendingen van hnmda, zo in je postvakje... zeg nu ja....
