Godzijdank zijn er nog rechters met ballen en een hart op de juiste plek! Fouad L., die zieke Rotterdamse smeerlap die bekendstaat als de Erasmusschutter, is eindelijk veroordeeld tot levenslang. Geen gezeik met dertig jaar en tbs zoals het OM wilde, nee, deze monsterlijke klootzak verdient het om nooit meer één voet buiten de cel te zetten.
De Erasmusschutter knalde zijn buurmeisje Romy (14), buurvrouw Marlous (39) en docent Jurgen (43) koelbloedig af, en de rechtbank zegt keihard: “Niet voorsorteren op een terugkeer in de samenleving.” Eindelijk een vonnis dat recht doet aan het immense leed van de nabestaanden, die deze duivel erger dan Satan zelf noemen!
De vader van Marlous en opa van Romy spuwde zijn gal in de rechtszaal, en terecht. “Ik wilde eerst de doodstraf voor je,” beet hij Fouad toe, “Maar de doodstraf is ook te makkelijk. Ik hoop nu dat jij heel oud wordt. En dat je de rest van je zielige leven zult doorbrengen in een of ander instituut met altijd tralies voor je neus.’’ En dan die mokerslag: “De namen van Marlous en Romy zullen elke dag met alle liefde genoemd worden. Die van jou zal eeuwig vervloekt zijn. We hopen dat jij nooit meer in de samenleving zult rondlopen.”
Het OM kwam met een slappe dertig jaar en tbs, zogenaamd om de samenleving te beschermen. Wat een onzin! Deze psychopaat voelde “niets” toen hij moordde, een kille machine zonder greintje menselijkheid. De rechtbank veegde die onzin van tafel: levenslang, punt uit. Tbs na dertig jaar? Flauwekul, daar heeft niemand wat aan. Dit soort beesten verdient geen tweede kans. “Moord en brandstichting zijn de ergste delicten,” oordeelde de rechtbank, “en alleen levenslang past bij dit leed.” Ja, ze kunnen na 28 jaar een herbeoordeling krijgen, maar dat gebeurt amper – en als Fouad het lef heeft om gratie te vragen, wegen de woorden van de nabestaanden zwaar mee. Hopelijk spugen ze hem dan recht in z’n bek!
Natuurlijk, de deskundigen janken dat hij “verminderd toerekeningsvatbaar” is – autisme, depressies, zuipen, psychische problemen, blabla. Maar de rechtbank trapt daar niet in. Hij kon bijna z’n geneeskundestudie afronden en zelfstandig leven – dat is geen zieke geest, dat is een zieke wil! Dit is geen patiënt, dit is een moordenaar die wist wat hij deed. En nu? Nu rot hij weg, precies zoals het hoort!
Volg Mark Jongeneel op X via @mjhjongeneel en De Dagelijkse Standaard via @DDStandaard voor meer ongezouten meningen en het laatste nieuws!
.
