In de duisternis van de avond, verspreidde zich een verwoestende brand door de straten van Luik. Een explosie op de tweede verdieping van een gebouw in de Rue de Sélys zorgde voor paniek en chaos. Terwijl de vlammen hoog oplaaiden, vochten de hulpdiensten tegen de klok om levens te redden.
Helaas kon niet iedereen ontsnappen aan de vernietigende kracht van het vuur. Bij het ochtendgloren werd het hartverscheurende nieuws bevestigd: één persoon had de strijd niet kunnen overleven. Een leven dat abrupt werd afgebroken, een tragedie die de stad in rouw dompelde.
Maar te midden van de duisternis was er ook hoop. Zes dappere zielen werden gered uit de klauwen van de vlammen, zij het met vergiftigingsverschijnselen die hen naar het ziekenhuis brachten. Nog eens acht anderen vonden troost en verzorging bij een medische hulppost, een sprankje hoop in een nachtmerrieachtige situatie.
De stad Luik zal deze donkere nacht niet snel vergeten. Het is een herinnering aan de kwetsbaarheid van het leven, aan de onvoorspelbaarheid van het lot. Maar het is ook een herinnering aan de veerkracht van de mensheid, aan de moed en vastberadenheid van de hulpverleners die onvermoeibaar blijven vechten, zelfs in de meest angstaanjagende omstandigheden.
Laten we samen stilstaan bij dit verlies, bij de pijn en het verdriet dat deze tragedie met zich meebrengt. Laten we ook de helden eren, degenen die hun leven riskeren om anderen te redden. En laten we hopen dat uit deze duisternis een nieuw licht zal opkomen, een licht van hoop en wederopbouw, dat de stad Luik zal verenigen en sterker zal maken dan ooit tevoren.
Source: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20240915_97119033
.
