politiek is het een puinhoop. De Tory’s hebben verloren, niet omdat Labour zo
goed is, maar omdat 14 jaar Conservatives een spoor van vernieling achter zich
laat, met een lange rij rampzalige premiers. Reform UK van Nigel Farage is de
kers op de wanstaltige taart van de Conservatieves. De politieke verhoudingen
zijn nog slechter dan bij ons en dat wil zeggen wat zeggen. Labour baas Keir
Starmer is een kleurloze politicus zonder visie. Maar alles beter dan Tory.
The Economist 6-7-24 geeft een kijkje in de Britse Keuken
“The inheritance”. De erfenis is niet om te hebben. Niets deugt van het land
volgens dit magazine, na de vermaledijde Brexit. De openbare diensten zakken
steeds verder weg. De National Health Services zijn walgelijk; er is sexual
abuse. Gevangenissen barsten uit hun voegen. Bibliotheken en zwembaden worden
gesloten. Treinen lopen slecht. Mismanagement is all over the place. Het
algemene gevoel is dat niets goed werkt.
De economie loopt mank. Er is voor Labour geen geld om de
economie te stimuleren. Er moet bezuinigd worden. Er is toenemende armoede,
vergrijzing en inflatie. Vooral jongeren zijn de dupe. Nieuwe behuizing lukt
niet of tegen hoge kosten. Onderwijs is slecht. De kloof tussen The City en
urban is niet kleiner maar groter geworden. Dan is er de discussie over
zelfstandig Schotland en Noord Ierland die in de EU wensen te blijven. Dat
Great Britain niet zo great meer. Britten vragen zich verwonderd af hoe het zover
heeft kunnen komen. Veel wordt op het conto van Brexit geschoven. Slechts ten
dele is dat correct. “Politicians are all liars”, briest een verpleegster.
Britten zijn een zielig volk. Ze zitten te verkommeren op
hun eiland. Moeten wij ze helpen met voedselpakketten? Dan doen we ook eens wat
terug na al die jaren. Het is natuurlijk jammer dat we van hen verloren hebben
met voetbal, maar laten we sociaal zijn. Gun die stakkers toch wat!
