De oorlog in Oekraïne is nu een paar jaar gaande en het
is min of meer in een patstelling veranderd, echter niet zonder dat het ten
koste gaat van het leven van duizenden jonge mannen. Het is uitzichtloos. Wij
leveren wapens en roepen “Oekraïne móet deze oorlog winnen!” Is dit een goede
stellingname?
Rusland is geen bedreiging
Toen de oorlog startte kwam de vluchtelingen stroom op
gang en onze sluizen van goedertierenheid gingen open. “Oekraïners welkom!”
klonk het luid. De Oekraïense vlag ging in top bij menig huishouden. Nu is er
geen vlag meer te bekennen en we horen niet meer dat de Oekraïners welkom zijn.
Maar ze komen toch bij de honderdduizenden. Plat gezegd: ze verlaten als
ratten het zinkend schip. Als Oekraïners het land niet ondersteunen, waarom
doen wij het dan? “Rusland vormt voor ons een existentiële bedreiging”, roepen
generaals en Jaap de Hoop Scheffer, ex NAVO en Mark Rutte, NAVO baas.

Franse feministen in Eerste Wereldoorlog

In een eerdere
bijdrage hier heb ik onderbouwd waarom Rusland voor West-Europa geen bedreiging
vormt. Het is een kreupel land wat het nietige Oekraïne amper kan bedwingen.
Het is voor NAVO geen partij. Het heeft kernwapens. Ik lees het boek ‘Toujours
l’Amour’ van Henk Steenhuis. Ik citeer: ‘Op 3 augustus 1914 verklaarde het
Duitse keizerrijk Frankrijk de oorlog 3,7 miljoen mannen die onder de wapens
waren geroepen, dreigde de Franse economie in het honderd te lopen.
Werkplaatsen en winkels bleven gesloten, fabrieken raakten onbemand – zestig
procent van de arbeidskrachten was van de ene op de andere dag aan het
reguliere werk onttrokken. Het platteland had te kampen met soortgelijke
problemen. Meer dan de helft van de Franse bevolking woonde buiten steden,
landbouw was de belangrijkste economische activiteit. Deels werden fabrieken al
bemand door vrouwelijk personeel, denk aan textiel, luxegoederen, voeding. Maar
nu moesten ze ook elders aan de slag tot de wapenindustrie aan toe. Voor wie in
de wapenindustrie werkte ontstond een nieuw woord munitionettes, vrouwen die
munitie maakten. Ze werkten tien uur per dag en in de zware industrie moesten
inspanningen verricht worden die normaliter de kracht van vrouwen te boven ging.
Op het land soortgelijke taferelen . De oogst werd door vrouwen binnengehaald”
Ook al is het ruim honderd geleden, het principe blijft overeind: verdedig je
land. Vrouwen moeten niet het land verlaten maar ondersteunen. In Oekraïne is
2/3 van het land goed bewoonbaar.

Oekraïne voor Rusland?

Dat waren geëmancipeerde vouwen die het land overeind
hielden terwijl de mannen vochten. Hoe anders zijn de Oekraïense vrouwen. Bed,
bad, brood. Ze vluchten massaal het land uit en laten mannen vechten. Mannen
vluchten nu ook. Als Oekraïners hun land niet willen ondersteunen: Waarom doen
wij het dan? Waarom vragen wij Oekraïners om te gaan werken in de zorg,
kinderopvang et cetera? Dan zullen ze blijven.
Moeten wij hiermee doorgaan? Of is beter Oekraïne aan de Russen te
gunnen?

Frits Bosch, econoom en socioloog, auteur van Kafkaistan.

Source: https://www.dagelijksestandaard.nl/opinie/frits-bosch-oekrainers-verlaten-als-ratten-het-schip-oekraine-aan-rusland-gunnen

.


2 gedachte over “-Frits Bosch- Oekraïners verlaten als ratten het schip. Oekraïne aan Rusland gunnen?.”
  1. De meerderheid van Oekraïne heeft de pest aan de VS-deepstate en wil liever bij Rusland.
    Ben benieuwd of het lukt de Azov-nazi-leider Zelensky af te schieten.

  2. Het gaat er meer om de inwoners Rusland te gunnen, maar de ongekozen marionet van het WEF en de Clintons, Lul Schoft genaamd is dat kwartje niet gevallen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meld je aan voor de nieuws brief!


1 keer per dag de belangrijkste berichten,
1 keer per week de belangrijkste headlines,
en de nieuwste uitzendingen van hnmda,
zo in je postvakje... zeg nu ja....