Mijn correspondent voor Zwitserland en Frankrijk Roderik Dudok de Wit meldt mij vanuit Lausanne het volgende.

Beste Frits,

Hierbij kom ik nog even bij je terug over het trieste schouwspel van de recente verkiezingen in Frankrijk.

Na geparticipeerd te hebben aan een zogenaamde “republikeins front” hebben de politici van de partijen van Macron, Jean-Luc Mélenchon, Laurent Wauquiez en vrijwel alle andere partijleiders het in hun hoofd gehaald om via onderlinge stemmingen op de meest ondemocratische wijze onder elkaar alle baantjes te verdelen in het parlement en in de diverse commissies, zonder dat de democratisch gekozen “Rassemblement National” van Marine le Pen er aan te pas mocht komen. Deze partij heeft zich als enige gehouden aan de duidelijke regels en ethiek die door generaal De Gaulle sinds 1958 zijn ingesteld. Hun “beloning” voor dit voorbeeldige gedrag was echter dat ze van alle funkties werden buitengesloten.

De term “republikeins front” is hiermee in feite synonym geworden met klef gekonkel, baantjesjagerij, geheime accoorden, het met voeten treden van de elementaire regels binnen een parlementaire democratie en het elkaar baantjes toespelen. Deze overheidsfunkties, zoals het voorzitterschap van de “assemblée générale”, de Franse “Tweede kamer”, dienen normaliter evenwichtig verdeeld te worden in het belang van de de democratie, maar ook uit respect voor de Franse kiezers, en in grote lijnen de verkiezingsuitslag te reflecteren. Politieke ideeën, toekomststrategieën voor Frankrijk en respect voor de kiezer en de democratie bleken tot mijn verbazing geen rol te spelen. Niets van dit alles. Wat blijkbaar telt zijn de dienstauto’s met chauffeur, een duur bureau en belangrijke extra inkomsten.

Het is te veel om op te noemen wat er buiten het boekje viel. Het bewijs is de afgelopen dagen geleverd dat Frankrijk diep is weggezakt. De president heeft in dit wangedrag een actieve rol gespeeld. Alles mocht van hem, en hij stimuleerde het zelfs. De communicatie-rechtvaardiging van het demoniseren van de 11 miljoen kiezers van de Rassemblement National, waarvan verreweg de meesten overigens op het platteland wonen, waren de zogenaamde “hoogstaande waarden tegen het facisme en het nazisme”.

Mijnsinziens is de kiem gelegd voor een grote opstand in de nabije toekomst. Ik vrees dat er op een gegeven moment doden gaan vallen. Dit is iets wat Jean-Luc Mélenchon, een gewezen troskist met zijn revoltutionaire ideeën, overigens al lang in gedachten heeft en in feite vurig wenst.

De vraag is of dit achterbakse schematische demoniseringsrecept in Nederland zal aanslaan. Een aantal politici doen er al aan mee. Ik kan maar tot één conclusie komen. Degenen die zich hiertoe laten verleiden geven op trieste manier blijk van een gebrek aan intelligentie (d.w.z. aan serieuze argumenten, gebaseerd op een politieke filosofie) en hun voorkeur voor macchiavellistisch handelen. Dit zijn gevaarlijke mensen voor de gemeenschap, mede gevoed door wokisme.

Hartelijk groet

Roderik Dudok de Wit

Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”. Zijn meest recente boek is Kafkaistan

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meld je aan voor de nieuws brief!


1 keer per dag de belangrijkste berichten,
1 keer per week de belangrijkste headlines,
en de nieuwste uitzendingen van hnmda,
zo in je postvakje... zeg nu ja....