Veel mensen geloven dat de oorlog in Oekraïne een strijd is om ‘vrijheid’ en ‘democratie’ en dat de Verenigde Staten en zijn bondgenoten landen als Rusland, China en Iran en nu weer Syrië bestrijden omdat dit dictaturen zijn. Als dat zo was, waarom hebben de VS dan zoveel dictators gesteund en zoveel democratische regeringen om zeep geholpen?
Het echte verhaal is dat we leven in de tijd van het globalistische‚ imperialistische Amerikaanse Rijk. The American Empire past in het rijtje Romeinse Rijk, Spaanse Rijk, Britse Rijk. De enige drijfveer van een imperium is macht. Al het andere is propaganda. Daar zijn de Amerikanen meesters in.
De briljante journalist Garet Garrett‚ die in de jaren dertig voor de Saturday Evening Post schreef‚ wees er in zijn boek The People’s Pottage uit 1952 op dat imperia altijd beweren een ideaal na te streven dat hun militaire acties rechtvaardigt. Het Romeinse Rijk bracht ‘beschaving’ naar de barbaren. Het Spaanse Rijk voegde daar ‘verlossing’ aan toe. Het Britse Rijk noemde zijn beschavingsmissie de White Man’s Burden. De Amerikanen roeptoeteren over ‘vrijheid en democratie’.
Wat de Amerikaanse propaganda voor veel mensen aannemelijk maakt, is dat de VS ooit begonnen zijn als een constitutionele republiek gebaseerd op het ‘recht op leven, vrijheid en het streven naar geluk’ (al golden die rechten alleen voor blanke Europeanen). Maar dat is lang geleden. Amerika veranderde in de loop van de 19e eeuw al in een grootmacht die het Amerikaanse continent veroverde ten koste van de oorspronkelijke bevolking. Daarna onderwierpen ze Cuba, Puerto Rico, Hawaii en de Filippijnen en controleerden Latijns Amerika via lokale zetbazen. Na de Tweede Wereldoorlog namen de VS de rol van het Britse Rijk over en werden de laatste restanten van de oorspronkelijke Amerikaanse republiek bij het vuil gezet. Wat over is gebleven is een monsterlijke‚ niets ontziende moordmachine.
Als je door deze lens naar de wereld kijkt, valt er veel op zijn plek. De oorlogen in Oekraïne en het Midden-Oosten, de onrust in Georgië, Roemenië, Moldavië, Servië, de destabilisatiecampagnes in Venezuela en West-Afrika, de militaire ingrepen in Libië, Irak, Afghanistan, de oorlogen in Vietnam, Laos en Cambodja, de staatsgrepen, bombardementen en terreurcampagnes in Afrika, Azië en Latijns Amerika – ze zijn allemaal onderdeel van het Amerikaanse machtsstreven.
Daarbij gaat het nooit om vrijheid of recht. Als er mensen zijn die profiteren van de omverwerping van een dictator, zoals nu in Syrië, dan is dat per ongeluk. (Wat je zou kunnen noemen ‘collateral benefit’ als variant op ‘collateral damage’). Veel plezier zullen de meeste Syriërs niet gaan beleven aan het regime dat er nu door de Amerikanen wordt neergezet, ook al proberen de bodes van de keizer deze halsafsnijders neer te zetten als diversiteitsvriendelijke regenboogterroristen.
Vazalstaat Nederland vindt het allemaal best. Wij denken dat we veilig zitten onder de vleugels van de Amerikaanse bommenwerpers. Straks mogen Wilders en co weer hun gal spuien over de Syrische vluchtelingen die onze kant op komen en afgeven op de moslimfundamentalisten die nu door ons worden bewapend.
En nee, Donald Trump gaat hier niets aan veranderen. Trump is simpelweg de nieuwe Keizer. Hij is er niet op het uit het Amerikaanse Rijk te ontmantelen. Integendeel, hij wil het versterken. America First! Het blijkt uit alles wat hij doet en zegt. Hij heeft het nooit over een vrije en rechtvaardige wereld. Hij noemt tariffs het mooiste woord in de Engelse taal, niet peace of human rights. Hij wil de oorlog in Oekraïne beëindigen om zich te kunnen richten op aartsrivaal China. Hij wil het Midden-Oosten beheersen om de oliestromen naar China te kunnen blokkeren. Hij wil het Amerikaanse defensiebudget verhogen, niet verlagen. Hij gaat de wereld ongetwijfeld storten in een nieuwe wapenwedloop die zal gaan leiden tot de ontwikkeling van angstaanjagende nieuwe wapens.
Hij gaat ook niets doen voor de vrijheid van meningsuiting. Integendeel, de kans is groot dat Elon Musk gaat zorgen voor een nieuw communicatie-keurslijf. (Ik hoop echt dat ik ongelijk heb.)
Dat mag voor ons geen reden zijn om op te geven. Het doel van vrijheidsstrijders moet blijven: het Rijk ontmantelen. Niet door ons aan de kant te scharen van andere dictators. Maar door verbinding te zoeken met alle mensen van goede wil die streven naar vrede op aarde. Dat is de enige manier waarop we hier uit gaan komen.
Deze column is eerder gepubliceerd in De Andere Krant. Heeft u nog geen abonnement? Ga dan naar de website www.deanderekrant.nl. Steun het andere geluid – en krijg wekelijks een krant in de bus die u met plezier zult lezen.
Het bericht In naam van vrijheid en democratie verscheen eerst op The Friendly Society.
.
