O, jee! Wat heb ik nu weer gezegd. Over die 90% van de mensheid in het vorige artikel, een overweldigende meerderheid van 90% die is vastgezet in het voorportaal de zwarte zone. Een bevolking die zich opmaakt om verder te evalueren door organisch af te sterven, in feite. Een gedeelte – de gecastreerde kandidaat-transhumanen – van die 90% zal worden opgeraapt door kunstmatige intelligentie en als cyborg verder “door het leven” gaan. De rest sukkelt nog deze eeuw langzaam uit, aangezien ze niet meer nodig zijn en door leefstijl en de medische stand worden gesteriliseerd. Wij hoeven ons daar geen zorgen meer over te maken, de keus is gemaakt. Zij hebben die keus gemaakt. Het is de 90% die vrijwillig het schavot heeft beklommen.
Plotseling moeten we ons zorgen gaan maken over de 10% die “de boot heeft gemist”. Joh!
Er zijn professionele websites waarop individuen dan wel groepen die alles wat enigszins positief kan overkomen met behulp van de “dagelijkse gang van zaken” de grond inboren, bijna altijd met succes. Ik verdenk velen ervan reeds te worden aangestuurd met kunstmatige stupiditeit; een robot kun je met goed fatsoen toch echt niet intelligent noemen. Het gestandaardiseerde negatieve neerhalen gaat hand in hand met de zogenaamde “zwaartekracht” en is daardoor een vrij gemakkelijke opgave. Je merkt dat ook aan de reacties op deze website. Ieder positief signaaltje wordt aan iets negatiefs “gelinkt” om te voorkomen dat we uit onze baan om de aarde vliegen, als het ware. Alle wegen moeten naar Rome leiden…..
Het zwarte (sleutel)gat.
Want: ook al willen wij met die onvoorstelbaar zwarte toekomst niets te maken hebben, we zitten in hetzelfde schuitje, zo klinkt het vaak. Het is maar hoe je het bekijkt. Sommigen voelen het meer als het uitzwaaien van de stoomboot van Sinterklaas en Zwarte Piet, als observator, met gemengde gevoelens hun eindbestemming tegemoet ziende, want er zitten toch ook geliefden op die boot.
Maar meer eigenlijk nog met het gevoel van er alleen voor te staan en niet goed weten hoe we verder moeten. Een leven lang indoctrinatie en vervalsing is een zware last, een trauma, waar je zelf oplossingen voor moet vinden. We worden achtergelaten op een gifbelt van ongekende proporties, we zouden ons moeten bewapenen tegen wat onverbiddelijk gaat komen; een reset, een gigantische reiniging, hetzij goedschiks, hetzij kwaadschiks. We kunnen niet bij de pakken neerzitten, mochten we de kans krijgen een verdedigingsmechanisme te organiseren. Ik denk dat we ons kunnen richten op wat een eerdere beschaving tastbaar heeft achtergelaten, maar niet voordat we de kunst van het “omdenken” hebben geleerd of van hen afgekeken. En dan zitten we met vragen, heel veel vragen. Zoals deze:
[..] hoe is het volgens u mogelijk om te overleven en zodoende progressie te maken in het 6-lagen systeem, terwijl de factor Body (lichaam) wordt blootgesteld aan vergiftigingen – zoals straling (5G), toxic sky (cloud seeding), vergiftigd water (lood) en gemodificeerd voedsel (genetisch gemodificeerde zaden) – waaraan onmogelijk te ontkomen is?
Het antwoord is mogelijk nog ingewikkelder dan de vraag. Ik kan die vraag, die ook al een conclusie inhoudt, niet beantwoorden. De vraag stellen is het antwoord geven: “Hoe moet je aan iets ontkomen waaraan onmogelijk te ontkomen is…” Om te voorkomen dat de gifbeker overloopt, moet je even een slokje nemen.
Kern van de vraagstelling: het “leven” is een hopeloze missie geworden, ze hebben ons van alle kanten in de tang en met een fractie gezonde redenering kun je concluderen dat het einde nabij is. Het leven is zinloos, ons bestaan nutteloos en je voelt je radeloos en je bent reddeloos verloren; de verloren 90% wordt naar boven afgerond naar 100%. Jim Jones was zijn tijd ver vooruit, hij dacht in definitieve oplossingen toen eenmaal de groepsgeest begon te resoneren. We gaan maar even niet mierenneuken over percentages, die tijd hebben we wel gehad. In mijn lagere school perceptie is de 90% een goed georganiseerde zwaar negatieve levensenergie lossende reuzenbatterij en de 10% een hopeloos verdeelde en chaotische verzameling van grotendeels geïnfiltreerde leeglopende losse batterijtjes, die het voornamelijk moet hebben van een volcontinu op de proef gestelde eigen wil en dito enthousiasme.
Ik heb ook ergens neergezet dat we niet zijn geboren en ook niet doodgaan, maar dat we een tijdlang in een stapel organen gebundeld door weefsels en vloeistoffen verblijven om ons ding te doen, wat dat dan ook maar is. Het is ons lichaam, vehikel, onze tempel. Ik betwijfel of wij de originele mens van de Schepping zijn, met al onze gebreken, karaktertrekken, disfunctionele zintuigen en implantaten. Ook en zelfs in een pure omgeving waar alles in balans is, kan ons koolstof lichaam niet oneindig doorgaan, ook al lijkt een leeftijd van 600 of 800 jaar al heel wat.
Onze Organische Tempel
Het klopt, dat de “behuizing” van bewustzijn, ziel, geest en gedachten tot in de puntjes verzorgd moet zijn. Met andere woorden: je lichaam gezond maken en zo lang mogelijk houden. Voor de kernproeven in de Pacific werden de kokosolie dynastieën 180 tot 225 jaar oud, terwijl ze er jonger uitzagen dan een krasse vijftiger op vakantie in Benidorm van tegenwoordig. Het lichaam wordt van alle kanten en vanuit iedere hoek volcontinu aangevallen, vaak nadat het in een hinderlaag is gelokt.
Plasma (‘water’)
Die door weefsel en bloed bij elkaar gehouden stapel organen bestaat voor verreweg het grootste deel uit het elementaire plasma dat we “water” noemen en waarvan we maar niet kunnen aantonen dat het is samengesteld uit twee stofjes met de scheikundige formule “H2O”. [Water is geen H2O] Water is een element waarmee alles wat organisch kan worden genoemd is opgebouwd. Water is leven en water is groei. Zonder dat zal er niets meer zijn. Zo simpel is het en dus wat gebeurt er met het element water? Het wordt op alle mogelijke manieren onschadelijk gemaakt. De oude beschavingen lieten levend water voor hen werken in plaats van het dood te maken en er de bevolking mee te vergiftigen. Ook werd het gebruikt als onderdeel van een verdedigingsmechanisme.
KLIK!
Wat ik nu allemaal weer heb beleefd…. Ik denk dat alle grote gebouwen van de Voortijd zijn geconstrueerd met maar één doel: water vitaliseren en er energie mee opwekken. Ik zie daar zoveel mooie voorbeelden van, ik bespaar u de plaatjes, deze keer. Amfitheaters, kathedralen, pantheons, de zogenaamde paleizen, tempels, pagoden, vuurtorens, watertorens, agrarische tuinen, kruidentuinen, dierentuinen, fonteinen, stadhuizen, triomfbogen, poorten, bibliotheken, rotunda’s. Alle gebouwen met zuilen, bogen en zuilen- en bogenrijen waren waterkrachtcentrales. Water werd langs allerlei wegen en speciale systemen omhoog en naar beneden geleid, in wervelingen en vortexen gebracht om het levend te houden. Waterkracht krijgt hier wel een heel andere betekenis. Water heeft een frequentie die resoneert met onze organen, omdat wij water zijn. Alleen levend water houdt ons gezond: bronwater, regenwater, stromend water, gedestilleerd, levend en gestructureerd water. Planten en dieren zijn organische wezens en floreren alleen met levend water. Alles wat leeft draait om water in combinatie met zonlicht. Wij mensen moeten ons in leven houden met de opbrengsten van de natuur, hoogfrequent voedsel in minuscule hoeveelheden. Het één (water) kan nooit zonder het ander (zonlicht). De vraag is alleen of wij, mensen altijd een organisch wezen zijn geweest, of dat we slechts een “carbon copy” van onze voorouders zijn. En wie of wat ons zo gemankeerd en onaangepast heeft geconstrueerd. Maar dat is weer een ander verhaal.
KLIK!
Allemachtig, wat een mooie droom! Hoe goed kan het leven op aarde zijn? En wat doen we tegenwoordig met water? Het wordt kort door de bocht vergiftigd en finaal doodgedrukt. barstensvol met rotzooi zit onze “bron des levens”. Hoe krijg je het voor elkaar? Calcium, magnesium, fluor, chloor, PFAS, “hormonen”, het is allemaal toegevoegd of er met zuivering niet meer uit te krijgen. Water wordt als wapen tegen ons gebruikt en we kunnen er niet zonder. Ik wil niet zover gaan dat als je leidingwater of flessenwater “drinkwater” gaat noemen, je accepteert dat je langzaam maar zeker wordt vermoord. Maar het lijkt er wel op.
En omdat water als bouwsteen voor ons voedsel moet worden beschouwd, gaat het heel ver, deze massale slachting. Omdat de gifmengers weten dat wij ons ertegen kunnen wapenen, zoals bijvoorbeeld de Ouden dat hebben gedaan, wordt nu onze complete leefomgeving vergiftigd. Water komt in vier vormen voor: vloeibaar, vast, damp en plasma. We ademen het in, het gaat de bodem in en komt in de voedselketen terecht. Het waterplasma is niet te kraken, dus aan de essentie van de organische wezens kunnen ze nooit komen. Plasma (synoniemen: nooit geïsoleerde DNA-strengen, hormonen, cellen, atomen, ionen, protonen, nog kleinere -onen, etc.) is dus de hoeksteen van onze tempel. Alles wat geen plasma is, zullen ze proberen te corrumperen en de mentale gesteldheid van de mens is hét wapen om het in onze andere bouwstenen te implanteren, in te brengen om ons te corrumperen. Vanaf dag één.
Frequenties
Zonder trillingen is er geen materie. Ergens komt de oerfrequentie, de oorsprong vandaan, dunkt mij. Deze oorspronkelijke trilling heeft alles in beweging gezet. Opeens komt hier van alles tot stand. Vraag me niet hoe dat kan, want het is en blijft een feit dat ik nog steeds niet door een betonnen muur kan lopen. Eén van de oorzaken is dat we frequenties niet kunnen zien, alleen het resultaat ervan. De vorige beschaving wekte energie op met water en haalde dat uit de aether. Deze aetherische energie was onschadelijk voor flora en fauna, integendeel. Ze konden er van alles en nog wat op laten rijden en vliegen. Het is daarom dat onze huidige beschaving wel alles kon opgraven en in beweging krijgen met paardenkrachten, maar tot de “uitvinding” van stroom bleef het behelpen. Op die manier is voorkomen dat wij gebruik konden maken van wat in de Voortijd al bestond. Met de introductie van wisselstroom en bekabeling werd een begin gemaakt met het in totale onbalans brengen van alle organische wezens. de mens heeft er het meeste onder te lijden, aangezien we gebrekkig functioneren in een natuurlijke omgeving. We hebben het op het oog steeds gemakkelijker en comfortabeler gekregen en kunnen steeds sneller van A naar B. We kunnen draadloos bellen en internetten over de hele wereld en we zijn inmiddels zover geëvolueerd dat we denken dat allemaal nodig te hebben. Als je het verdomt mee te doen, weten ze wel raad met je, want je hoort bij een minuscule minderheid, een verstorende factor op zijn best.
Er is dus sprake van een aethervervuiling van ongekende proporties. Het is niet alleen de “elektrosmog”, het is de volcontinue verstoring van de aetherfrequenties die ons bestaan ontwrichten. Om zo min mogelijk pijn te lijden, passen we ons min of meer onbewust aan; we vinden dat “niets menselijks vreemd”. De vergelijking met water gaat uiteraard niet op, want puur en levend water is leven en valse, ontwrichtende frequenties werken als vergiftiging en uiteindelijk de dood. Terwijl we denken dat we niet zonder water, voedsel en “slim” kunnen; althans een overweldigende massa denkt dat.
Er is inmiddels alles aan gedaan om de organische mens van de natuur los te koppelen. Tot en met synthetische kleding en schoeisel worden we van de oorsprong geïsoleerd. Een virus isoleren lukt niet, een mens isoleren des te beter, vooral ook omdat mensen zijn geprogrammeerd te denken, dat “het niet anders kan”.
Verdedigingsmechanismen
Ons lichaam wordt positief opgeladen door de standaard aethervervuiling. Nog afgezien van de uiterst schadelijke en op termijn dodelijke magnetron-masten, waarvan er inmiddels in “no time” honderdduizenden zijn opgericht, zoals in “no time” de hele wereldbevolking is uitgerust met “smart phones”; een huzarenstukje. Opeens staan die masten overal en opeens loopt bijna iedereen achter zijn mobieltje aan. Om je te wapenen tegen het toxische water en de zwaar-toxische aether zul je in de eerste plaats moeten zorgen dat je een voldoende sterk elektromagnetisch veld om je heen ontwikkelt. In de tweede plaats zul je water (en voedsel) zo puur mogelijk moeten innemen. Het EM-veld is de eerste verdedigingslijn en circuleert rond je hart. Het hart is geen pomp, maar een vortex-mechanisme, die dat veld de dynamiek en levensenergie geeft die ons lichaam nodig heeft. Vortex is leven en het komt terug in levend water. De tweede lijn van de verdediging is het lichaam zelf, waarvan het hart een onderdeel uitmaakt. De hersenen en het neurologisch systeem zijn met het water (plasma) bedoeld om dat lichaam, inclusief het hart te faciliteren. De derde verdedigingslijn is namelijk het hart zelf. In de hartholte is de leegte waar we wonen en zijn. Vanuit de hartholte is de lijn met onze Oorsprong, onze verbinding met de BRON.
Wij mensen moeten de overstap naar de realiteit maken. Onze wereld is een opgedrongen beleving, niet de realiteit. Die wereldbeleving is de Zwarte Zone van Nietsheid die ik in mijn 6-lagen schema heb trachten te visualiseren. Daar leeft, woont, werkt en sterft minimaal 90% van de mensheid, die in verschillende tijdlijnen hun ervaringen opdoen. Onderin die zone zit de vermeende groep van 5 à 10% die de boel aanstuurt. Regeringen, corporaties, wetenschappers, geestelijken, mannenbroeders, verbonden, genootschappen en allerlei bloeddorstige sekten. Helemaal onderin dus, op het punt te verdwijnen in het niets, zoveel mogelijk met zich meetrekkend. Hun oplossing is “onsterfelijkheid” door van geschikte kandidaten transhumane cyborgs te maken en zichzelf te klonen en zodoende “aan de macht” blijven. Een naargeestige toestand waar je niet wilt zijn. NUL-Terra als het nieuwe paradijs van onsterfelijken.
Het Zwarte Gat
Ik kijk naar die zwarte zone zoals ik naar de TV kijk. Ik zie een zwart gat en tuur in een oneindige Nietsheid. Ik kijk naar een regering en zie hetzelfde. Ik zie ervaringen als “verkiezingen”, “wedstrijden” en andere dualismen en zie hetzelfde zwarte gat. Sommige reacties op deze website zie ik als een zwart gat, helaas moet ik dat ook bekennen. Gelukkig word ik er niet voor betaald om mijn mening voor me te houden. Een kenmerk van een zwart gat schijnt de “aanzuigende werking” ervan te zijn. We moeten dus niet verbaasd zijn over het feit waarom het daar steeds drukker wordt. Ik ben dan ook niet verrast door de tallozen, die geen weerstand kunnen bieden aan die steeds sterker wordende aantrekkingskracht.
“Je ontkomt er niet aan, je kunt er niet omheen, je kunt er niets aan doen, ze hebben er voor geleerd, ik wil niet asociaal overkomen, we kunnen niet achterblijven, iedereen doet het, je doet het voor een ander….”
Deze dooddoeners hebben we allemaal wel eens gehoord. Dit refrein van het bestaan klinkt het hardst in de buurt van het zwarte gat.
Hoe moeilijk is het dan om iemand van gedachten te laten veranderen? Onmogelijk als er geen weerstand aan die aanzuigende werking wordt geboden. Velen zullen met de beste bedoelingen worden meegezogen om familie en vrienden “op andere gedachten te brengen”. In vroegere tijden ging ik er met een gestrekt been in, als iets onrechtvaardig overkwam. Sinds mijn blessure als gevolg van veel onrechtvaardigheid ben ik daar in ieder geval mee gestopt. De drang om de boel te corrigeren en op te ruimen is minder geworden, sinds er met dat soort werkzaamheden in de simulatie alleen maar meer rotzooi wordt geleverd. Tegenwoordig leg ik mij toe op asymmetrische oorlogvoering en laat mijn papieren kopie het slecht betaalde werk in de simulatie doen. Je m’en fou!
Nu is mijn pen leeg.
Iedereen veel sterkte gewenst….
.
