Het Westen loopt met open ogen in de val van de nieuwe Syrische leider Ahmed al-Sharaa, beter bekend als de ‘slachter’ Al-Jolani. Israël houdt zich wanhopig het hoofd vast over de naïviteit van Europa en de Verenigde Staten, die met oogkleppen naar Damascus afreizen om te knuffelen met wat in feite een Al-Qaida-relikwie is.
Gematigd gezicht, harde werkelijkheid
Terwijl Al-Sharaa zijn jihadistische verleden probeert af te schudden door ineens onder zijn echte naam door het leven te gaan, blijft Israël waarschuwen dat onder de schapenvacht nog steeds een wolf zit. Westerse diplomaten, die hopen dat deze ‘nieuwe’ leider een inclusief regime opbouwt, worden door Israël gezien als naïeve zielen die hun eigen ondergang tegemoet gaan.
Israëls harde hand
Israël maakt geen grapjes en heeft direct na de val van Assad een bufferzone aan de grens ingesteld om te voorkomen dat deze zogenaamd ‘gematigde’ rebellen een directe bedreiging vormen. Ze hebben niet alleen de Golanhoogte overgenomen, maar willen ook een invloedssfeer van 60 kilometer diep in Syrië om eventuele dreigingen in de kiem te smoren—terwijl de rest van de wereld zich drukmaakt om politieke correctheid en mensenrechten.
Westerse diplomatieke circus
De Duitse en Franse ministers die Al-Sharaa ontmoetten, kregen niet eens een hand van hem, wat precies laat zien hoe serieus hij westerse waarden neemt. Zij denken een democratisch Syrië te kunnen creëren met een man wiens handen nog geen jaar geleden rood kleurden van onschuldig bloed. De Koerden, die hun autonomie willen behouden, staan al klaar voor het volgende conflict, terwijl Al-Sharaa er alles aan doet om dat te verhinderen.
Amerikaanse terughoudendheid
En dan is er nog Biden, die de hete aardappel van het opheffen van sancties doorschuift naar Trump. Alsof dat iets zal veranderen aan het feit dat HTS, de groep van Al-Sharaa, door velen nog steeds wordt beschouwd als een terreurorganisatie in een nieuw jasje. De VS halen de beloning voor zijn arrestatie weg, maar dat maakt hem nog geen heilige.
De ware aard van de nieuwe Syrische ‘regering’
De recente benoeming van Shadi al-Waisi, die ooit vrouwen ter dood veroordeelde wegens prostitutie en overspel, toont aan dat er in het ‘nieuwe Syrië’ weinig is veranderd. Het is geen echte hervorming, maar slechts een vermomming.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Steun De Dagelijkse Standaard financieel via BackMe, want alleen met uw bijdrage kunnen wij ons belangrijke rechtse werk voortzetten en een krachtig alternatief blijven vormen voor de linkse mainstream media. Uw steun is cruciaal om onze onafhankelijke stem te behouden en de vrijheid van meningsuiting te waarborgen in een medialandschap dat vaak overheerst wordt door eenzijdige opvattingen. Samen kunnen we de balans bewaren en een pluriform medialandschap in stand houden.
Israël neemt het heft in handen
Terwijl de rest van de wereld zich laat misleiden door mooie praatjes, blijft Israël alert. Met constante luchtaanvallen voorkomt het dat wapens in handen van deze ‘vriendelijke’ rebellen vallen. Al-Sharaa kan dan wel beweren dat hij geen ruzie zoekt met Israël, maar in Jeruzalem weten ze beter. Volgens hen is dit slechts een pauze in een veel langer machtsspel.
Kortom, het Westen moet zijn kop uit het zand halen en de realiteit onder ogen zien: Syrië heeft weliswaar een nieuwe leider, maar kampt met dezelfde oude problemen—dit keer met een gevaarlijke nieuwe wending.
.
