Voetnoot 379 van het rapport van Lee Mordechai (42)‚ die geschiedenis doceert aan Hebrew University in Jeruzalem‚ is een link naar een schokkende videoclip van een Israëlische militair. We zien een grote hond die een lijk opeet van een Palestijn. De militair zegt: “Wai wai he took the terrorist — the terrorist is gone”. Dan houdt hij de camera omhoog en voegt eraan toe. “Maar wat een fantastisch uitzicht. Een fantastische zonsondergang in de Gazastrook.”
Het is slechts een van de vele gruwelijkheden die Mordechai heeft gedocumenteerd in zijn 124 pagina’s tellende rapport‚ Bearing Witness to the Israel-Gaza War‚ dat in het Hebreeuws en Engels te raadplegen is op internet. De Israëlische krant Haaretz deed er in december uitgebreid verslag van. Bearing Witness is een verzameling van video’s‚ foto’s‚ getuigenissen‚ verslagen en onderzoeken die de terreur boekstaven waarmee Israëlische militairen huishouden in Gaza. De lijst van voorbeelden is lang. Een vrouw die wordt doodgeschoten terwijl ze met een witte vlag zwaait. Het kind aan haar hand vlucht in paniek. Hongerende kinderen die dood worden gedrukt terwijl ze in de rij staan voor brood en in paniek raken als Israëlische militairen kogels afvuren. Een 62-jarige man met handboeien om die door een tank wordt verpulverd. Zijn verminkte lichaam wordt getoond op een Israëlisch Telegram-kanaal met daaronder: “You’re going to love this”. De post krijgt vele positieve reacties.
Vier ongewapende mensen die op straat lopen en niks kwaads in de zin hebben worden waargenomen door een drone. Een tank komt aangereden en vuurt honderden kogels op ze af. Drie van de vier sterven — de vierde overleeft het. Hij wordt opgesloten in een kooi‚ uitgekleed en bespuugd door soldaten. Twee mensen komen aangelopen met een witte vlag. Een commandant van de IDF‚ het Israëlische leger‚ geeft het bevel ze dood te schieten. Als iemand protesteert‚ zegt hij: “Ik weet niet wat een witte vlag is”. Een 13-jarige jongen ligt op de grond en schreeuwt om hulp nadat hij is geraakt bij een luchtaanval. Wanneer mensen hem te hulp komen‚ worden ze zelf beschoten. Daarbij vallen 2 doden en 20 gewonden.
Een hoofdstuk van het rapport gaat over de dehumanisering van Palestijnen‚ die op allerlei manieren worden vernederd. Lijken worden verminkt. Huizen‚ ziekenhuizen‚ moskeeën‚ scholen worden onder vrolijk gejuich met de grond gelijkgemaakt. Huisdieren worden afgeschoten. Boeken verbrand. Bezittingen gestolen. Religieuze symbolen beschimpt. Een soldaat loopt vrolijk te zwaaien met een uithangbord van een kapper in een straat bezaaid met lijken. Een soldaat dwingt geblinddoekte en geboeide gevangenen om “de groeten” te doen aan zijn familie en laat ze zeggen dat ze “graag zijn slaven zijn”. Er worden liedjes gezongen op bekende melodieën: “Binnen een jaar zullen we iedereen vernietigen en dan zullen we terugkeren om het land te bewerken”. “Volgend jaar branden we de school plat” — tegen de achtergrond van een brandende school. Soldaten zwaaien met stapels buitgemaakt geld. Een bulldozer van de IDF vermorzelt een grote stapel voedselpakketten van een hulpinstantie. Israëlische artsen juichen op sociale media de vernietiging van Palestijnse ziekenhuizen toe.
Videoclips waarnaar wordt verwezen tonen lijken‚ lijken en nog eens lijken. In alle houdingen. Op alle plekken. Verpletterd onder puin. In poelen van bloed. Huilende mensen die in één seconde hun complete familie kwijtraken. Gehandicapte mensen die in koelen bloede worden vermoord. Willekeurige schietpartijen. De Palestijnen die het overleven maken gruwelijke situaties mee. Een arts amputeert het been van een meisje — op een keukentafel met een keukenmes. Ze eten gras. Ze baren kinderen in het openbaar. In de vluchtelingenkampen zijn amper toiletten of douches. Sommige Palestijnen worden gedwongen te werken als shawish — hulpjes die gebouwen in worden gestuurd as ‘verkenner’ en klusjes moeten doen voor de militairen.
Een hoofdstuk van het rapport gaat over de aanval op het Al Shifa-ziekenhuis in maart vorig jaar. De IDF bezet het ziekenhuis twee weken lang. In die periode wordt het tot een concentratiekamp gemaakt. 240 patiënten en medisch personeel worden een week lang opgesloten zonder eten. Er vinden executies plaats. Mishandelingen van geboeide en geblinddoekte gevangenen. Later worden er tientallen verminkte lijken gevonden.
Mordechai‚ die zich als historicus heeft gespecialiseerd in menselijke en natuurrampen uit het verleden‚ besloot de Gaza-oorlog op dezelfde historisch-wetenschappelijke manier te benaderen‚ gebaseerd op uiterst zorgvuldig bronnenonderzoek‚ bij voorkeur van primaire bronnen. Hij onthoudt zich van termen als zionisme of antisemitisme of terrorisme. Hij boekstaaft slechts wat er gebeurt. Hij staat open voor correcties‚ zegt hij tegen Haaretz. “Ik had het gevoel dat ik niet in mijn eigen bubbel kon blijven leven. Wat er gebeurt is te groot en gaat in tegen de waarden waarmee ik ben opgegroeid. Ik heb dit document gemaakt zodat het er is. Nu en in de toekomst. Over vijf jaar‚ over tien jaar‚ over honderd jaar. Mensen kunnen zien dat wat er gebeurde‚ bekend was. Het was mogelijk dit te weten. Degenen onder ons die het niet weten‚ willen het niet weten.”
Mordechai is niet de enige die ontzet is over de manier waarop de Israëli’s opereren in Gaza. Reguliere westerse media als CNN‚ New York Times‚ The New Yorker‚ The Telegraph‚ The Guardian en de BBC‚ die bepaald niet anti-Israëlisch zijn‚ rapporteren vele gevallen van marteling‚ misbruik en moordpartijen op basis van eigen onderzoek. Haaretz zelf komt regelmatig met dramatische verslagen vanuit het oorlogsgebied van haar eigen journalisten. De krant onthulde eind vorig jaar dat het Israëlisch leger kill zones hanteert in bepaalde delen van de Gazastrook. Iedere Palestijn die een bepaalde lijn passeert wordt zonder pardon neergeknald. Alleen is voor de Palestijnen niet duidelijk waar die lijnen zich bevinden. “Voor de divisie loopt de kill zone zover als de scherpschutter kan zien”‚ zegt een officier. “We vermoorden burgers die we dan tellen als terroristen”‚ voegt hij eraan toe. “Het wordt een wedstrijd tussen eenheden. Als Divisie 99 150 mensen doodt‚ probeert de volgende eenheid 200 te scoren.”
Haaretz baseert zich op vele gesprekken met militairen die in Gaza hebben gediend. “Meer dan een jaar zijn we actief in een wetteloos gebied waar een mensenleven geen waarde heeft”‚ zegt een reserveofficier. “Mensen moeten weten wat hier gebeurt”‚ voegt hij eraan toe. “Ze moeten de onmenselijke taferelen weten die we hier zien.” Volgens een andere officier hebben divisiecommandanten volledige vrijheid om te doen wat ze willen. Een veteraan van Divisie 252 vertelt hoe hij en zijn maten hun geweren leegschoten op een Palestijn. “We bleven twee minuten lang schieten op zijn lichaam. We waren aan het schieten en lachen.” Het bleek een jonge jongen te zijn — een jaar of 16. “Die avond kregen we complimenten van onze bataljonscommandant die ons feliciteerde omdat we een terrorist hadden doodgeschoten. Toen iemand zei dat hij ongewapend was‚ werd hij overstemd. “Iedereen die over de lijn heen gaat is een terrorist”‚ zei de commandant.
In het noorden van Gaza is het IDF in oktober vorig jaar begonnen aan wat door getuigen wordt beschreven als een etnische zuivering. In een gebied waar net zoveel mensen woonden als in Tel Aviv is vrijwel geen bewoner meer over. In Jabalya‚ een stad met tegen de 200.000 inwoners‚ is geen enkel gebouw meer bewoonbaar‚ schrijft Haaretz. Militairen zeggen openlijk dat ze de opdracht hebben het hele gebied te ontruimen. Mordechai’s rapport beschrijft deze campagne in detail. Hulporganisaties worden geweerd. De levering van water is stopgezet. Voedselvoorraden zijn verbrand. Ambulances onklaar gemaakt. Ziekenhuizen gesloopt. Scholen en woningen die als vluchtelingenkamp fungeerden worden platgegooid‚ ten koste van vele slachtoffers. Beelden tonen kinderen in shock. Bedolven onder bloed en stof. Huilende mensen te midden van verspreide lichaamsdelen.
Mordechai weerspreekt dat wat er gebeurt in Gaza ‘normaal’ is in een oorlog. Het aantal kinderen dat in Gaza is gedood is groter dan in alle oorlogen in de wereld in de afgelopen drie jaar‚ zegt hij. Er zijn nu al meer journalisten gedood in Gaza dan in de gehele Tweede Wereldoorlog. De Israëli’s hebben meer bommen gegooid op Gaza — twee keer zo groot als Texel — dan de Amerikanen op Irak in zes jaar tijd. Volgens een onderzoek gepubliceerd op de website Sicha Mekomit (Local Call) is het officiële Israëlische beleid dat 300 burgers mogen worden gedood per gedode “senior Hamas-leider”. Er zijn volgens cijfers van het Palestijnse gezondheidsministerie 1140 Palestijnse families volledig weggevaagd. De Israëlische autoriteiten houden geen cijfers bij van Palestijnse doden.
Mordechai is teleurgesteld door het zwijgen van academische en andere instituties in Israël. “Er worden ziekenhuizen gebombardeerd en er is geen enkele kritiek. Je kijkt op sociale media en je wordt overspoeld door dehumanisering. Wat doet dit met ons?” De historicus aarzelt niet om over genocide te spreken — met andere woorden‚ een bewust beleid om de Palestijnse bevolking uit te roeien. Hij is daarin niet alleen‚ stelt Haaretz. De Israëlische holocaust- en genocide-experts Omer Bartov‚ Daniel Blatman en Raz Segal‚ historici Amos Goldberg en Adam Raz‚ en expert in internationaal recht Itamar Mann‚ hebben zich allemaal in dezelfde bewoordingen uitgelaten.
Source: http://deanderekrant.nl/nieuws/isralisch-leger-maakt-gaza-tot-hel-op-aarde-2025-01-15
.
