Glazenwasser hielp mee de dader van steekpartij in Southport te vatten: “Maar ik ga mezelf geen held noemen”.

Gisteren raakte al bekend dat twee vrouwelijke begeleidsters van de Taylor Swift-workshop waar de dader toesloeg, er alles aan hadden gedaan om de kinderen in veiligheid te brengen. Zo begeleidden ze een deel van hen naar de dichtstbijzijnde nooduitgangen en sloten ze een ander deel op in het toilet.

Maar zij zijn niet de enigen die ervoor hebben gezorgd dat de dodentol niet nóg hoger opliep. Er kwam ook nog hulp uit onverwachte hoek tijdens de arrestatie van de dader: de 25-jarige glazenwasser Joel Verite. Hij zat met zijn collega’s te lunchen toen hij opeens iets zag gebeuren in het gebouw waar de workshop plaatsvond.

Hij reed met zijn collega’s voorbij de plaats van de steekpartij, toen de chauffeur van de wagen opeens hard op de rem trapte. Toen Verite naar links keek, zag hij een meisje dat overal bloed op haar lichaam had. Dat meisje schreeuwde tegen hem: “Hij vermoordt daar kinderen!”

Verite liep verder tot aan de parking van de school, waar hij nog een auto zag met “vier of vijf gewonde kinderen op de achterbank”. “Het leek net een scène uit een rampenfilm”, vertelt hij bij Sky News. De vrouw die in de auto zat, sprak hem aan: “Ik wil er gewoon zeker van zijn dat deze kinderen veilig zijn”. Verite bracht een van de gewonde kinderen naar zijn collega.

Een andere persoon wees hem daarna naar het gebouw waar de steekpartij plaatsvond en schreeuwde: “Hij is daarbinnen!” Verite liep naar het gebouw en stond binnen opeens oog in oog met de dader. Toen hun blikken kruisten, liep de dader weg. Na dat korte oogcontact gingen er veel gedachten door Verite’s hoofd. “Ik zag alleen maar een mes en ik dacht: ‘Er zijn nog meer mensen daarbinnen’. Ik wilde hem zo graag pijn doen. Maar ik was bang voor mezelf en ik wilde mensen helpen. Dus ik ging naar buiten en ik schreeuwde dat ik wist waar hij was.”

Verite riep de politie, die tien minuten later – voor hem voelde het als “een eeuwigheid” – arriveerde. Zodra de politie ter plaatse was, gaf die Verite de opdracht om de wacht te houden. Toen er een andere agent met een taser aankwam, gingen ze allemaal naar binnen. Daar werd de dader ingerekend.

De glazenwasser, die zelf onlangs vader is geworden, beschouwt zichzelf niet als een held. “Ik voelde me gedegouteerd en verdrietig over de hele situatie, vooral voor alle ouders en alle kinderen die dit moesten doormaken. Ik ga mezelf niet als held bestempelen. Ik ben blij dat ik heb gedaan wat ik heb gedaan, en ik ben blij dat ik toch zeker één leven heb gered, zo niet meer.”