Het blijkt dat beleggers in 2023 een recordaantal van 11.700 huurwoningen hebben verkocht aan particulieren, aangespoord door de dalende rendementen en een tsunami aan betuttelende maatregelen vanuit Den Haag. Met name in de grote steden, waar jonge gezinnen en starters al jaren vechten voor een plekje, daalt het aanbod in het betaalbare huursegment dramatisch. Dit fenomeen, ook wel bekend als ‘uitponden’, wordt door onze woonminister echter vrolijk ontkend of op zijn minst bagatelliseerd.
De Jonge, in een poging zijn beleid te verdedigen, beweerde dat er geen sprake was van een significante verkoopgolf van huurwoningen. Hij schermde met Kadastercijfers die zouden bewijzen dat het aantal verkopen in 2023 zelfs lager lag dan in 2022. Echter, wat De Jonge gemakshalve over het hoofd zag – of bewust negeerde – is het onderscheid tussen verkoop aan eigenaar-bewoners en onderlinge verkoop tussen verhuurders. Een cruciaal onderscheid dat het ware beeld van de huurmarkt vertroebelt.
Economen hebben nu de ware cijfers blootgelegd en tonen onomstotelijk aan dat de minister niet alleen een rooskleurig beeld schetst, maar feitelijk de plank volledig misslaat. Zijn beweringen op sociale media, waar hij trots verkondigde dat “het aantal huurwoningen niet krimpt”, staan nu in schril contrast met de harde realiteit.
De vraag is nu hoe de Tweede Kamer zal reageren op deze nieuwe onthullingen, vooral nu de plannen van De Jonge om de middeldure huren aan banden te leggen nog hun goedkeuring moeten krijgen. Het beleid van De Jonge dreigt niet alleen onrendabel te worden voor de vastgoedbranche, maar voorspelt ook donkere wolken voor de nieuwbouw en verhuur van huurwoningen. Grote beleggers zoals het Zweedse Heimstaden trekken zich al terug, een duidelijk teken aan de wand.
Het wordt tijd dat Hugo de Jonge zijn verantwoordelijkheid neemt voor de wooncrisis die onder zijn beleid alleen maar verergert. Maar, zoals we hebben geleerd, is verantwoordelijkheid nemen niet bepaald De Jonge’s forte. Deze laatste flater is slechts een nieuwe bladzijde in het dikke boek van misstappen van een minister die steeds verder van de realiteit af lijkt te staan. Het Nederlandse volk verdient beter dan een woonminister die meer bezig is met zijn eigen beeldvorming dan met het oplossen van de echte problemen op de huizenmarkt.
