Twaalf maanden lang leefden Kelly Haston, Anca Selariu, Ross Brockwell en Nathan Jones geïsoleerd van de rest van de wereld. Omgeven door rood zand en een koepel die hen afschermde van de wereld, leefden de vier op zo’n 160 vierkante meter. En dat gedurende liefst 378 dagen, net iets meer dan een jaar. Nu mogen ze eindelijk gaan en staan waar ze willen.
Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA zette het project op poten om missies naar Mars voor te bereiden. Gedurende meer dan een jaar werd een missie naar de rode planeet gesimuleerd door de bemanning. Ze deden er “Marswandelingen”, kweekten en oogsten verschillende groenten, onderhielden de apparatuur en opereerden onder stress, zoals op Mars kan gebeuren. Zelfs de communicatie met de aarde werd vertraagd, net zoals bij een echte missie. Zo zat er soms tot 20 minuten tussen de communicatie en maakten ze twee keer een black-out mee van twee weken.
Isolatie en groepsdynamiek
Maar de grootste uitdaging, dat is volgens de Angelo Vermeulen, een bioloog gespecialiseerd in de ruimtevaart, de groepsdynamiek en de isolatie. Tijdens een kortere versie van het experiment, waarbij zes mensen vier maanden onder een plastic koepel leefden op Hawaï, was hij erbij als gezagvoerder. “Ik moest de groep bij elkaar houden, want die samenhang is essentieel”, vertelt hij aan VRT NWS.
“Vaak zie je dat één iemand zich in zulke experimenten, of ook tijdens ruimtemissies, wat afzondert van de groep. Logisch, want je hebt behoefte aan wat privacy. Ook tussen de crew in het station en de crew in het controlecentrum ontstond er spanning, wat ook wel vaker gebeurt in ruimtemissies. Je kijkt anders naar de dingen als je daar zit.”
(Lees verder onder de foto)
NASA hoopt dat de simulaties er uiteindelijk voor zorgen dat we naar Mars kunnen gaan. — © AFP
Nieuwe missie
De NASA plant nog twee gelijkaardige studies de komende jaren en wil in totaal twaalf personen testen. Ook het Europees ruimteagentschap ESA doet vergelijkbaar onderzoek.
Om die missies uit te voeren, gebruikt NASA trouwens niet zomaar de eerste de beste kandidaat. “Kandidaten moeten een sterk verlangen hebben naar unieke, lonende avonturen en interesse hebben om bij te dragen aan NASA’s werk om de eerste menselijke reis naar Mars voor te bereiden,” aldus het agentschap toen het in februari opnieuw op zoek ging naar vrijwilligers.
Er zijn dan ook specifieke criteria. Zo moeten de bemanningsleden van de Marssimulatie een STEM-masterdiploma hebben zoals techniek, wiskunde of biologische, computer- of natuurwetenschappen. Iemand met een medisch diploma zou ook lid kunnen worden.
Daarnaast zijn er fysieke testen, die ‘echte’ astronauten ook moeten ondergaan. De bedoeling is tenslotte dat de missie zo goed mogelijk lijkt op een echte Marsmissie. Ze moeten ook twee jaar werkervaring hebben binnen hun gekozen vakgebied of minstens duizend uur als gezagvoerder op een straalvliegtuig hebben gevlogen.
Het selectieproces kan tot 13 maanden duren en de finalisten moeten medische, psychologische en psychiatrische tests ondergaan om er zeker van te zijn dat ze mentaal en fysiek geschikt zijn voor zo’n lange en isolerende missie.
