Het is weer zover, dames en heren. Europa heeft een nieuw plannetje bedacht dat, net als zovele andere ideeën van onze Brusselse bureaucraten, volslagen knettergek is. De Europese Unie wil namelijk een nieuwe richtlijn (CSDDD) invoeren die zogenaamd ‘milieuschade’ en ‘dwangarbeid’ moet aanpakken. En ja hoor, dat pakt meteen spectaculair verkeerd uit. De energieminister van Qatar, Saad al-Kaabi, heeft namelijk laten weten dat hij de export van vloeibaar aardgas (lng) naar Nederland (en de rest van de EU) acuut stopzet als Europa deze regels heel strikt gaat toepassen. Resultaat? We betalen straks nóg meer voor gas… Of we krijgen misschien helemaal niks meer.
Qatar vindt dit geen grap
De Qatari zijn overduidelijk not amused. Minister Al-Kaabi gaf in een interview met de Financial Times aan dat hij 5 procent van de wereldwijde inkomsten van QatarEnergy kan kwijtraken door boetes uit Brussel als hij niet aan die CSDDD-eisen voldoet. “Dit is geld van het volk,” zegt hij. En daarom gaat hij natuurlijk niet zomaar miljarden door de plee spoelen – wat een verrassing. Hij moet, volgens die belachelijke wet, óf duizenden extra mensen aannemen om alles en iedereen in de productieketen te controleren óf torenhoge boetes incasseren omdat hij niet aan alle – vaak onzinnige – Brusselse regeltjes voldoet.
Kijk, dat is dus het punt. De EU zegt de wereld te willen redden van klimaatopwarming en mensonterende arbeidsomstandigheden. Dat klinkt lekker idealistisch en is voor de buitenwereld natuurlijk geweldig PR-materiaal. Maar de praktijk is anders: het enige wat we hier bereiken is dat de Golflanden ons gaan chanteren. Want geloof me: de minister uit Qatar bluft niet.
Afhankelijkheid van Qatar? Tja… eigen schuld
Vroeger kochten we gas bij de Russen. Dat was goedkoop en ruim voorhanden. Maar toen hebben we met z’n allen bedacht dat we Poetin wel even zouden ‘straffen’ door geen Russisch gas meer te kopen. Want we moesten en zouden deugend voor de dag komen in dat conflict. En zo geschiedde. Massaal moesten we op zoek naar een nieuwe leverancier. Et voilà: daar was Qatar om in het gat te springen. Nou, het land dat ons nu fijn in de houdgreep heeft, heet dus niet Rusland, maar Qatar. En laten we wel wezen, in Qatar zijn ze niet bang om die macht keihard in te zetten.
We hebben onszelf, met onze wereldverbeterende ideeën, opnieuw in de voet geschoten. Hoezo? Nou, we zijn nu afhankelijk van Qatarese gasleveringen – net zoals we eerst afhankelijk waren van Russisch gas. Maar daar doen we niet moeilijk over, want tja, als je straks ‘nee’ zegt tegen Qatar, dan blijft er weinig tot niets over.
De onbetaalbare rekening voor de gewone burger
Wat gebeurt er als Qatar de stekker eruit trekt? Dan mogen wij in de EU op zoek naar een andere (nog duurdere) bron van energie, of we moeten de gasprijs laten exploderen omdat we Qatar als leverancier simpelweg niet kunnen missen. En dat betalen we uiteindelijk met z’n allen: de gezinnen en bedrijven hier in Nederland. De ene rekening die Europa op tafel legt, wordt almaar hoger – en allemaal omdat we met onze grote mond eerst de Russen tegen ons in het harnas hebben gejaagd en nu ook nog eens de Qatari.
Brusselse betweters denken niet na
Wat we hier zien is het zoveelste voorbeeld van Europees wanbeleid. Een peperdure, logge, lamlendige bureaucratische moloch bedenkt een mooie nieuwe ‘zorgplicht’, denkt geen seconde na over de reële gevolgen – en vervolgens kunnen wij met de gebakken peren zitten. En ja, die gevolgen zijn in deze vooral financiële chantage vanuit een land dat ons óf als gehoorzame slaafjes wil zien (want ze willen natuurlijk zo min mogelijk obstakels), óf ons het gas gewoon niet gunt als we niet snel genoeg buigen.
Het is één groot toneelstuk, maar de schade is reëel. Waarom? Omdat de EU-leiders klakkeloos blijven roepen dat we van ‘fossiel’ af moeten en dat we vooral niet meer met Rusland (of andere ‘foute’ regimes) willen handelen. Maar intussen willen we wél gas hebben om onze economie én onze kachels draaiende te houden. En dus kloppen we aan bij Qatar. Hoe gek kun je het maken?
‘We moeten en zullen deugen… zelfs als het onze burgers kapotmaakt’
Het is cynisch maar waar: de Brusselse elite – gesteund door nationale regeringen – raast maar door met klimaatneutrale toverformules, verduurzamingsplannetjes, en strenge due diligence-regels die zogenaamd de wereld verbeteren. In de praktijk doen ze er alles aan om de burgers en bedrijven in Europa te wurgen met hoge kosten en een onzekere energievoorziening.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Steun De Dagelijkse Standaard financieel via BackMe, want alleen met uw bijdrage kunnen wij ons belangrijke rechtse werk voortzetten en een krachtig alternatief blijven vormen voor de linkse mainstream media. Uw steun is cruciaal om onze onafhankelijke stem te behouden en de vrijheid van meningsuiting te waarborgen in een medialandschap dat vaak overheerst wordt door eenzijdige opvattingen. Samen kunnen we de balans bewaren en een pluriform medialandschap in stand houden.
Het mag duidelijk zijn: als Qatar straks de leveringskraan dichtdraait, is dat een direct gevolg van het kansloze beleid van de EU. Eerst leven we in relatieve luxe met goedkoop Russisch gas, dan ‘straffen’ we Rusland door de import te blokkeren, en nu gaan we doodleuk opnieuw zélf de boosdoener worden van mogelijke leveringsstops door de Qatari, omdat we een rigide wetje doorduwen dat deugt op papier, maar in de realiteit tot absurde situaties leidt.
De rekening is voor ons
Samengevat: Qatar wil niet meedoen aan Brussel’s onzin en zegt gewoon: ‘Dan kopen jullie helemaal niks meer. Doei.’ Dat is geopolitiek gezien volkomen logisch. Maar in Europa lopen de dames en heren politici er – net als altijd – bij alsof ze van toeten noch blazen weten. De rekening? Die komt uiteraard bij de gewone man op de mat te liggen. En de EU zal met de vinger wijzen naar Qatar, of naar Russische hackers, of weer een andere externe vijand, terwijl iedereen met gezond verstand ziet dat het eigenhandig aangericht is.
Willen we dat? Blijkbaar wel, want keer op keer wordt er in Brussel voor exactly this soort beleid gestemd. Er is maar één conclusie: Europa is volstrekt oliedom bezig. We hadden goedkoop Russisch gas, maar dat móest weg. Dus gingen we in zee met Qatar. En nu, omdat we weer willen Deugen, komt er nog een hoop extra ellende onze kant op.
Knetter! Of eigenlijk, oliedom!
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Steun De Dagelijkse Standaard financieel via BackMe, want alleen met uw bijdrage kunnen wij ons belangrijke rechtse werk voortzetten en een krachtig alternatief blijven vormen voor de linkse mainstream media. Uw steun is cruciaal om onze onafhankelijke stem te behouden en de vrijheid van meningsuiting te waarborgen in een medialandschap dat vaak overheerst wordt door eenzijdige opvattingen. Samen kunnen we de balans bewaren en een pluriform medialandschap in stand houden.
.
