Wat ons hier echt tot nadenken stemt, is de onwrikbare overtuiging van het Kremlin dat de Amerikanen, met hun ‘connecties’ in Kiev, de werkelijkheid proberen te verdraaien. Zakharova’s oproep in Komsomolskaya Pravda laat er geen gras over groeien: Rusland is niet bereid om de realiteit onder ogen te zien en houdt vast aan een verhaal dat de westerse wereld in diskrediet brengt. Ze vergeet gemakshalve dat de VS, in de Sovjet-Afghaanse oorlog, inderdaad de mujahideen-strijders steunden, maar dat was een ander tijdperk met andere regels.
Deze laatste aflevering in de soap die de Russisch-Amerikaanse relaties is, onthult een dieper liggend probleem: een wereldmacht die weigert om de feiten te accepteren zoals ze zijn, en in plaats daarvan kiest voor een pad van complottheorieën en ongefundeerde beschuldigingen.
Waar dit schip uiteindelijk strandt, is koffiedik kijken. Maar één ding is zeker: in het steekspel van internationale politiek is de waarheid vaak het eerste slachtoffer. Terwijl Rusland blijft weigeren de realiteit te accepteren, blijft de rest van de wereld zich verbazen over de lengtes waartoe het Kremlin bereid is te gaan om zijn narratief te beschermen. Is het pure ontkenning, of speelt er iets anders? Wat het ook is, deze houding draagt niet bij aan een wereld die schreeuwt om transparantie, samenwerking en vooral, vrede.
