Toch ziet FVD wel positieve dingen. Want, zegt de partij, “tegelijkertijd is het bemoedigend om te zien dat bevriende buitenlandse partijen mooie resultaten hebben behaald.” Dat laatste klopt, natuurlijk. Want hoewel steeds gezegd wordt dat die nationalistische en conservatieve partijen “bondgenoten van de PVV” zijn is dat niet het héle verhaal. Ze hebben ook goede banden met FVD. En… in sommige landen hebben ook partijen meegedaan die nóg conservatiever zijn dan de oude PVV-bondgenoten; die partijen hebben ook positieve resultaten geboekt.
Eén van de opvallende karakteristieken van die andere partijen is dat ze iets van media krijgen in hun eigen land. Misschien niet heel veel. En lang niet altijd positief. Maar ze krijgen wel aandacht. Dit in tegenstelling tot FVD. FVD wordt in ons land totaal genegeerd door de NPO. Alleen bij Ongehoord Nieuws zijn FVD’ers welkom. Voor de rest mogen ze nergens langskomen.
Het gevolg is dat Nederlandse kiezers alleen maar negatieve frames te lezen krijgen over FVD. Elke dag weer lezen ze of horen ze hoe “gek” en “radicaal” FVD’ers zijn. Dat is volstrekt belachelijk, maar het is wel wat er gebeurt. Zoiets gaat in de koppies van mensen zitten, zeker als die aanvallen dan onderbouwd worden door geknipte en geplakte filmpjes van FVD’ers – zonder dat die FVD’ers daar zelf tekst en uitleg over mogen geven.
Afijn, het is wat het is. Feit is wel dat FVD 2,5% van de stemmen heeft gekregen, wat bij Tweede Kamerverkiezingen goed is voor vier zetels. Dat is er eentje meer dan de partij kreeg op 22 november 2023. Er is dus sprake van lichte groei bij Europese verkiezingen, wat opvallend is, aangezien je niet verwacht dat de achterban van FVD op komt dagen bij EP-verkiezingen (dat was dan ook niet zo, plus minus de helft bleef thuis, zucht).
