Wat is er vannacht en de voorbije twee weken gebeurd in Syrië?
Het bewind van president Bashar al-Assad is ten einde gekomen. Afgelopen nacht is de islamitische militie Hayat Tahrir al-Sham (HTS), die een alliantie van rebellengroepen leidt in Syrië, hoofdstad Damascus binnengetrokken, waarna president Bashar al-Assad op de vlucht is geslagen. In de loop van de nacht verkondigden de rebellen dan ook de omverwerping van de regering van Assad. Ze beloven een “vrij Syrië”. De legerleiding heeft aan de regeringssoldaten laten weten dat ze niet langer in dienst zijn en bevestigt het einde van het Assad-bewind. In het centrum Damascus kwamen inwoners zondagochtend op straat gekomen om de overwinning te vieren. Op sociale media circuleren beelden van dansende en zingende inwoners en mensen die op tanks klimmen.
Hoe kan het dat verovering van Syrië zo vlot is verlopen?
Ondanks een gruwelijke burgeroorlog die al sinds 2011 woedt in Syrië, waarbij meer dan een half miljoen doden vielen en miljoenen mensen op de vlucht sloegen, kon Assad aan de macht blijven, dankzij de steun Rusland en Iran. Dat rebellen nu met een offensief van twaalf dagen Assad konden verdrijven, komt voor een groot deel doordat de Syrische president in de steek is gelaten door zijn traditionele bondgenoten Rusland en Iran. Rusland richt zijn aandacht ten volle op de oorlog in Oekraïne, Iran en de Libanese extremistische beweging Hezbollah, die vaak het Syrische regeringsleger bijstond, zijn gefocust op Israël. Ook de rol van buurland Turkije, een fervente tegenstander van Assad, is niet te onderschatten. Het offensief van de rebellen is gestart vanuit een gebied in Noord-Syrië dat onder controle staat van Turkije. Turkije zegt zelf HTS niet te ondersteunen.
Waar zit president Bashar al-Assad nu?
De president is op de vlucht geslagen en heeft zijn land verlaten. Dat melden verschillende bronnen, waaronder het regeringsleger, HTS, maar ook de verkozen Amerikaanse president Donald Trump. Daarmee komt een einde aan meer dan 50 jaar Assad-bewind: Bashar al-Assad volgde in 2000 zijn vader Hafiz al-Assad op, die zelf de macht had sinds 1971. Zowel vader als zoon regeerden met ijzeren hand in een politiestaat die geen oppositie duldde.
Hoe zat het ook alweer met de Syrische burgeroorlog?
In maart 2011 mondde een vreedzame prodemocratische opstand tegen Assad – een sjiitische leider in een overwegend soennitisch land – uit in een gruwelijke burgeroorlog. Het was het jaar van de ‘Arabische Lente’, waarbij in meerdere Arabische landen (waaronder Tunesië, Egypte en Libië) revoluties uitbraken. Meer dan een half miljoen mensen zijn er omgekomen en 12 miljoen mensen zijn gevlucht, van wie er zo’n vijf miljoen vandaag in het buitenland verblijven. Assad deinsde er niet voor terug om ook chemische wapens zoals saringas te gebruiken tegen zijn eigen bevolking.
Wat betekent het vertrek van Assad voor andere landen in de regio?
Voor Iran, een grootmacht in het Midden-Oosten, is de val van Assad nadelig. Het land verliest een belangrijke partner in zijn zogenaamde As van Verzet, dat verder nog bestaat uit door Iran gesteunde milities, waaronder Hezbollah, de Jemenitische Houthi’s en (afhankelijk van de definitie) het Palestijnse Hamas. Ook Rusland verliest een naaste bondgenoot in het Midden-Oosten, waardoor hun invloed op de regio mogelijk verkleint. Israël anderzijds zal verheugd zijn dat
Source: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20241208_93844674
.
